«Η πρόσφατη είδηση σχετικά με την παραίτηση του Διευθυντή της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Κω, αναδεικνύει με ηχηρό τρόπο τις τραγικές πολιτικές επιλογές των Διοικήσεων των ιατρικών δομών και Υπηρεσιών αλλά και του ίδιου του Υπουργείου Υγείας, που εξωθούν στα όρια του burn out το ιατρικό προσωπικό της χώρας και αφήνουν υποστελεχωμένα τα Περιφερειακά Νοσοκομεία- ιδίως αυτά των νησιών, στα μέσα της τουριστικής σεζόν και του τέταρτου κύματος πανδημίας.
Οι κραυγές των γιατρών και νοσηλευτών του Ιπποκράτειου, για την ανάγκη προσλήψεων βασικών ειδικοτήτων, και οι συνεχείς προειδοποιήσεις τους ότι κινδυνεύει άμεσα η λειτουργία του Νοσοκομείου, αν δεν ενισχυθούν με προσωπικό κομβικά τμήματα, δεν κατάφεραν να σπάσουν το πλέγμα ανικανότητας, πολιτικής αβουλίας και αδιαφορίας που χαρακτηρίζει την Κυβέρνηση.
Ο συγκεκριμένος ιατρός παθολόγος, που υπηρετούσε για πάνω από δυο δεκαετίες στο Νοσοκομείο, με τη βοήθεια ενός ακόμη μόνο συναδέλφου του, είχε την ευθύνη της Διεύθυνσης της αντίστοιχης Κλινικής, το τμήμα χημειοθεραπειών καθώς και την κλινική Covid. Δηλαδή με μόνο δυο Παθολόγους, η Διοίκηση του Ιπποκράτειου θεωρούσε ότι μπορούν «άνετα» να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες του νησιού για περίθαλψη, τόσο κατά την καλοκαιρινή περίοδο, όσο και στο πεδίο της νοσηλείας, ελέγχου και τήρησης των υγειονομικών πρωτοκόλλων στον τοπικό πληθυσμό και στην προσφυγική δομή του νησιού.
Η παραίτησή του κ. Νίκου Μαυροειδή, στην οποία εξωθήθηκε λόγω της μη ενίσχυσης του Νοσοκομείου, βαραίνει απευθείας τον Υπουργό Υγείας, ο οποίος πρόσφατα άκουσε με λεπτομέρειες τα σοβαρά κενά ειδικευμένων γιατρών που καταγράφονται, αλλά επέλεξε- κατά το γνωστό κυβερνητικό τρόπο- να κωφεύσει και να μην πράξει τίποτα. Μένει πια, ως ο μοναδικός υπόλογος και κύριος των ευθυνών, να εξηγήσει στους κατοίκους του νησιού πως θα συνεχίσει το Νοσοκομείο της Κω τη λειτουργία του.
Η εξέλιξη αυτή αναδεικνύει με έμφαση την ανάγκη προτεραιοποίησης των αναγκών υγείας στο νησί του Ιπποκράτη που είναι κατά κύριο λόγο η ενίσχυση του υφιστάμενου Νοσοκομείου σε προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδομές και ταυτόχρονα ο σχεδιασμός για το νέο Νοσοκομείο. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση για να καλύψει το έλλειμα ενίσχυσης του υφιστάμενου Νοσοκομείου έχει επιδοθεί σε ένα εμπόριο ελπίδας για το νέο.»
