Δεν έχει τέλος το δράμα των οικογενειών που χάνουν τους οικείους τους από κορωνοϊο σε νοσοκομεία της Κρήτης και στην συνέχεια αδυνατούν να τους μεταφέρουν στους τόπους καταγωγής τους, λόγω αδυναμίας ταρίχευσης των σορών. Μετά την περίπτωση του 74χρονου άνδρα που κατέληξε στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ηρακλείου και παραμένει άταφος από την περασμένη Τετάρτη, καθώς οι συγγενείς του δεν μπορούν να τον μεταφέρουν στην Κάλυμνο, μια δεύτερη παρόμοια περίπτωση έρχεται στην επιφάνεια. Πρόκειται για έναν άνδρα ηλικίας 80 ετών που κατέληξε στις 02:00 τα ξημερώματα της Παρασκευής 26 Μαρτίου στο «Βενιζέλειο» νοσοκομείο με καταγωγή από την Κάλυμνο. Όπως και στην πρώτη περίπτωση έτσι και τώρα οι συγγενείς του βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα «γρανάζια» της γραφειοκρατίας.
Μάλιστα οι συγγενείς που προσπαθούν να βρουν τρόπο μεταφοράς των σορών στην Κάλυμνο προκειμένου να ταφούν, δέχονται πιέσεις να πάρουν τις σορούς από τα ψυγεία «λόγω περιορισμένου χώρου» και να τις θάψουν στην Κρήτη, κάτι το οποίο δεν αποδέχονται. Ουσιαστικά τα νοσοκομεία δεν πραγματοποιούν ταριχεύσεις, διαδικασία απαραίτητη για την μεταφορά των σορών σε άλλες περιοχές, αλλά ούτε το λιμεναρχείο δίνει κατ΄ εξαίρεση άδεια μεταφοράς με πλοίο, με όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις ασφαλείας. Με αυτό τον τρόπο εξαναγκάζονται οι συγγενείς των νεκρών να τους κηδέψουν στην Κρήτη, όπως λένε χαρακτηριστικά «θα τους θάψουμε χωρίς να τους δούμε, ξένους σε ξένο τόπο και δεν θα μπορούμε να τους ανάψουμε ούτε το καντήλι».
Αξίζει να σημειωθεί πως οι περιπτώσεις ατόμων που κηδεύτηκαν στην Κρήτη ενώ ήταν από άλλες, κυρίως νησιωτικές περιοχές της χώρας, δεν είναι οι μοναδικές. Γιατί μεταφέρονται άτομα με κορωνοϊο σε νοσοκομεία όπου δεν υπάρχει η δυνατότητα ταρίχευσης, όπως προβλέπει ο νόμος ώστε να γίνεται άμεσα η μεταφορά και η ταφή της σορού; Γιατί δεν δίνουν άμεσα βεβαιώσεις μη δυνατότητας ταρίχευσης τα νοσοκομεία στα οικεία λιμεναρχεία, ώστε αφού σφραγιστούν οι σοροί να μπορούν να μπουν σε πλοία πάντα μέσα σε όχημα γραφείου τελετών και σε μεγάλη απόσταση από τα άλλα οχήματα; Επίσης ποιον λόγο το υπουργείο Υγείας δεν μερίμνησε να τοποθετήσει ένα προκάτ, ώστε να χρησιμοποιηθεί ως χώρος ταρίχευσης ατόμων που πεθαίνουν από κορωνοϊο, μετά από έναν χρόνο πανδημίας; Από την στιγμή που δεν υπάρχει δυνατότητα ταρίχευσης στους χώρους του νοσοκομείου, ας προέβλεπαν έναν χώρο εκτός νοσοκομείου. Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως για το συγκεκριμένο ζήτημα, αρκετοί υπηρεσιακοί παράγοντες ασχολήθηκαν αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει λύση.
Μιχάλης Τεζάρης
newpost.gr
