Αγαπητοί συμπατριώτες,
Είναι η δεύτερη φορά που χρησιμοποιώ την επικεφαλίδα αυτή για σχετικό δημοσίευμά μου. Η πρώτη φορά ήταν στην περίπτωση του δικηγόρου Λύτρα, όπου και πάλι είχαμε ανεπίτρεπτη παρέμβαση ανώτατου Δικαστικού Λειτουργού για πειθαρχική διερεύνηση της συμπεριφοράς υφισταμένων του, οι οποίοι δεν προφυλάκισαν τον κατηγορούμενο.
Αντίστοιχα, η περίπτωση με τους κατηγορούμενους της Πολεοδομίας Ρόδου είναι ταυτόσημη με αυτήν του δικηγόρου Λύτρα, διότι σε αμφότερες, υπήρξε παρέμβαση του Αρείου Πάγου για πειθαρχική διερεύνηση των λειτουργών που αποφάσισαν την επιβολή περιοριστικών όρων στους κατηγορούμενους, σε αντίθεση με την επιθυμία της Προέδρου, που ήθελε την προφυλάκισή τους.
Ξεκαθαρίζω εξ’ αρχής ότι η συμπεριφορά των κατηγορουμένων θα κριθεί από τον φυσικό τους Δικαστή και η αντιμετώπισή τους στο στάδιο αυτό της προδικασίας, επιχειρεί να διασφαλίσει την παρουσία τους σε όλο το φάσμα της ποινικής διαδικασίας.
Εκείνο λοιπόν που πρέπει να μας απασχολήσει με αφορμή την τελευταία αυτή υπόθεση της Ρόδου, είναι τα αντανακλαστικά που επέδειξε το σύστημά μας στο συγκεκριμένο ερέθισμα. Ασκήθηκε κακουργηματική δίωξη, οι κατηγορούμενοι συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν στον αρμόδιο τακτικό Ανακριτή, να απολογηθούν. Μετά την απολογία τους και με σύμφωνη γνώμη, Ανακριτή και Εισαγγελέα, αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Μετά την επιβολή περιοριστικών όρων ακολουθεί μια εσπευσμένη πειθαρχική έρευνα της συμπεριφοράς των συγκεκριμένων λειτουργών, από την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, στην βάση της ουσιαστικής κρίσης τους. Μάλιστα θα πρέπει να αισθανόμαστε και τυχεροί που δεν εισηγούνται κάποιοι την αλλαγή του νομικού πλαισίου, ώστε οι λειτουργοί του δικαίου να μην έχουν καμιά άλλη επιλογή, πλην από αυτή, της προφυλακίσεως όλων των κατηγορουμένων.
Η πράξη αυτή της Προέδρου του Αρείου Πάγου βρίσκει αντίθετους όλους εμάς τους δικηγόρους, αφού η συμπεριφορά των δικαστών είναι απολύτως σύννομη και οποιοσδήποτε, δια του πλαγίου, υπαινιγμός για κακοδικία είναι επιεικώς απαράδεκτος. Οι Δικαστικοί και Εισαγγελικοί λειτουργοί, έχουν από τον νόμο την δυνατότητα να προφυλακίσουν, όποιον θεωρήσουν ύποπτο φυγής ή ύποπτο τέλεσης άλλων αδικημάτων, διασφαλίζοντας την παρουσία του υπόπτου σε όλα τα στάδια του ποινικού φαινομένου. Από την σύλληψή του μέχρι την εκτέλεση της ποινής. Μάλιστα γίνεται ειδική μνεία στον νόμο, για το γεγονός ότι μόνο η κατά νόμο βαρύτητα της πράξης δεν αρκεί για την επιβολή της προσωρινής κράτησης. Και η φράση αυτή επαναλαμβάνεται σε όλες τις διατάξεις που αφορούν περιορισμό του ατόμου σε σωφρονιστικό κατάστημα, αλλά και στις διατάξεις του κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονική επιτήρηση.
Με αφορμή λοιπόν αυτήν την υπόθεση, αλλά και την αντίστοιχη συμπεριφορά στην περίπτωση του δικηγόρου Λύτρα, θεωρώ ότι θα πρέπει να μας προβληματίσει η αντίδραση της οργανωμένης πολιτείας υπό το κράτος της διάδοσης της υπόθεσης από τα ΜΜΕ. Όλες οι ενημερωτικές εκπομπές και όλα τα πρωϊνάδικα, όπως και τα δελτία ειδήσεων, όλων των μέσων, μεταφέρουν πληροφορίες οι οποίες δεν θα έπρεπε να έχουν φύγει από τα στενά πλαίσια της ανάκρισης. Αυτό επιτάσσει ο νόμος, ακριβώς για την προστασία του κατηγορουμένου αλλά και για την αποφυγή επηρεασμού των Δικαστικών Λειτουργών, οι οποίοι οφείλουν να κρίνουν επί της ουσίας την υπόθεση, χωρίς να επηρεάζονται από την κοινή γνώμη, ούτε από την γνώμη των κυβερνώντων, αλλά και των ανώτατων Δικαστικών Λειτουργών, από τους οποίους εξαρτάται η ανέλιξή τους.
Εγώ ως Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κω, διαφωνώ πλήρως με την διαχείριση της υπόθεσης και θεωρώ ότι έχω χρέος να εκφράσω δημόσια αυτήν την διαφωνία μου. Είναι ανεπίτρεπτο να διατάσσεται η άμεση πειθαρχική διερεύνηση της υπόθεσης, διότι έτσι δείχνουμε μια ανεπίτρεπτη έλλειψη εμπιστοσύνης στους Δικαστικούς μας Λειτουργούς. Διότι έτσι μετατρέπουμε τους Δικαστές μας, από αξιολογητές των παραβατών, σε οιονεί κατηγορούμενους. Η κατεπείγουσα διερεύνηση της υπόθεσης, λειτούργησε ως μέσο μεταφοράς συγκεκριμένου μηνύματος για φυλακίσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Η διερεύνηση αυτή υποβάθμισε την αποστολή του ελέγχου. Αναίρεσε την παιδευτική του λειτουργία. Ευτέλισε τον διαρκή και σταθερό χαρακτήρα του και από δομικό εργαλείο βελτίωσης του συστήματος, τον μετέτρεψε σε μια εξαιρετική συμπεριφορά με δεδομένη την εκ προοιμίου τιμωρητική διάθεση των ελεγκτών.
Η εξαιρετική αυτή πειθαρχική διερεύνηση της υπόθεσης, πέρασε λάθος μηνύματα στην κοινωνία. Έδωσε τόπο για σκέψεις υπολειτουργίας του δικαστικού μας συστήματος. Πέρασε μηνύματα ανεπάρκειας στην νομική αξιολόγηση και την ουσιαστική κρίση των δικαστών μας. Επιβράβευσε την πρακτική των «καναλοδικείων», νομιμοποιώντας εν τοις πράγμασι την παραβίαση της μυστικότητας κάθε ποινικής προδικασίας. Κυρίως όμως, πλήγωσε όλους εμάς που υπηρετούμε περήφανα το δικαϊκό μας οικοδόμημα και πιστεύουμε ότι υπάρχουν Δικαστές στην Ελλάδα.
Κως, 26 Μαρτίου 2025
Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κω
Μανώλης Χατζηάμαλλος
