Ο Ανδρουλάκης, η Ζωή και το «γιατί δεν μπορούμε να πάρουμε τα πάνω μας» Ο κόσμος είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται από νωρίς στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής για την παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Σκανδαλίδη, «Το βιολί του παπα-Γιώργη». Δεν είναι ένα πολιτικό βιβλίο. Στις σελίδες του ζωντανεύουν εικόνες και πρόσωπα της Κω, την εποχή πριν την τουριστική άνθηση, την εποχή που ο Κώστας ήταν 15 ετών. Άλλαξαν πολλά στο νησί από τότε. Και προς το καλύτερο και προς το χειρότερο. Αυτό ήταν και το αγαπημένο θέμα στα πηγαδάκια των Κώων. Η πορεία του νησιού. Απόψεις, διαφωνίες κριτική αλλά και αισιοδοξία. Ό,τι χτίζεται με κόπο και συνέπεια αποκτά βάσεις γερές.
Δίπλα στο αισιόδοξο κλίμα που εξέπεμπαν οι συζητήσεις των συμπατριωτών του Κώστα Σκανδαλίδη, υπήρχαν και άλλες που έβγαζαν αγωνία. Ήταν αυτές των στελεχών του ΠαΣοΚ. Την ώρα που γινόταν η παρουσίαση είχε, ήδη, δει το φως της δημοσιότητας ο έντονος διάλογος μεταξύ του Νίκου Ανδρουλάκη και της Ευαγγελίας Λιακούλη ενώ κυκλοφορούσαν και οι πληροφορίες για την δημοσκόπηση της Opinion Poll που έδειχνε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να προσπερνά το ΠαΣοΚ. Το κλίμα ήταν βαρύ.
Αυτό που διαπίστωνε κάποιος από τις συζητήσεις των στελεχών του ΠαΣοΚ, επωνύμων και μη, είναι η έκπληξή τους για τη δημοσκοπική έκρηξη της κυρίας Κωνσταντοπούλου. Λες και πίστευαν ότι, πράγματι, η παρουσία της «Πλεύσης Ελευθερίας» στην δεύτερη θέση ήταν ένα «κατασκεύασμα» του Μ. Μαξίμου στο «πλαίσιο του πολέμου που έχει κηρύξει η κυβέρνηση στον Νίκο Ανδρουλάκη». «Για να δούμε τι θα δείξουν και οι επόμενες μετρήσεις» έλεγε έμπειρο στέλεχος που θεωρεί ότι η δημοσκοπική άνοδος της κ. Κωνσταντοπούλου είναι συγκυριακή.
«Το θέμα δεν είναι τι κάνει η Κωνσταντοπούλου αλλά τι κάνουμε εμείς» επέμεινε ένα άλλο στέλεχος που είναι κοντά στον Νίκο Ανδρουλάκη. Το ΠαΣοΚ, έλεγε, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, ανοίγει μια βεντάλια θεμάτων, όπως το στεγαστικό, το κράτος δικαίου, ο πρόεδρος του κινείται με τρόπο θεσμικό, δεν λαϊκίζει, σε γενικές γραμμές δεν έχουμε κάνει κάποιο μεγάλο πολιτικό λάθος. Η εκτίμηση του, ήταν ότι σε βάρος χρόνου και όσο μπαίνουν στο τραπέζι τα εκλογικά διλήμματα, «ένα μονοπρόσωπο κόμμα δεν μπορεί να αποτελεί επιλογή, θα έχουμε πτώση των ποσοστών του»
Καλά όλα αυτά, ήταν ο αντίλογος, αλλά να βρούμε και μια πειστική εξήγηση «που δεν μπορούμε να πάρουμε τα πάνω μας στις δημοσκοπήσεις». Εξήγηση; Στο Πασοκικό σύμπαν μπορείς να ακούσεις όσες εξηγήσεις θέλεις. Από αυτές που ρίχνουν την ευθύνη στον πρόεδρο του ΠαΣοΚ. Υποστηρίζουν ότι το ΠαΣοΚ δεν κατάφερε να αξιοποιήσει το καλό κλίμα και τη δημοσκοπική ώθηση που υπήρχε το διάστημα μετά την επανεκλογή του κ. Ανδρουλάκη στην ηγεσία του κόμματος. Δεν άλλαξε το μοντέλο λειτουργίας, δεν συνεδριάζουν τα όργανα, δεν δημιουργήθηκε μια ομάδα κρούσης ικανή να εμφανιστεί ως η επόμενη κυβέρνηση.
Υπάρχουν και οι εξηγήσεις που πιστώνουν τη δημοσκοπική καθήλωση στις προσωπικές στρατηγικές των αντιπάλων του κ. Ανδρουλάκη, στο ότι το ΠαΣοΚ δεν μπορεί να αποκομίσει οφέλη από τη φθορά της κυβέρνησης, καθώς είναι ένα συστημικό κόμμα και η κόσμος στρέφεται στο αντισύστημα, στο ότι υπάρχει ανελέητος πόλεμος από την κυβέρνηση και τους επικοινωνιακούς βραχίονες που αν δεν εμποδίζουν την προβολή των θέσεων του ΠαΣοΚ, τις διαστρεβλώνουν.
Όσο για την κόντρα μεταξύ του Νίκου Ανδρουλάκη και της Ευαγγελίας Λιακούλη οι απόψεις ήταν μοιρασμένες. Υπήρχαν στελέχη που έδιναν δίκιο στον πρόεδρο του ΠαΣοΚ και άλλοι στη βουλευτή Λάρισας. Δεν μπορεί, όπως έλεγαν, τα στελέχη του κόμματος να εμφανίζονται στα ΜΜΕ χωρίς να υπάρχει επίσημη γραμμή. Και δεν μπορεί αυτή η γραμμή να μην αποφασίζεται συνολικά. Κοινός τόπος στις συζητήσεις ήταν η ανάγκη να ενισχυθεί η συλλογική λειτουργία ώστε όλοι τους να μπορούν να δώσουν μάχες έχοντας γνώση για την στρατηγική του κόμματος.
Σε κάθε περίπτωση, όπως έδειξαν και τα πηγαδάκια κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Σκανδαλίδη, το ΠαΣοΚ βρίσκεται πάλι σε ένα κρίσιμο σημείο. Ή θα βρει τρόπους να αντεπιτεθεί πολιτικά και να ανέβει δημοσκοπικά ή θα κινδυνεύσει με ένα νέο γύρο εσωστρέφειας που πιθανόν να το οδηγήσει στο σημείο που βρισκόταν πριν από την επανεκλογή Ανδρουλάκη. Δηλαδή μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Πηγή: tovima.gr
