«Το παιδί μου έφυγε από κοντά τόσο νωρίς. Μάριε αγόρι μου, αστέρι της ψυχής μου, πάντα χαμογελαστός, ποτέ δεν με είχες στεναχωρήσει για ποτέ και για τίποτα. Αξιοπρεπής και εργατικός, δοτικός σε όλους. Ήσουν ο γιος που θα ήθελε κάθε μάνα στην αγκαλιά της. Ο καλύτερος αδελφός για τα αδέρφια σου. Ο καλύτερος σύντροφος για την κοπέλα σου, τη Ζωή μας. Έγινες ο Ίκαρος της καρδίας μας, ο ήρωας που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε» ανέφερε στον επικήδειό της η μητέρα του υποσμηναγού.
Και συνέχισε: «Όλη η Ελλάδα φωνάζει αθάνατος. Για μένα ήσουν και θα είσαι το παιδί μου. Ο άγγελός μου που θαύμαζα. Και πόσο να ήξερες πόσο θα μου λείψεις. Και τέλος, δύο στίχους στον Μάριο, στον Στάθη και τους πιλότους που χάθηκαν: ο αετός πεθαίνει στον αέρα, ελεύθερος και δυνατός. Καλό ταξίδι αγόρι μου γλυκό, καλό παράδεισο αστέρι και όσο θα αναπνέω δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Ο γιος μου ήταν ο υποσμηναγός Μάριος-Μιχαήλ, πέθανε υπέρ πατρίδος. Αθάνατος».
«Πέθανε όπως ήθελε, νέος και γεμάτος Ελλάδα» - Ο επικήδειος του πατέρα
«Λύγισε» εκφωνώντας τον επικήδειο λόγο και ο πατέρας του υποσμηναγού. Φανερά καταβεβλημένος και με δάκρυα στα μάτιαο πατέρας του υποσμηναγού, Κώστας, εκφώνησε τον επικήδειο λόγο για τον γιο του.
«Πώς ένας αθυρόστομος σαν και μένα γέννησε ένα παιδί σαν τον Μάριο; Ως φαρμακοποιός πιστεύω ότι ήταν ένα λάθος στο DNA, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Ο Μάριος σαν νέος άνθρωπος είχε καταφέρει να εκμηδενίσει το εγώ του. Το είχε σβήσει από το λεξιλόγιό του. Υπήρχε μόνο το εμείς. Δεν ήθελε να πάει ταξίδια στο εξωτερικό. Πέρσι μου ζήτησε να πάμε στις ΗΠΑ για τον αδερφό του. Όπως μου έλεγε όταν τον ρωτούσα για τον μισθό του μου έλεγε η Ελλάδα δεν χρωστάει, εγώ της χρωστάω. Το παρήγορο είναι ότι πέθανε όπως ήθελε, νέος και γεμάτος Ελλάδα. Καλό σου ταξίδι αγάπη μου».
protothema.gr
