Γ. ΠΑΣΣΑΝΙΚΟΛΑΚΗΣ: ΠΗΡΕ ΙΣΧΥΡΗ ΕΝΤΟΛΗ ΚΑΙ 2η ΕΥΚΑΙΡΙΑ Ο Θ. ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΛΕΥΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ...

Γράφει ο Γιώργος Χ.  Πασσανικολάκης

Εντύπωση προκάλεσε η ευρεία νίκη Νικη-ταρά στις δημοτικές εκλογές. Όχι γιατί δεν θεωρούνταν φαβορί, αλλά γιατί εξελέγη με τόσο μεγάλη διαφορά από τον Γ. Κυρίτση. Οι πιο αισιόδοξοι έκαναν λόγο για 15 μονάδες. Κανείς δεν περίμενε 25 μονάδες!

Ξεπέρασε εκτιμήσεις για φθορά εξουσίας και την «κακοδαιμονία» πως δεν επανεκλέγεται δήμαρχος στον ενιαίο δήμο Κω. Κέρδισε στο νήμα τις εντυπώσεις (και τη διαφορά) με την ανακοίνωση της μεταγραφής πράξεων γης, τη μακέτα του νέου Νοσ/μείου, το νέο καράβι, την τελική συγκέντρωση, τις «εξυπηρετήσεις» της τελευταίας στιγμής (ασφαλτοστρώσεις κ.ά.).

Η νίκη του Θεοδόση και σ’ αυτή την εκλογική αναμέτρηση έρχεται να επιβεβαιώσει το γεγονός ότι, όπου είναι επικεφαλής δεν χάνει. Από τις εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ μέχρι και τις 2 φορές ως υποψήφιος Δήμαρχος. 

Όλοι όμως κάποτε χάνουν (σ.σ. βλέπετε Κ. Καΐσερλης) ή «χάνουν το χαλί κάτω από τα πόδια τους» (σ.σ. θυμηθείτε τον Μ. Φάκκο). 

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ

Η επιλογή Νικηταρά να έχει ως αντίπαλο τον Γ. Κυρίτση ήταν στρατηγική. Βάζοντάς τον στο κάδρο και στοχοποιώντας τον συχνά πυκνά στο δημοτικό συμβούλιο έδειχνε ποιον επιθυμούσε διακαώς για αντίπαλό του. 

Ο Γιώργος «πάτησε» την μπανανόφλουδα της αντικυριτσικής ομάδας πέριξ του Θεοδόση, δεν αφουγκράστηκε τις διαφορετικές φωνές και διαφοροποιήσεις μέσα στην παράταξή του, δεν διείδε τη δυσαρέσκεια της πλειοψηφίας της κοινωνίας και την επιθυμία της για δομική αλλαγή της παράταξής του από πάνω προς τα κάτω. Εγκλωβίστηκε σ’ ένα αγώνα που έδωσε σχεδόν μόνος, επικοινωνιακά και οργανωτικά, έναν αγώνα με μια παράταξη που χρειαζόταν ολική μεταμόρφωση, κι όχι πετυχημένα επικοινωνιακά τρικ, όπως η Κως στο φως. 

3^ος ΠΟΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ 

Ο φόβος του Θεοδόση να μην προκύψει 3^ος πόλος ήταν εμφανής. Δεν ήθελε με τίποτα κάποια άλλη πολιτική επιλογή, ειδικά από τα χωριά, πόσο μάλλον με αναφορά και στην πόλη. Οι πρωτοβουλίες Καΐσερλη με τον Όμιλο για την Αυτοδιοίκηση ταίριαξαν γάντι (σ.σ. αν δεν ήταν σε προσυνεννόηση) με τη στρατηγική επιλογή του Θεοδόση, αν και αρχικά φαινόταν διαφοροποίηση. 

