Εδώ και κάποιους μήνες το μέχρι πρότινος λειτουργικό κυλικείο του κλειστού γυμναστηρίου “κατέβασε ρολά».
Άλλοτε σημείο αναφοράς για συζητήσεις, προγνωστικά για τους αγώνες, χιούμορ και καλή διάθεση από τους ανθρώπους που το λειτουργούσαν.
Αν και οι προπονήσεις των ομάδων αλλά και τα πρωταθλήματα ξεκίνησαν πριν από μερικούς μήνες, το κυλικείο εξακολουθεί να είναι κλειστό.
Οι πληροφορίες μας αναφέρουν πως η διαγωνιστική διαδικασία είχε δρομολογηθεί από το καλοκαίρι, ωστόσο άγνωστο παραμένει γιατί καθυστερεί τόσο.
Αλγεινή εντύπωση προκαλεί στα φιλοξενούμενα σωματεία της Ρόδου, Καλύμνου, Πάτμου, Λέρου, τους αθλητές, παράγοντες και συνοδούς, που προκειμένου να αγοράσουν νερό, καφέ, σνακ κ.α. θα πρέπει να βρουν κάποιο κατάστημα ανοικτό της περιοχής (αγώνες συνήθως Σ/Κ) για να το προμηθευτούν.
Επιπλέον, στο κλειστό γυμναστήριο έχουν πραγματοποιηθεί όλο αυτό το διάστημα χορευτικές εκδηλώσεις, αγώνες επίδειξης πολεμικών τεχνών, πυγμαχία με διεθνής αθλητές, χωρίς να λειτουργεί το κυλικείο όπως συμβαίνει σε ανάλογους χώρους άθλησης.
Ουσιαστικά χάνεται ένα έσοδο από τον δήμο και ταυτόχρονα μένει κενή, μια θέση εργασίας για κάποιον συμπολίτη μας ή οικογένεια του νησιού.
ΥΓ 1: Εκτός από την διαδικασία του διαγωνισμού για το κυλικείο, που ίσως να οφείλεται στο φαινόμενο της χώρας, την «γραφειοκρατία», εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι σε επίσημους αγώνες μπάσκετ δεν λειτουργεί το χρονόμετρο των 24 ων δευτερολέπτων (βασικό στο μπάσκετ) και οι αθλητές προσπαθούν να υπολογίσουν το χρόνο που απομένει και να εκδηλώσουν την «επίθεσή» τους.
Ευελπιστούμε πως ο πρόεδρος του ΔΟΠΑΒΣ θα προχωρήσει τις διαδικασίες γρηγορότερα, όντας ευαίσθητος σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με μικρούς αθλητές, καθώς είναι συνεχής η παρουσία του στους αγωνιστικούς χώρους!
ΥΓ 2: Μας έλειψαν οι μυρωδιές του κυλικείου… με τον μοσχοβολιστό ελληνικό καφέ από τα χεράκια της κυρά Μαρίας και το ξεροψημένο σαντουιτσάκι, με μπόλικο βουτυράκι και κλασικό ζαμπόν, από τα χέρια του κ. Μόσχου, να είναι καλά!
Καλλιόπη Δανελλάκη
