Στις 6 Μαϊου αναφέρθηκα, μετά από παράπονα συμπολιτών μου, στην κατάσταση των πάρκων και των πεζοδρομίων στο Ζηπάρι.
Την επόμενη έγινε μια προσπάθεια να καθαριστούν οι χώροι που παρουσίαζα με τις φωτογραφίες και ήταν ενδεικτικές.
Αρκετοί μου είπαν, αν είναι να τα φτιάχνουν, γράφε τακτικότερα Πόπη.
Περίμενα ότι θα υπήρχε συνέχεια. Όμως ποιος νοιάζεται…
Η κατάσταση εξακολουθεί να είναι δραματική σε όλο το Ζηπάρι.
Σήμερα, κατά τα φαινόμενα, η Κυβέρνηση τη Δευτέρα θα ανακοινώσει ότι σε λίγο θα ανοίξουν δημοτικά και νηπιαγωγεία έκανα μια βόλτα από το νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο.
Αυλές και ευρύτερος χώρος σε άθλια κατάσταση.
Αν όντως ανοίξουν τα σχολεία έτσι θα υποδεχθούν τα μικρά παιδιά; Και δεν είναι μόνο τα χόρτα και τα σκουπίδια. Αυτά μοιραία φέρνουν τρωκτικά και ερπετά.
Πότε έχουν σκοπό να τα καθαρίσουν; Και πότε θα ακολουθήσει μια σοβαρή απολύμανση των χώρων εξωτερικά και εσωτερικά;
Μη μας πουν ότι δεν προλαβαίνουν ή ότι δεν υπάρχει προσωπικό;
Το προσωπικό και πέρυσι και κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, το ίδιο ήταν αριθμητικά ποτέ όμως δεν έμεναν έτσι οι χώροι, σχολεία ή κοινόχρηστοι.
Και κάθε χρόνο από πριν το Πάσχα δρόμοι, πλατείες, παραλίες ετοιμάζονταν.
Μη μας πουν: μα είναι κλειστά τα σχολεία λόγω κωρονοϊού άρα τα αφήσαμε.
Ειδικά τώρα όχι μόνο έπρεπε να είναι έτοιμα, γιατί είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα άνοιγαν όπως γυμνάσια και Λύκεια, αλλά και τα κτίρια θα έπρεπε να είχαν απολυμανθεί όχι μία αλλά δύο φορές και να ανοίξουν για να αεριστούν τάξεις και γραφεία δασκάλων.
Θα ασχοληθεί κανείς με τα παιδιά και τα σχολεία που σε λίγο, όπως φαίνεται, θα ξαναλειτουργήσουν ή το κυνήγι μαγισσών απασχολεί τη δημοτική αρχή περισσότερο από την καθημερινότητα, τα σχολεία και παιδιά;
Πόπη Κιαπόκα (Δύναμης Αλλαγής)