Πολλά από τα επίδοξα στελέχη για τον 3^ο πόλο «έκατσαν κάτω», καθώς διαφαινόταν ότι, μέσα από τους προβληματισμούς των πρώην δημάρχων ίσως προέκυπτε νέος υποψήφιος δήμαρχος. Ο χρόνος πέρασε, ο Όμιλος δεν κατέληξε (σ.σ. έγινε φιλολογικός), όμως ο «στόχος» είχε συντελεστεί. Ανέκοψε τη φόρα επίδοξων δελφίνων για τη δημαρχία, οι οποίοι πέραν του χρόνου, είχαν ν’ αντιμετωπίσουν και την αντικειμενική δυσκολία της προσαύξησης των υποψηφίων.

ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ Η ΔΕΞΙΑ ΣΤΡΟΦΗ ΝΙΚΗΤΑΡΑ

Κι ενώ το 2019, ο Θ. Νικηταράς παρουσιάστηκε με στηρίξεις δυο κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ), ωστόσο κατά τη θητεία του έγειρε προς τα δεξιά, επιλογή που τον δικαίωσε, μαζεύοντας το σύνολο των στελεχών της κυβερνώσας ΝΔ μαζί του. Τα στελέχη του πάλαι ποτέ κραταιού ΣΥΡΙΖΑ, μη έχοντας άλλη εναλλακτική, τον ακολούθησαν εκ νέου. 

ΑΣΘΕΝΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΚΥΡΙΤΣΗ

Ο αντικειμενικός και επικοινωνιακός στόχος για πλήρες ψηφοδέλτιο οδήγησε Θεοδόση και Γιώργο σε επιλογές υποψηφίων που δεν διακρίνονταν για τη ψηφοσυλλεκτικότητά τους. Το «άνοιγμα» Κυρίτση σε επιλογές ευρύτερων «πατριωτικών» στελεχών (που ψήφισαν στις εθνικές εκλογές πιο δεξιά της ΝΔ) δεν απέδωσε, ενώ το ψηφοδέλτιο της πόλης πέρα από αριθμητικά (καθώς χρειάστηκε να μεταφέρει υποψήφιους από τα χωριά) ήταν και ψηφοθηρικά ασθενές, Φυσική συνέπεια να λάβει χαμηλότερο ποσοστό και από το 2019. 

Η ΠΟΛΗ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΚΥΡΙΤΣΗ

Το «κακό» παρελθόν των συγκρούσεων, σε συνδυασμό με την αδυναμία να διεισδύσει στην πόλη μέσω νέων αξιόμαχων στελεχών, οδήγησε τον Γ. Κυρίτση σε πολιτικό «βατερλώ» με τις διαφορές να είναι πολύ μεγάλες.

ΤΟ «ΚΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΑΡΑΔΩΝ»

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται κι οι “Νικηταράδες” έφαγαν “αφιόνι” στο χωριό τους, το Ασφενδιού, δείχνοντας ότι το “Κάστρο” δεν πέφτει. Σαρωτικές οι διαφορές με τη Δύναμη Αλλαγής, δείχνοντας ότι ελέγχουν τις δυνάμεις στην περιοχή, παρά τη δυσαρέσκεια του κόσμου. 

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΕ ΠΥΛΙ, ΑΝΤΙΜΑΧΕΙΑ, ΚΑΡΔΑΜΑΙΜΑ

Κι ενώ υπήρχε η αίσθηση, για να μην πω βεβαιότητα, για πανωλεθρία Νικηταρά στα χωριά, η διαφορά στο Πυλί μαζεύτηκε, ενώ σε Αντιμάχεια και Καρδάμαινα υπήρξε σχετική ισορροπία. Στη ΔΕ Δικαίου, συνολικά, έπιασε ποσοστά πόλεως Κω, ενώ ίσα βάρκα ίσα νερά, τελικά, στη ΔΕ Ηρακλειδών. 

ΔΕΝ ΣΤΟΙΧΙΣΕ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΙΑΝΩΝ

Οι Κεφαλιανοί τιμώρησαν την έλλειψη παρουσίας του Δημάρχου στο χωριό τους (σ.σ. ο ίδιος το παραδέχτηκε στον επινίκιο λόγο του), αλλά δεν του στοίχισε, καθώς κατάφερε να ισορροπήσει το παιχνίδι στα άλλα δύο χωριά. Το δίδυμο Μαραγκού και Μπαραχάνου ανέκοψε τη φόρα Κυρίτση, ενώ το δίδυμο Χρυσόπουλου και Χατζηνικολάου εξισορρόπησε δυνάμεις στην Καρδάμαινα. 

