Ήταν μια εποχή που το ασφενδιανό κρασί δεν έλειπε από κανένα σπίτι της Κω, ενώ συχνά η Κάλυμνος και όχι μόνο τροφοδοτείτο από κρασί του πιο ορεινού χωριού της. Αν απουσίαζε βαρέλι από κρασί από το ασφενδιανό σπίτι λέγανε ότι δεν ήταν καλός ο νοικοκύρης.
Μέσα σε μια μεγάλη στέρνα[πέταλο] έριχναν τα σταφύλια τους και τα πατούσαν και από ένα παράστερνο έβγαινε ο μούστος. Ένα μέρος του μούστου το ψήνανε σε καζάνι και το έκαναν ψίμα και αυτό το έριχναν στο βαρέλι που δεν το έκλειναν αλλα έβαζαν λίγο θυμάρι μέσα του, και περίμεναν να ωριμάσει το κρασί. Μετά από 40 μέρες ήταν έτοιμο και το χρησιμοποιούσαν. Αργότερα τα σταφύλια τα έβαζαν μέσα σε τσουβάλια και τα πατούσαν.
Ενας από τους μεγάλους αμπελουργούς ήταν ο Μηνάς Χατζημιχάλης πιο γνωστός ως Κασιώτης, με καταγωγή από την Κάσο καθώς κρατούσε από τους Κασιώτες του Δικαίου. Είχε 7 αμπέλια στην Κάτω Παναγιά της Ζιάς και το 1943 οι Γερμανοί επίταξαν την πραματειά του και την διένειμαν σε στρατιώτες και αξιωματικούς τους [Π.Σβουρένος].
Γνωστός έμπορος του ντόπιου κρασιού ήταν ένας πρώην δήμαρχος του χωριού που ζούσε στην Ζιά, ο Δημήτρης Πολίτης [Γαιτανόπουλος]. Με καταγωγή από την Κων/πολη αγόραζε σταφύλια ασφενδιανά, τα έκανε ούζα,κρασιά και τα έστελνε σε άλλα μέρη της Ελλάδας.
Το ασφενδιανό κρασί ήταν εξαιρετικής ποιότητας και το χρησιμοποιούσαν για φάρμακο στην μαγειρική, στην θεία Κοινωνία κά.Συχνά το πιο παλιό κρασί το έδιναν στους αναιμικούς.Οι παλιές παραδοσιακές μονάδες πλέον δεν υπάρχουν, όμως η Κως μετά από αιώνες εξακολουθεί να παράγει καταπληκτικό κρασί.
Σήμερα οι πρόποδες του πανάρχαιου Πρίωνα φιλοξενούν νέες και καινοτόμες οινοπαραγωγικές μονάδες της Κω. Μια από τις πιο γνωστές αμπελουργικές και εξωστρεφείς μονάδες του νησιού είναι το Κτήμα Ακράνι της κυρίας Μαίρης Τριανταφυλλοπούλου.
«Ακράνι», σημαίνει φίλος αγαπημένος, από τη λέξη «ακράνης» μια λέξη που συναντάμε σε ακριτικά τραγούδια της Δωδεκανήσου.
Σε ένα χώρο άρτιο οινολογικά και τεχνολογικά εξοπλισμένο, από το 1996 παρασκευάζεται κρασί υψηλής ποιότητας και καταπληκτικής γεύσης, που έχει διακριθεί τα τελευταία χρόνια και έχει λάβει πολλές και σπουδαίες διακρίσεις.
Το Οινοποιείο Τριανταφυλλόπουλου έτυχε να επισκεφθώ πρόσφατα μαζί με τον Αχιλλέα Κουτσουράδη, στην Μινιέρα, και να λάβω τις φωτογραφίες που μοιράζομαι μαζί σας.
Για τα ηφαιστειακά κρασιά της Κω μπορείτε να συμβουλευτείτε το βιβλίο μου: «Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη», έκδοσης 2022- Τεύχος Ά, σελίδα 248.
Γεωδίφης
geogeodifhs.blogspot.com/
