Κύριε διευθυντά
Με όλο τον σεβασµό προς τον πολυΐστορα, πολυτιτλούχο και συχνό επιστολογράφο της «Κ» κ. Αναστ. Στέφο, θα µου επιτρέψετε να διατυπώσω διά βραχυτάτων µερικές παρατηρήσεις σχετικά µε την επιστολή του (1/4/23) µε τίτλο «Το µαρτύριο της σοφής Υπατίας».
Για την τόσο ξεχωριστή όντως και σοφή Αιγυπτία γυναίκα έχουν λεχθεί πολλά σε διαλέξεις και έχουν γραφτεί πάµπολλα. Ο θάνατός της ήταν πράγµατι αποτρόπαιη πράξη µιας οµάδας φανατισµένων «χριστιανών» και φυσικά µια µεγάλη πνευµατική απώλεια για την εποχή της. Ο φανατισµός, ως γνωστόν, είναι δυστυχώς διαχρονικό φαινόµενο. Σε καµιά ιστορική περίοδο αντιπαλοτήτων οιασδήποτε φύσεως δεν εξέλιπαν οι φανατισµοί εκατέρωθεν, µε απώτερο πρόγονο τη βιβλική περίπτωση των Αβελ και Κάιν, λες και δεν τους χωρούσε ολόκληρος o τότε επίγειος «Παράδεισος…»! Και γεννάται το ερώτηµα: Αξιοσέβαστο όντως το µαρτύριο της σοφής Υπατίας.
Τα µαρτύρια όµως εκατοµµυρίων χριστιανών, που µαρτύρησαν µε απίστευτους τρόπους βαναυσότητας και παρατεταµένης οδύνης, γιατί αποσιωπώνται. Η δική τους ζωή δεν είχε καµία αξία; Χριστιανοί από τους πιο απλούς µέχρι υψηλούς αξιωµατούχους και ανωτάτου µορφωτικού επιπέδου γιατί παρακάµπτονται; Για παράδειγµα, ο οµώνυµος Αγ. Υπάτιος επίσκοπος Γαγγρών, ο οποίος είχε φρικαλέο και αποτρόπαιο τέλος από τον φθόνο και τον φανατισµό των δυσεβών Ναυατιανών, γιατί δεν προβάλλεται; Και µιας και αναφέραµε ένα ανδρικό παράδειγµα, ας αναφέρουµε και ένα γυναικείο.
Η εξαίρετη επίσης Αλεξανδρινή γυνή, η πάνσοφος µεγαλοµάρτυς Αικατερίνη, η οποία «…εφίµωσε λαµπρώς τους κοµψούς των ασεβών, του Πνεύµατος τη µαχαίρα…» και εθανατώθη µε πολύ χειρότερο τρόπο από τον της Υπατίας, γιατί αγνοείται. Γενικώς η περίοδος των διωγµών κατά τους Ρωµαϊκούς χρόνους αποτελεί το µελανότερο στίγµα και το µεγαλύτερο όνειδος για όλη την ανθρωπότητα. Πιο απλά, διαβάζοντας κανείς τα συναξάρια των µυριάδων αγίων µαρτύρων, ντρέπεται που είναι άνθρωπος. Τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι το εν λόγω κείµενο είναι άριστο ως προς την Υπατία. Αλλά η µονοµέρειά του εκπέµπει κάποιο µήνυµα που συµβάλλει στην αποδόµηση – αποχριστιανοποίηση της χώρας µας, γεγονός που ξεκίνησε από την εποχή των Βαυαρών και κορυφώνεται επί των ηµερών µας…
kathimerini.gr
