Τώρα που ο κονιορτός από την αναστάτωση των εκλογών έχει πια καθίσει, καιρός να κάνουμε ‘ταμείο’. ‘Ισχύς μου η αγάπη του λαού’.
Μια χαρακτηριστική ρήση, των Βασιλέων και γενικά των Αρχόντων. Συνάντησα λίγες ώρες πριν κλείσουν οι κάλπες, τον νυν Δήμαρχο και νικητή για δεύτερη φορά, των τοπικών εκλογών.
Του είπα ‘έχεις βγει με την πρώτη, γιατί είσαι καλό παιδί’. Μου απάντησε.
‘Δεν μου φτάνει να είμαι το καλό παιδί, αλλά να κάνω και έργα.’
Πολύ σωστή και σοφή απάντηση, κ. Δήμαρχε. Καιρός να επωμιστείτε το βάρος, του 66,5% περίπου της προτίμησης του κόσμου και να βάλετε προτεραιότητες, στα προβλήματα του νησιού.
Φτιάξτε ένα κατάλογο, τι είναι άμεσα να γίνει, χωρίς να θέλω βέβαια να σας κάνω υποδείξεις. Έχουμε προβλήματα στο κυκλοφοριακό, στα εκπαιδευτικά κτήρια, στα Ιστορικά κτήρια, στην αξιοποίηση στα Θερμά. Επίσης στην υποβολή πλήρους φακέλου, για την ένταξη του Ασκληπιείου, στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Έχουμε σοβαρές ελλείψεις, στο Νοσοκομείο και γενικά σε θέματα Υγείας, του τόπου μας.
Ο λαός της Κω σε αγκάλιασε για δεύτερη φορά, αξιολογώντας πρώτα τον καλό, ήπιο και καταδεκτικό χαρακτήρα σου. Είσαι από πολιτική οικογένεια και από τους τυχερούς, που διαχειρίζεσαι την οργή και τον εγωισμό σου, όσο πιο καλά μπορείς.
Τόσα χρόνια, 40 και πλέον στη δημοσιογραφική οικογένεια έχω γνωρίσει, αντιμετωπίσει και ζυγίσει, πολλούς πολιτικούς, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Βουλής.
Οι παλιοί λένε, πως ‘είναι καλύτερα να σου βγει το μάτι, παρά το όνομα’. Αυτό δυστυχώς, κάποιοι το υποτίμησαν, ίσως εκούσια ίσως ακούσια. Με την υποτιθέμενη δύναμη της εφήμερης εξουσίας, μέθυσαν και ξέφυγαν από τον έλεγχο.
Έδειξαν στο παρελθόν τον κακό τους εαυτό, που όλοι οι άνθρωποι έχουμε μαζί με τον καλό. Ίσως να έβρισαν, ίσως να παραφέρθηκαν, στην συμπεριφορά τους. Μπορεί να ξεχώρισαν τους συμπολίτες τους, σε επίσημους και ανεπίσημους, που πρέπει να πάνε να καθίσουν όχι κοντά τους, αλλά απέναντι με τον λαό. Έλα όμως, που ό λαός τους ψηφίζει. Έτσι αυτή τη φορά ο λαός τους ζύγισε, θυμήθηκε την ταπείνωση, την απρέπεια και τους πλήρωσε ανάλογα. ‘Διότι η γλώσσα, κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει.’
Ό, τι μεγάλο έργο και αν έφτιαξαν, η αντικοινωνική και εγωιστική συμπεριφορά τους, το ακύρωσε. Φαίνεται, πως αυτή μέτρησε στα μάτια του ανεπίσημου λαού. Ό, τι ωφέλιμο και αν πρόσφεραν, η άσχημη εντύπωση μιας ύβρης, μιας ταπεινωτικής κουβέντας, αυτή υπερίσχυσε. Γιατί ο κόσμος, πάντα θυμάται το κακό που εισπράττει και ποτέ το καλό. Πολιτική εκτός από ευθύνες και έργα, είναι να είσαι επικοινωνιακός, κοινωνικός, καταδεκτικός, για να κερδίσεις την αγάπη του κόσμου. Γιατί η αγάπη κερδίζεται, δεν πωλείται, ούτε αγοράζεται.
Για αυτό αγαπητέ Δήμαρχε κ. Θεοδόση Νικηταρά, να μείνεις έτσι ταπεινός και καταδεκτικός. Να αγκαλιάσεις με αξιοπρέπεια, όλους τους συμπολίτες σου και αυτούς που σε προτίμησαν και αυτούς που δεν σε ψήφισαν. Διότι στις λεπτομέρειες, κρύβεται το μεγαλείο της ψυχής, κάθε ανθρώπου και άρχοντα και αυτό το εισπράττει και το ανταποδίδει ο σοφός λαός. Καλή και ωφέλιμη θητεία.
Ξανθίππη Αγρέλλη
