Οι κατηγορίες της απόπειρας βιασμού και της απλής συνδρομής σε απόπειρα βιασμού αποδίδονται σε δύο Ιρακινούς μετανάστες, ηλικίας 25 και 22 ετών, φιλοξενούμενους στο Κέντρο Υποδοχής Μεταναστών της Λέρου που φέρονται να συνήργησαν για να κακοποιήσουν σεξουαλικά έναν ομοεθνή τους!
Η υπόθεση θα εξεταστεί ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Κω την 2α Νοεμβρίου 2020.
Ο πρώτος κατηγορούμενος, στις 29 Μαΐου 2018, εντός του Κ.Υ.Τ. Λέρου, εισήλθε στον οικίσκο όπου διαμένει ομοεθνής του και αφού βεβαιώθηκε ότι ο τελευταίος μένει μόνος του, άρχισε να τον φιλά στο λαιμό, τον έσφιξε δυνατά με τα χέρια του, χαϊδεύοντάς τον στην πλάτη και προσπάθησε να του αφαιρέσει τα ρούχα με πρόθεση να έρθει σε παρά φύση συνουσία μαζί του προς ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του.
Ωστόσο, η εν λόγω πράξη του δεν ολοκληρώθηκε, καθόσον ο παθών αντιστεκόμενος τον απώθησε δυνατά και κατάφερε να φύγει από τον οικίσκο προκειμένου να ζητήσει βοήθεια.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του παραπάνω περιστατικού, ο δεύτερος κατηγορούμενος βρισκόταν έξω ακριβώς από τον οικίσκο του παθόντος, κατοπτεύοντας τον χώρο και όντας σε ετοιμότητα να ειδοποιήσει τον πρώτο κατηγορούμενο για την έλευση τρίτων, ώστε να μην αποκαλυφθεί και διακοπεί η εγκληματική του δράση.
Οι κατηγορούμενοι, στις απολογίες τους κατά την κύρια ανάκριση, αρνήθηκαν τις πράξεις που τους αποδίδονται.
Ειδικότερα, ο πρώτος κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι ουδέποτε φίλησε στο λαιμό τον παθόντα ούτε ότι με τη χρήση βίας προσπάθησε να αφαιρέσει τα ρούχα του.
Ωστόσο, όπως έκρινε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών της Κω ο ίδιος αφενός δεν δικαιολογεί πειστικά για ποιο λόγο εισήλθε στον οικίσκο του παθόντος και αφετέρου υποπίπτει σε αντιφάσεις αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο ο παθών έφυγε από τον οικίσκο, καθόσον στην απολογία του, ενώ αρχικά ισχυρίζεται ότι ο ίδιος πήγε στην τουαλέτα και όταν γύρισε ο παθών είχε ήδη φύγει (και συνεπώς αυτός δεν εγνώριζε πού είναι), στη συνέχεια σε άλλο σημείο ισχυρίζεται ότι ο παθών πήγε στην τουαλέτα και ίδιος τον περίμενε να γυρίσει.
Όσον αφορά στον δεύτερο κατηγορούμενο, αυτός δεν δικαιολογεί πειστικά για ποιο λόγο ήταν έξω ακριβώς από τον οικίσκο του παθόντος, ενώ δεν επικαλείται και κάποιον συγκεκριμένο λόγο, για τον οποίο ο παθών ενδεχομένως θα τον κατηγορούσε ψευδώς και εκδικητικά.
Πηγή:www.dimokratiki.gr
