Με αφορμή της δισέλιδης προδημοσίευσης του νέου βιβλίου του καθηγητή Δημήτρη Μποσνάκη με τίτλο « Κατηφείη και όνειδος-Ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι νεκροί» στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» η Μαρία Παπαζαχαρίου γράφει στο Βήμα της Κω.
Σε μια συγκυρία που η παγκόσμια κοινωνία παλεύει για την επιβίωσή της, η τολμηρή αρχαιολογική έρευνα στο έρεβος του θανάτου, του καθηγητή κλασικής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης , Δημήτρη Μποσνάκη, αποκαλύπτει μια ανυπέρβλητη αλήθεια: «Με φόντο τον θάνατο η ζωή αποκτά διαφάνεια»
Το βιβλίο του Δημήτρη Μποσνάκη « Κατηφείη και όνειδος-Ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι νεκροί» που θα κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του μήνα από τις εκδόσεις του ταμείου αρχαιολογικών πόρων, αψηφά με γενναιότητα τους μνησίκακους δαίμονες , διεισδύοντας στις κατακόμβες , με τους ταπεινωμένους νεκρούς, κατεβαίνει από το σκάμμα στις γκρίζες ζώνες με τις ανάρμοστες ταφές, σε περιόδους λοιμών και φυσικών καταστροφών, αντικρίζει το όνειδος της ταπείνωσης με τα σημάδια της τιμωρίας στους ομαδικούς τάφους των απείθαρχων. Ανασύρει από τα βαθιά πηγάδια τους δαίμονες με τους δύσμορφους και τα ξωτικά νεκρά βρέφη, για να φωτίσει τις επιστήμες της κοινωνικής ανθρωπολογίας, της εθνολογίας και της λαογραφίας. Καθώς, ο διάλογος με τις αρχαίες πηγές διδάσκει και διαφωτίζει .
Στο σημείωμά του προς τον εκδότη του Βήματος της Κω, κ. Φαίδων Ιωαννίδη και τον ιδρυτή της εφημερίδα Γιάννη Ιωαννίδη, ο Δημήτρης Μποσνάκης αναφέρει:
“Το βιβλίο είναι μια αρχαιογνωστική έρευνα για τους «ταπεινωμένους και καταφρονεμένους νεκρούς» της ελληνικής αρχαιότητας: τα παραπεταμένα, μαζικά και ανώνυμα θύματα των φυσικών καταστροφών, πανδημιών και πολεμικών εχθροπραξιών, τα λογής κοινωνικά «απορρίμματα» στα πηγάδια των Αγορών των ελληνιστικών πόλεων, τους δεσμώτες και τους εκτελεσθέντες καταδίκους, αλλά και για τα μνησίκακα φαντάσματα των κοινωνικά ανολοκλήρωτων νεκρών. Οι αρνητικές ενδείξεις που εντοπίζονται στο αρχαιολογικό αποτύπωμα των ταφικών καταλοίπων ως αποκλίσεις από την κανονικότητα (βιασύνη και ανωνυμία στην ταφή, ασυνήθιστοι χώροι ταφής, απουσία σεβασμού στο λείψανο) εξετάζονται και συσχετίζονται με βάση τις γραπτές πηγές με τη νοσούσα πόλη και τις ποικίλες κρίσεις της, με τα φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης, καθώς και με τις διάχυτες νεκροφοβικές ανησυχίες προς εκείνους που πέθαναν πρόωρα ή είχαν βίαιο θάνατο. Ένας ανοικτός διάλογος της Κλασικής Αρχαιολογίας με την Αρχαιολογία του Θανάτου, την Κοινωνιολογία, την Ανθρωπολογία και την Εθνολογία, προκειμένου να διερευνηθούν αθέατες και παρασιωπημένες όψεις των κοινωνικών συστημάτων του προχριστιανικού παρελθόντος και πιθανώς υπόγειες γέφυρες με τις διάδοχες χριστιανικές κοινωνίες.
*Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει εντός του μηνός από τις εκδόσεις του ΤΑΠΑ.
Επιμέλεια Σάντυ Λαδικού
