Το 1900 ο Πλάτανος του Ιπποκράτη, 69 χρόνια μετά την μεγάλη σφαγή.
Η ένοπλη μαζική εξέγερση των Ελλήνων εναντίον των Οθωμανών απέβλεπε στην απελευθέρωση και τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.
Ελαβε χώρα μεταξύ 21 Φεβρουαρίου 1821-22 Ιανουαρίου 1830 σε Πελοπόνησο, Στερεά Ελλάδα, Θεσσαλία, Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη, Κρήτη, Αιγαίο Πέλαγος και Μολδοβλαχία.
Η Κως ακόμη δεν έχει συνέλθει από το πρώτο θανατικό [πανούκλα] και τον σεισμό του 1812, δύο συμβάντα που άφησαν πίσω τους τουλάχιστον 3000 νεκρούς.
Ο «αέρας» της Επανάστασης δεν την αφήνει αδιάφορη όπως και την Ρόδο. Τα δύο νησιά δεν συμμετέχουν ενεργά στην εξέγερση, σε αντίθεση με μικρότερα των Δωδεκανήσων,αφού οι Οθωμανοί δεν θέλουν να τις χάσουν.
Ομως μεμονωμένες ομάδες Κώων προσπαθούν να αντιδράσουν με κάθε τρόπο στον οθωμανικό ζυγό.
Οι Οθωμανοί αυξάνουν τις δυνάμεις τους και ασκούν πιέσεις.Τον Απρίλιο του 1821,για να προλάβουν τις αντιδράσεις τους επιδίδονται σε βιαιότητες και λεηλασίες στο νησί.
Στις 11 Ιουλίου 1821 κορυφώνεται η κατάσταση με αποτέλεσμα συμπατριώτες μας να κρεμαστούν από τον ιστορικό Πλάτανο του Ιπποκράτη. Σύμφωνα με τον Γάλλο γιατρό, περιηγητή, διπλωμάτη François Charles Hugues Laurent Pouqueville [1770-1838] αποκεφαλίστηκαν 900 Κώοι χριστιανοί, κατά άλλες πηγές ήταν περίπου 98-100.
Την ίδια χρονιά στις 29 Ιουλίου φτάνει στην Κέφαλο ένας μεγάλος αγωνιστής της επανάστασης, ο καπετάνιος του ιστορικού βρίκιου Άρης και αρχηγός μοίρας υπό τον Ανδρέα Μιαούλη.
Ο Αναστάσιος Τσαμαδός [Ύδρα, 1774 -Σφακτηρία Μεσσηνίας, 8 Μαΐου 1825] από τους επικεφαλής των Ελληνικών δυνάμεων στην Πτώση της Σφακτηρίας, έπεσε ηρωικά στο καθήκον μαζί με τον Αναγνωσταρά και τον Σανταρόζα.Ο Τσαμαδός αναζητάει τρόφιμα στην δυτική Κω και συγκρούεται με μικρή στρατιωτική ομάδα Οθωμανών.
Όλο το διάστημα της μεγάλης εξέγερσης Κώοι εφοδιάζουν μπρίκια των συμμετεχόντων στην μεγάλη επανάσταση και υπόκεινται τα αντίτιμα του Οθωμανικού στρατού.
Σύμφωνα με τοπικές πηγές στις 6 Ιουλίου 1822 Κώοι- Γιάννης Σεβαστάκης, Λαζαρής από το Πυλί και Γιώργης από την Κέφαλο- υποδεικνύουν στον Κανάρη την ναυαρχίδα του Καρά Αλή, την οποία πυρπόλησε μετά την Σφαγή της Χίου [30 Μαρτίου 1822].
Μετά την ναυμαχία του Γέροντα θα συμβούν δραματικά επεισόδια σύμφωνα με διάφορες ιστορικές πηγές.Μεταξύ των οποίων αξίζει να αναφερθεί η αποσόβηση μιας μεγάλης σφαγής χάρη στην παρέμβαση του Αρχιμανδρίτη Γερασίμου και του Γάλλου πρόξενου M.Daverat,Κώου στην καταγωγή.
Πριν από την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της χώρας από τους Οθωμανούς, σύμφωνα με τον Ιακ.Ζαρράφτη, η Κως υπόκειται άλλη μια σφαγή με αποτέλεσμα να μειωθεί ο πληθυσμός της σε 9000 κατοίκους.
Μετά το 1832 ηρεμούν κάπως τα πράγματα όταν την διοίκηση του νησιού αναλαμβάνει ο διαλλακτικός και λογικός Αλης Μπέης.
Γεωδίφης [ geogeodifhs.blogspot]