ΤΟ ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ ΒΕΛΤΙΣΤΟ – ΨΗΦΟΣ ΑΝΟΧΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΟΘΙ

Ο Θεοδόσης ναι μεν πήρε ισχυρή εντολή, αλλά δεν πήρε λευκή επιταγή. Υπήρξε μερίδα του κόσμου που επιδοκίμασε, δια της ψήφου, το έργο του(ς) σε συγκεκριμένους τομείς, αλλά πολύς κόσμος ψήφισε με τη λογική του… μη χείρον βέλτιστο, ή αλλιώς στους τυφλούς τον μονόφθαλμο (σ.σ. να μην έρθει ξανά ο Κυρίτσης). 

Εκτιμώ ότι είναι ψήφος ανοχής, μια 2^η ευκαιρία για να κυβερνήσει πραγματικά, έχοντας πλέον απόλυτη πλειοψηφία παντού, χωρίς άλλο άλλοθι. Μια ψήφος που γρήγορα θα μετουσιωθεί σε δυσαρέσκεια εάν (πάλι) δείξει σημάδια μη παραγωγής έργου σ’ όλο το νησί και «κακού» εαυτού. 

ΔΥΝΑΜΗ ΑΛΛΑΓΗΣ: ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ή ΔΙΑΛΥΣΗ;

Η μακροβιότερη εν ενεργεία κωακή παράταξη (που εκφράζει μια σταθερή βάση του 25%-30%, και λόγω Γιώργου) μετά από δύο σερί εκλογικές ήττες βρίσκεται σε περιδίνηση και έντονη εσωστρέφεια. Είναι αντιμέτωπη με μια ιστορική αλλαγή, του επικεφαλής της, με τον εμβληματικό Γ. Κυρίτση ν’ ανοίγει τις διαδικασίες. 

Ο νέος αρχηγός, πέραν της ανασυγκρότησης και ανασύνταξης των δυνάμεων της παράταξης, καλείται να μπει στην κοινωνία, να γίνει ο εκφραστής των προβλημάτων της, χωρίς τοξι-κώ-τητες, χωρίς ειρωνείες και χλευασμούς στην αντίπαλη πλευρά, φαινόμενα που τιμωρήθηκαν στις εκλογές. 

Πολλοί εκτιμούν ότι, η Δύναμη Αλλαγής του Γ. Κυρίτση έκλεισε τον ιστορικό της κύκλο, κι ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο σχήμα που θα δομήσει αντιπολιτευτικό λόγο και θα πρωταγωνιστήσει κοινωνικά. 

Ο καιρός είναι μακρύς, αλλά ο πολιτικός χρόνος είναι λίγος και οι επίδοξοι «δελφίνοι» θα πρέπει να βγουν μπροστά, είτε έσω είτε εξωπαραταξιακά. 

ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΝΕΑΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ

Τέλος, αξίζει αναφορά στο ποσοστό της αποχής (47%), για διάφορους λόγους (μεταξύ των οποίων και απογοήτευσης), που αποτελεί τη 2^η δύναμη στο νησί. Γεγονός που πρέπει να προβληματίσει το τοπικό πολιτικό προσωπικό, παρότι γενικότερο φαινόμενο. 

Επίσης, πρέπει ν’ αναλυθεί ότι η ψήφος δεν ήταν αμιγώς θετική, δείχνοντας ότι ο κόσμος επιζητά την εναλλακτική πρόταση, κάτι διαφορετικό για τον τόπο μας. 

• Το άρθρο αφιερώνεται στην αείμνηστη φίλη, συνάδελφο και εκλογική μου “παρτενέρ” στο “ΒτΚ” Κατερίνα Φιλοπούλου, που «ψοφούσαμε» για εκλογές