Ένα τραγικό αλλά (δυστυχώς) και σύνηθες περιστατικό, για τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της υγείας στο νησί, μας περιέγραψε ο συμπολίτης μας Mανώλης Μπορμπαντωνάκης, ο οποίος προτίμησε να υποφέρει ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο (μέχρι να έρθει η Δευτέρα και να πάει σε ιδιώτη γιατρό), από το να πάει στο Νοσοκομείο, αποτυπώνοντας την κατάσταση στην δημόσια υγεία, αλλά και την έλλειψη εμπιστοσύνης των ασθενών προς το Ίδρυμα.
Αναλυτικά τα όσα μας περιέγραψε:
Την Παρασκευή το απόγευμα δεν αισθανόμουν καλά. Ένιωθα ελαφρύ πόνο στο στήθος, ρίγος στα κόκαλα έντονη ζαλάδα…
Εφόσον το είχα ξαναπεράσει, τα συμπτώματα μου έδειχναν πως μάλλον είχα κολλήσει την γρίπη. Σκέφτηκα να πάω στο νοσοκομείο, για να μου δώσουν αντιβίωση, αλλά τότε θυμήθηκα τις ειδήσεις που είχα διαβάσει εκείνη την μέρα για το νοσοκομείο της Κω..
1η είδηση: "πέταξαν στα σκουπίδια κατά λάθος ιατρικό μηχάνημα".
2η είδηση: "έμεινε πάλι χωρίς καρδιολόγο το νοσοκομείο της Κω».
Όταν επανέφερα αυτές τις ειδήσεις στο μυαλό μου, δεν θα ντραπώ να ομολογήσω ότι με έπιασε άγχος και κάποιος φόβος να πάω εκεί. Προτίμησα να κάνω υπομονή, χωρίς αντιβίωση, να πάρω από το φαρμακείο κάποια σκευάσματα, απλά για να ανακουφίσω τα συμπτώματα, ώστε να περάσει όπως όπως το Σαββατοκύριακο και μόλις ξημερώσει, Δευτέρα πρωί, να πάω γραμμή στην Παθολόγο μου, σε εξωτερικό ιατρείο.
Έτσι και έκανα. Άφησα τα παιδιά στο σχολείο και ήρθα 08:20 ενώ άνοιγε 09:00, αποφασισμένος να περιμένω στο αμάξι, γιατί έκανε πολύ κρύο...
Αυτό που μου έκανε εντύπωση, είναι πως αρκετός κόσμος είχε πάρει την ίδια απόφαση. Ήταν τόσο απελπισμένοι, που ήταν αποφασισμένοι να περιμένουν 40 με 50 λεπτά όρθιοι έξω στο κρύο, στον βοριά, απλά για να πάρουν γρήγορα την θεραπεία τους. Άκουσα κάποιους να μιλούν για ωτίτιδα, για γρίπη, άλλοι ήρθαν με παρουσία συγγενών, γιατί δυσκολευόντουσαν στην μετακίνηση τους...
Όλοι αυτοί, υπέμειναν τα συμπτώματα τους, τους πόνους τους, ολόκληρο το Σαββατοκύριακο, γιατί πολύ απλά, όπως και εγώ, δεν εμπιστεύονται το νοσοκομείο της Κω. για μια έκτακτη ανάγκη.
Και ρωτάω τώρα εγώ, πώς γίνεται να αποδεχόμαστε αυτή την κατάσταση; Να επιλέγουμε συνειδητά να ταλαιπωρούμαστε για διάστημα 2 ημερών, απλά και μόνο, για να αποφύγουμε το νοσοκομείο της Κω, ενώ είμαστε ασφαλισμένοι πολίτες αυτής της χώρας; Γιατί ενώ φορολογούμαστε και παρακρατούνται χρήματα από τον μισθό μας, πρέπει να πληρώνουμε την υγεία και την εκπαίδευσή; Γιατί έχει περάσει στην συνείδηση μας πια, ότι το νοσοκομείο είναι η ύστατη λύση στα προβλήματα μας;
Mανώλης Μπορμπαντωνάκης
