Με ξεχωριστή κατάνυξη, πολλοί πιστοί προσήλθαν στην νυχτερινή Ακολουθία της Απόδοσης της Αναστάσεως του Χριστού. Ο Ιερός Ναός του Άγιου Παύλου Κω, δέχθηκε αρκετούς ευλαβείς προσκυνητές, που ήρθαν για να πάρουν την ευλογία και να ακούσουν τα υπέροχα, Αναστάσιμα Βυζαντινά, μελωδικά τροπάρια, αφού την επομένη ήμερα, θα γιορτασθεί η Ανάληψης του Σωτήρος. Ο Κύριος μετά από σαράντα ημέρες στη γη, από την Ανάστασή του, θα Αναληφθεί για πάντα στους ουρανούς αφήνοντας παρακαταθήκη τα Θεια διδάγματά του και τον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα.
Να σημειώσουμε, πως και η Εκκλησία της Παναγίας της Φανερωμένης, τέλεσε την βραδινή ακολουθία της Απόδοση της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού.
Δυστυχώς η φονική πανδημία, δεν επέτρεψε φέτος στους Χριστιανούς, να ακούσουν τα Θεια λόγια της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας, ούτε να γευθούν τη χαρά της Αναστάσεως, ακούγοντας το ‘Χριστός Ανέστη’.
Η ήμερα της λαμπρής ήταν μια μέρα προβληματισμού και περισυλλογής, για αυτό το θανατικό που συνέβη στον Πλανήτη.
Ο Χριστός του χθες και του σήμερα, πια θέση έχει στην ανθρωπότητα;
Η Λαμπροφόρος Ανάστασης του Κυρίου, έφερε ελπίδα ζωής στον άνθρωπο.
Το σύντομο πέρασμα του Χριστού στη Γη, ήταν αναγκαίο για να κατευνάσει τα επικίνδυνα πάθη των ανθρώπων. Με δυο λέξεις, ‘Αγαπάτε Αλλήλους,’ ο Χριστός συμπεριέλαβε και τις Δέκα Εντολές, σαν γραμμή πλεύσης για τους ανθρώπους. Τότε η εποχή ήταν τόσο σκληρή και απάνθρωπη, όπως περίπου και η σημερινή. Τότε σφάζονταν με σπαθιά και μαχαίρια, σήμερα αποκεφαλίζονται με τον ίδιο τρόπο, για τις διαφορετικές, πολιτικές ή Θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Έτσι έχουμε τους νέους Μάρτυρες, οι απανταχού πιστοί Χριστιανοί. Ο φανατισμός, συνδυασμένος με την δήθεν λανθασμένη Θρησκευτική προσήλωση και καπήλευση, δημιουργούν αποτρόπαια εγκλήματα σε αθώους ανθρώπους και απειλούν την Διεθνή ειρήνη. Ωστόσο καμιά Θρησκεία δεν πρεσβεύει τις αγριότητες, τις σφαγές και την τρομοκρατία. Όλες οι Θρησκείες, μιλούν για ειρήνη.
Τότε οι πόλεμοι, γίνονταν για να κατακτήσουν, ‘γη και ύδωρ,’ σήμερα γίνονται για τον αμαρτωλό μαμωνά, που κρύβουν στα χρηματοκιβώτια τους οι αχόρταγοι τραπεζίτες. Τα τριάκοντα αργύρια της προδοσίας του Ιούδα, έγιναν δισεκατομμύρια δανείων, στα χέρια των άπληστων τοκογλύφων, που εξαθλιώνουν ολόκληρα Έθνη.
Τότε οι πόλεμοι, εξόντωναν τους λαούς, για τα βασίλεια. Τώρα εξοντώνουν τις χώρες, για το χρήμα, για το πετρέλαιο, για το χρυσό και για την εξουσία.
Ο Χριστός γεννήθηκε με ταπεινό τρόπο, μέσα στην κραταιά Ρωμαϊκή κυριαρχία, η οποία ρήμαζε τη χώρα του. Τότε που έκαιγαν οι κατακτητές τα σπαρτά και τα σπίτια, βίαζαν τις γυναίκες, κακοποιούσαν τα παιδιά και βασάνιζαν άγρια τους κατοίκους. Τραγικές καταστάσεις, που τις ζουν πολλοί άνθρωποι και ήμερα.
Καμία η διαφορά με την σημερινή τρομοκρατία, με βομβιστές, αποκεφαλισμούς, ανελέητα βασανιστήρια, απαγωγές, εξαφανίσεις, με εμφύλιους πολέμους και με βομβαρδισμούς αθώων αμάχων. Οι μεγάλοι και δυνατοί, επιτίθενται προς τους μικρούς και ο πόλεμος, είτε με τα όπλα, είτε είναι οικονομικός, καλά κρατεί.
Τότε οι Ιουδαίοι, μαζί με τους Ρωμαίους, έγδυσαν τον Χριστό, τον χλεύασαν, τον έφτυσαν τον περιγέλασαν, του έδωσαν καλάμι κοροϊδευτικά, ξύδι αντί για νερό, τον βασάνισαν φρικτά και τελικά τον Σταύρωσαν.
