Κοιτάζοντας τις παρελάσεις και στο πιο απομακρυσμένο χωριό ή νησί, ένοιωσα απογοήτευση, συγκρίνοντάς τες με την δική μας, εδώ στην πόλη και στα χωριά. Όταν τονίζουμε τα κακώς κείμενα, ίσως γινόμαστε δυσάρεστοι. Όμως σε κάποια πράγματα, πρέπει να συμβάλλουμε και όλοι εμείς, ώστε να διορθωθούν.
Διαβάζω μεταξύ άλλων τα σχόλια αναγνωστών και γονέων, στην έγκριτη εφημερίδα το ‘Βήμα της Κω,’ καθώς και στην γνωστή διαδικτυακή, ‘AegeaNews’.
Στο ‘Βήμα της Κω,’ που γράφουν οι πολυπληθείς αναγνώστες τους, τα εξής. Μη αξιοπρεπής εμφάνιση, πόση ντροπή, πόσος ευτελισμός και ασέβεια, στην μεγάλη γιορτινή ημέρα. Σήμερα οι μαθήτριες δεν φορούσαν φούστες, αλλά ζώνες.
Τόσος εξευτελισμός; πως το επιτρέπουν οι γυμναστές και οι γονείς, δεν τις βλέπουν; Ευτυχώς το Λύκειο Ελληνίδων και οι Σύλλογοι με τις Εθνικές στολές μαζί με τα αγόρια, έσωσαν την εμφάνιση. Όλος ο κόσμος περιγελούσε και δεν θαύμαζε, αυτές που δεν σέβονται τον εαυτό τους και τον ευτελίζουν. Χάθηκε να είναι οι φούστες, σε ένα λογικό μέτριο ύψος αξιοπρέπειας και όχι χλευασμού;
Οι αναγνώστες σχολιάζουν και στην ‘AegeaNews’. Ξευτελίζεστε πρώτα εσείς και μετά ρεζιλεύετε όλους εμάς. Πείτε στα κορίτσια πως η παρέλαση και η κατάθεση στεφάνου, δεν είναι βόλτα στην παραλία και το προκλητικό σουπερ μίνι, ας το βάλουν σε άλλη περίσταση. (στο μπαράκι ή στο λιμάνι!) Όσο για την εμφάνιση; Ο καθένας περπατούσε όπως ήθελε, χωρίς συγχρονισμό στο βήμα.
Για την ομοιομορφία; Ούτε λόγος. Τα σακάκια δεν τα φορούσαν όλα τα αγόρια, ούτε τη γραβάτα. Φορούσαν μπλου τζιν, πρόχειρα παντελόνια και όχι υφασμάτινα. Τα κορίτσια άλλα με καλσόν λευκά και άλλα χωρίς καλσόν και μια με διαφορετικό χρώμα φούστας.
Οι φούστες σουπερ μίνι και όχι μέχρι το γόνατο, όπως επιβάλλεται, μέχρι που φαινόταν το εσώρουχό τους.
Τι ντροπή! Με παρόμοια σχόλια παντού, στις συζητήσεις. Προσθέτοντας ότι χρειάζεται να μάθουμε στα παιδιά μας, τον σεβασμό προς τους άλλους και πως όταν τελειώνουν την παρέλαση, δεν πρέπει να στέκονται στη μέση ή μπροστά, ώστε να εμποδίζουν τους γονείς, που ήρθαν για να καμαρώσουν τα παιδιά τους. Προσωπικά έκανα παρατήρηση σε τρία παιδιά, που αφού παρέλασαν με την τιμημένη Σημαία των ενδόξων Παλαιών Πολεμιστών, στάθηκαν με αδιαφορία μπροστά στους γονείς, που περίμεναν να δουν τα παιδιά τους. Γενικά υπήρχε μια αταξία στην όλη παρέλαση, παρά τις προσπάθειες των Αστυνομικών, να τηρήσουν την τάξη. Γονείς και παιδιά, έβγαιναν εκτός παρέλασης και περνούσαν την διαχωριστική κορδέλα.
Μερικοί γονείς είχαν στους ώμους μικρά παιδιά, αδιαφορώντας αν εμπόδιζαν τους άλλους γονείς, να δουν και να φωτογραφίσουν τα παιδιά τους. Οι γυμναστές χρειάζεται να πουν στα παιδιά, πως όταν τελειώνουν την παρέλαση, να συγκεντρώνονται στην άκρη και να μην εμποδίζουν τους παραβρισκόμενους. Επίσης πολλοί σκόρπιοι γονείς, ήταν μέσα στη μέση για να φωτογραφίζουν.
Το ίδιο και οι φωτογράφοι των Τοπικών Μέσων, πηγαινοέρχονταν στο χώρο λες και παρέλασαν αυτοί, παρά τις συχνές παρατηρήσεις των Αστυνομικών.
Θα έπρεπε να υπάρχει μια λειτουργική ξεχωριστή γωνιά, ώστε οι φωτογράφοι και η τηλεόραση, να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, χωρίς να εμποδίζουν κανέναν. Ευτυχώς για να λέμε και το δίκαιο την παρέλαση έσωσαν η παρουσία των ενδόξων Ενόπλων Δυνάμεων, οι μπάντες της φιλαρμονικής του Δήμου και του Στρατού, το Λύκειο Ελληνίδων, οι Σύλλογοι με τις τοπικές ενδυμασίες, οι Πρόσκοποι και τα Δημοτικά Σχολεία. Όσο για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια, γενικά η εμφάνιση τους ήταν απογοητευτική.
Παλαιότερα υπήρχε μια οργανωτική ομάδα, για τις παρελάσεις που την αποτελούσαν οι καθηγητές φυσικής αγωγής, οι εκπρόσωποι Συλλόγου γονέων, οι εκπρόσωποι της Αστυνομίας, του Επαρχείου και του Δήμου, που σε σύσκεψη που γίνονταν, έβαζαν κανόνες και τάξη στις παρελάσεις. Και το κερασάκι στην τούρτα, της ανοργανωσιάς.
Την παραμονή περίμεναν τα Σχολεία και οι Σύλλογοι να καταθέσουν τα στεφάνια στο Ηρώο, σύμφωνα με το επίσημο πρόγραμμα. Πουθενά τα στεφάνια, μέχρι τις έντεκα η ώρα. Κατόπιν τηλεφωνημάτων των συμμετεχόντων στην κατάθεση τα στεφάνια ήρθαν στο πάρα πέντε. Η κατάθεση έγινε χωρίς την απαραίτητη στοιχειώδη, μικροφωνική εγκατάσταση, που άλλοτε υπήρχε και χωρίς την παρουσία μερικών Συλλόγων, που αν και τους ανακοίνωσαν δεν παραβρέθηκαν.
Ας ελπίσουμε του χρόνου, στα καλύτερα και όχι κάθε πέρσι και καλύτερα. Χρόνια Πολλά.
Ξανθίππη Αγρελλη
