Στην Κω τα πρώτα φθινοπωρινά νερά δεν φέρνουν ανακούφιση, αλλά αποκαλύπτουν τη γύμνια των υποδομών. Σήμερα είδαμε ξανά δρόμους πλημμυρισμένους, λακούβες που «μπαλώθηκαν» πρόχειρα με λίγο χώμα να ξανανοίγουν, γειτονιές να θυμίζουν εγκατάλειψη. Αυτή είναι η εικόνα ενός από τους μεγαλύτερους τουριστικούς δήμους της χώρας.
Κι ενώ το νησί μας βουλιάζει – κυριολεκτικά και πολιτικά – ο Δήμος Κω παρακολουθεί αμέτοχος.
Ο κ. Νικηταράς εμφανίζεται μόνο για να γυρίσει τηλεοπτικά σποτάκια: πανηγυρίζει επειδή βρέθηκε ιδιώτης να πληρώσει τον φωτισμό του Κάστρου της Αντιμάχειας, ανεβαίνει στη σκηνή για να ανοίξει μια συναυλία στην οποία ο Δήμος απλώς παραχώρησε τον χώρο, και παρουσιάζεται ως πρωτεργάτης του νέου Νοσοκομείου ενώ όλοι γνωρίζουν ότι περιφέρεια και κυβέρνηση τον έχουν παραμερίσει.
Η αλήθεια είναι σκληρή: η δημοτική αρχή έχει παραιτηθεί από το καθήκον της.
Ό,τι κινείται στο νησί γίνεται χάρη σε δωρεές ιδιωτών ή στον αγώνα πολιτών που αναγκάζονται να πιέσουν για τα αυτονόητα. Το Μαστιχάρι είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα: χρειάστηκε να ζήσει ο κόσμος ένα ολόκληρο καλοκαίρι πνιγμένος στα φύκια και να κατέβει σε διαδήλωση για να γίνει το παραμικρό.
Η Κέφαλος, το χωριό μου, είναι άλλη μια ντροπιαστική περίπτωση.
Στις 3 Απριλίου ο Δήμαρχος και οι συνεργάτες του ήρθαν με δεσμεύσεις και υποσχέσεις. Έξι μήνες μετά, το μόνο που έγινε ήταν λίγη μπογιά στα κάγκελα του Καμαριού, το κλείσιμο κάποιων λακουβών τον Σεπτέμβρη και – ειρωνεία! – διακόσμηση ενός τοίχου με πέτρες. Αυτή είναι η «ανάπτυξη» που υποσχέθηκαν;
Ο χειμώνας έρχεται και τα έργα που έπρεπε να είναι ήδη σε εξέλιξη παραμένουν στα χαρτιά. Όλα δείχνουν ότι θα τρέχουμε πάλι την τελευταία στιγμή, λίγο πριν ανοίξει η νέα τουριστική περίοδος, με το άγχος να μπαλώνουμε ζημιές αντί να σχεδιάζουμε το μέλλον.
Η Κως δεν χρειάζεται άλλους επικοινωνιακούς θριάμβους και φωτογραφίες εγκαινίων. Χρειάζεται σοβαρή δημοτική διοίκηση, έργα υποδομής, προγραμματισμό και λογοδοσία.
Καιρός οι πολίτες να απαιτήσουμε αλλαγή πορείας.
Γιώργος Κοκαλάκης
Δημοτικός Σύμβουλος Κω