Αυτός ήταν και ο πρώτος εκφοβισμός, το πρώτο σημερινό bullying, ενάντια στον αιχμάλωτο και υπόδικο τότε αθώο νεαρό Ιησού.
Σήμερα είτε από μαθητές, είτε από φοιτητές, συνεχίζεται ο εκφοβισμός, η κοροϊδία, ο χλευασμός, προς τον διαφορετικό, προς τον αδύναμο, προς τον χοντρό, προς τον μυωπικό, προς τον μαύρο, προς τον μετανάστη ή τον Ρομά, προς τον υιοθετημένο ή προς τον εξώγαμο.
(Bullying επί το Διεθνέστερον εις την Αγγλική γλώσσα.)
Τότε έπαιρναν για σκλάβους τους ανθρώπους και τους μεταπωλούσαν σαν υποζύγια. Σήμερα υπάρχει ακόμη στον κόσμο η δουλεία, είτε στην παράνομη εργασία, είτε όπως είναι, η προ αιώνων σκλαβιά, αυτήν που καταδίκασε ο Χριστός. Ακόμη πιο χειρότερα σήμερα, γίνεται η αγοραπωλησία βρεφών και ανθρωπίνων οργάνων.
Τότε υπήρχε η έλλειψη συμπόνιας, αλτρουισμού στους ανθρώπους, έλλειψη σεβασμού, στο περιβάλλον και στα ζώα. Και τώρα υπάρχει έλλειψη ταπεινότητας, ειλικρίνειας, ηθικής και αληθινής, αγάπης προς τον πλησίον. Σήμερα πουθενά η ανιδιοτελής αγάπη, η συμπόνια, η ελεημοσύνη, η ανθρωπιά και η αλληλοβοήθεια. Πουθενά το Αναστάσιμο μήνυμα της αγάπης, Έλλειψη ανθρωπιάς, υπάρχει περίσσια, όχι μόνο ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά και ανάμεσα στους λαούς, που άγονται και φέρονται από σάπιους εξουσιαστές και βρώμικα MME.
Η διαφθορά, η ανηθικότητα, η πορνεία, η βία, η απληστία, ο υπερφίαλος εγωισμός, η ανάγκη αυτοπροβολής, το ψέμα, η προδοσία, η εκδίκηση και το κυνήγι της εξουσίας, έγιναν ένας βουρκωμένος λάκκος, που καταπίνει τις κοινωνίες και γενικά ολόκληρα τα έθνη.
Τότε τα φρικτά βασανιστήρια, μέχρι την Σταύρωση.
Σήμερα στις χώρες κυρίως της Μέσης Ανατολής, συνεχίζουν να εφαρμόζουν τα χειρότερα βασανιστήρια, ακόμα και αυτό της Σταύρωσης.
Οι ίδιες ακριβώς εικόνες, δυο χιλιάδες χρόνια πριν, με τις κελεμπίες με τα σαρίκια, με τις χαντζάρες και τα σπαθιά. Όπως αυτές που βλέπουμε στους δέκτες της σύγχρονης τεχνολογίας.
Ο Χριστός προσπάθησε, δίδαξε, νουθέτησε, απέδειξε με θαύματα, προδόθηκε, βασανίστηκε και θυσιάστηκε για την καλυτέρευση και την χαλιναγώγηση του ανθρώπινου θηρίου. Αναστήθηκε για να αναστήσει τον άνθρωπο και να τον φωτίσει με το Άγιο Φως της ζωής.
Το ίδιο προσπάθησαν και κάποιοι άλλοι δάσκαλοι, από άλλες διαφορετικές Θρησκείες. Να μπορέσουν να μαλακώσουν το άγριο θεριό, που κρύβεται μέσα στην ανθρώπινη φύση και να γαληνέψουν την ψυχή του.
Αυτό το κακό, που όμως ακυρώνει την μοναδική ευφυΐα του ανθρώπου, αυτήν που τον κάνει πραγματικά, να ξεχωρίζει από τα άλλα ζώα γύρω του. Όμως ο άνθρωπος, αντί να κάνει βήματα προόδου προς τα εμπρός, κάνει βήματα οπισθοδρόμησης και βαρβαρότητας.
Οι αιώνες πέρασαν, το μήνυμα της Αγάπης διαδόθηκε, αλλά προσπεράστηκε, ο άνθρωπος δεν θέλει να Αναστηθεί, από το σημείο όπου έχει καταβαραθρωθεί.
Δεν θέλει να φωτίσει τον δρόμο του, με το Αναστάσιμο Άγιο Φως.
Είθε η Ανάσταση του Χριστού, να Αναστήσει και πάλιν την νεκρή ανθρώπινη καρδιά, να την πλημμυρίσει με Αγάπη και μονό Αγάπη και με συμπόνια για τον συνάνθρωπο της.
Τότε μπορούμε να αισιοδοξούμε, για μια καλλίτερη και πιο ειρηνική ζωή.
Τότε μπορούμε να νοιώσουμε την Ανάσταση, όχι μόνο μέσα από το Πασχαλινό αρνί, τα νόστιμα Λαμπριάτικα κουλουράκια και τα χαρούμενα κατακόκκινα αυγά, αλλά μέσα από τις καθαρές καρδιές μας.
Χρόνια Πολλά.
Ξανθίππη Αγρέλλη
