Σας έχει τύχει ποτέ να πατήσετε για λίγο το πόδι σας σε ποδηλατόδρομο κι αμέσως να σας χτυπούν ο ποδηλάτες τα κουδούνια; Kαι φυσικά πολύ καλά κάνουν, γιατί τους κλείνουμε τη διέλευση και μπορεί αυτό να αποβεί επικίνδυνο για όλους.
Μια επίσκεψη στην Κω και μια βόλτα ειδικά στην παραλιακή της τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι αρκετή για να ζήσετε το σκηνικό και για να δείτε στην πράξη τι σημαίνει να σε αποκαλούν το νησί του ποδήλατου. Κι αυτό να αφορά εδώ και πολλά χρόνια τους κατοίκους πρωτίστως και πλέον και τους τουρίστες.
Οι ποδηλάτες στην Κω έχουν τον δικό τους δρόμο, τον δικό τους χώρο, ανάμεσα στα αυτοκίνητα και στους πεζούς. Περπατώντας στην παραλιακή αντιλαμβανόσουν ότι αυτό το νησί έχει κάτι διαφορετικό ως προς αυτό. Δεν έπρεπε να λοξοδρομήσεις, ενώ περπατούσες , γιατί υπάρχει ποδηλατόδρομος χιλιομέτρων ο οποίος μόνο διακοσμητικός δεν είναι. Και δεν είναι ο μόνος. Χιλιάδες ποδήλατα ήταν παραταγμένα στο λιμάνι, αφού αυτό αποτελούσε το μέσο μετακίνησης για πολλούς που έκαναν τις διακοπές τους εκεί. Αν προέρχεσαι από ένα μέρος όπως η Πάτρα, που δεν έχει κουλτούρα ποδηλάτου στην καθημερινότητά της, θα χρειαστεί να το αφομοιώσεις άμεσα.
Και κάπου εκεί θα αναρωτηθείς. Γιατί η δική σου πόλη να έχει μείνει τόσο πίσω; Σίγουρα η μορφολογία και τα δεδομένα μεταξύ ενός νησιού και μιας πόλης είναι διαφορετικά, αλλά αυτή η πόλη είναι παραθαλάσσια, έχει ένα εξαιρετικό ιστορικό κέντρο και μικρές αποστάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να καλυφθούν πάνω σε δύο ρόδες. Αλλά είναι αφιλόξενη για τους ποδηλάτες. Μόλις τώρα δημιουργεί έναν μεγάλο παραλιακό ποδηλατόδρομο… Και δεν μας λείπει μόνο αυτός. Μας λείπει σε πολλές περιπτώσεις η φιλοσοφία, η κουλτούρα της μετακίνησης με ποδήλατο και του σεβασμού του ποδηλάτη.
Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τα διπλοπαρκάρισμα στο κέντρο της Πάτρας ήταν καθημερινό φαινόμενο στη διάρκεια του τελευταίου lockdown όπου τα εμπορικά καταστήματα ήταν κλειστά…
Πέρα από τα πρακτικά οφέλη της χρήσης ποδήλατου, (μείωση κυκλοφοριακού, καυσαερίου κλπ) είναι σπουδαίο να μπορείς να αθλείσαι, να βολτάρεις και να απολαμβάνεις την πόλη σου ποδηλατώντας. Εν τέλει είναι ποιότητα ζωής η οποία θέλει και τις ορθοπεταλιές της.
