Το ζεστό σούρουπο, τύλιξε το καταπράσινο εύφορο νησί μας και τη θέση της μέρας πήρε η έναστρη νύχτα. Στον Αυγουστιάτικο ουρανό, ξεχωριστή λάμψη έδωσε η ολόγιομη λαμπερή Πανσέληνος. Παιχνιδιάρα όπως ήταν βούτηξε στην ήρεμη θάλασσα, για να αντιφεγγίζει διπλή την χρυσαφένια ομορφιά της. Σκόρπισε παντού ψήγματα διαμαντιών, μοίρασε το χρυσάφι της και φώτισε τον πλούσιο βυθό του Αιγαίου.’
Το Αυγουστιάτικο φεγγάρι που κάνει την νύχτα μέρα, μοιάζει με πολύτιμη χρυσή λίρα, κρεμασμένη στον ουράνιο θόλο. Κάθε χρόνο τέτοια νύχτα, τρέχουμε όλοι στην ύπαιθρο, σε λόφους σε παραλίες και σε Αρχαιολογικούς χώρους για να απολαύουμε την μοναδική ομορφιά του.
Μερικοί ανηφόρησαν ως το ξέφωτο του βουνού, για να νοιώσουν πιο κοντά του. Άλλοι προτίμησαν να θαυμάσουν την δόξα της Πανσέληνου, σε μια αμμουδερή παραλία, με συντροφιά το δροσερό αεράκι του Μπάτη.
Οι πιο τολμηροί ξενύχτισαν κοντά σε Αρχαιολογικούς χώρους, καθισμένοι σε πέτρες που εκτός από τα μικρά και μεγάλα ζωύφια που φιλοξενούσαν, εξιστορούσαν και μια ολόκληρη αιωνιότητα.
Πανσέληνος, και τα νυχτοπούλια πανηγυρίζουν μαζί με όλα τα ζωντανά του δάσους, που υμνούν, την γεμάτη φως αξεπέραστη ομορφιά του φεγγαριού.
‘Και ήταν ένα πράσινο, πράσινο φεγγάρι, λέει ο ποιητής, έμοιαζε με κατακόκκινο σαγκουίνι, γράφει ο συγγραφέας’.
Όπως και να εμφανίζεται στο νυχτερινό ουράνιο στερέωμα, η ολόχρυση Πανσέληνος του Αυγούστου, πάντα θα γοητεύει τους ρομαντικούς.
Την ύμνησαν ποιητές και την τραγούδησαν μελωδοί, μαζί με τα αηδόνια.
Την ζωγράφισαν καλλιτέχνες, την απαθανάτισαν φωτογράφοι και την περιέγραψαν οι εραστές της λογοτεχνίας.
Πόσα περίεργα δεν έχουν γραφτεί για το ολόγιομο φεγγάρι; Τι προκαταλήψεις και πόσες δοξασίες, κουβαλά επηρεάζοντας την φαντασία των ανθρώπων, που καλπάζει;
Κάτω από το Αυγουστιάτικο φεγγάρι σμίγουν οι ερωτευμένοι, για να υποσχεθούν αιώνια αφοσίωση, με μάρτυρα την γελαστή ολόφωτη Πανσέληνο.
Κάτω από το λαμπερό φως του ασημένιου δίσκου, θα συγκεντρωθούν οι φίλοι για να κουβεντιάσουν, να γευθούν νόστιμους μεζέδες και ποτά και να ζωντανέψουν με τα πειράγματα την καλοκαιρινή παρέα τους.
Οι καφετέριες θα αργήσουν να αποχαιρετήσουν και τους τελευταίους πελάτες τους, στην φωτισμένη από την Πανσέληνο, υπαίθρια Ελληνική συντροφιά. Όλοι νωχελικά μικροί και μεγάλοι, απολαμβάνουν την πελώρια φωτισμένη Σελήνη, την αξεπέραστη λαμπερή βασίλισσα του Αυγουστιάτικου ουρανού.
Οι αυλές που μοσχοβολούν αγιόκλημα και γιασεμί, δυόσμο και βασιλικό, θα ζωντανέψουν με τους γείτονες, συγγενείς και φίλους, να ξενυχτούν και να φλυαρούν ασταμάτητα, άξιοι ανταγωνιστές με τα φλύαρα νυχτερινά τζιτζίκια.
Κάτω από το Αυγουστιάτικο γεμάτο φεγγάρι, αυτό το στολίδι του ουρανού, που μοιάζει με ολόχρυσο κέρμα, θα αποσπερίσουν οι φιλόπονοι αγρότες, έξω από τις προσωρινές, καλοκαιρινές ψάθινες καλύβες τους.
Κάτω από την Αυγουστιάτικη Πανσέληνο, στο ύπαιθρο θα κοιμηθεί και ο τσέλιγκας με μοναδικό σκοπό να φυλάξει το βιός του, δηλ μερικές δεκάδες αιγοπρόβατα.
Κάθε χρόνο τέτοια νύχτα, το Αυγουστιάτικο φεγγάρι, μας παρακολουθεί, χαμογελά, κουτσομπολεύει και υπόσχεται να είναι ξανά η λαμπερή συντροφιά μας και τον επόμενο Αύγουστο.
Όμως είναι και τόσο αφιλόξενο προς τους ανθρώπους, έτσι ώστε τον Αύγουστο του 1969 φρόντισε οι πρώτοι επίδοξοι αστροναύτες και εξερευνητές του να γυρίσουν αμέσως πίσω στην Γη. Αλλά και τόσο γοητευτικό, που ποτέ δεν σταμάτησαν οι άνθρωποι την επιθυμία τους να το προσεγγίσουν και γιατί όχι το παράτολμο όνειρο τους να το κατακτήσουν.
Αυτό είναι το Αυγουστιάτικο φεγγάρι. Προκλητικό, εκτυφλωτικά λαμπερό και ένα πολλά υποσχόμενο, παντοτινό, άπιαστο όνειρο των ανθρώπων.
Ξανθίππη Αγρέλλη
