Και τι δε μας επιφυλάσσει η επικαιρότητα !
Τοξικότητα, διχασμό και αδιέξοδα που δημιουργεί ο Περιφερειάρχης δία «στόματος» ΦΟΔΣΑ, με αφορμή τη διαχείριση απορριμμάτων και συγκεκριμένα τη μεταφορά τους από την Κάλυμνο προς την Κω. Εγκαλεί τον Δήμαρχο της Κω ότι ανατρέπει την αρχική του ψήφο (τρία χρόνια πριν), αλλά στοχευμένα δε διασαφηνίζει ότι αυτή αφορούσε στη «Δεματοποίηση ή /και ΜεταφοράΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ Απορριμμάτων». Δηλαδή, αποκλείει τη Δεματοποίηση, γατί ανάμεσα σε άλλα, λέει ότι δεν είναι αρμοδιότητα του ΦΟΔΣΑ (όπως δεν είναι και η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ, την οποία όμως υπερ-προβάλλει ως …δράση της Περιφέρειας). Στη θέση της, αποφάσισε χωρίς καν επικαιροποιημένη συζήτηση/ συνομιλία/ ενημέρωση τη μεταφορά μη- επεξεργασασμένων ή μη-δεματοποιημένων απορριμμάτων, σε έναν ΧΥΤΑ που στην παρούσα στιγμή είναι μη-αδειοδοτημένος και «τριτοκοσμικός». Αν όντως η υλοποίηση της απόφασης του ΦΟΔΣΑ θα γίνει «μόνο μετά την ολοκλήρωση των εργασιών επαναφοράς του ΧΥΤΑ Κω σε κατάσταση ορθής περιβαλλοντικής διαχείρισης και μετά την έκδοση της προβλεπόμενης Άδειας Λειτουργίας» τότε :
·γιατί δε δόθηκε χρόνος για ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ διάλογο ανάμεσα στο ΔΣ του ΦΟΔΣΑ και στους εμπλεκόμενους Δημάρχους; Δεν είναι οι τελευταίοι εκλεγμένοι εκφραστές των τοπικών κοινωνιών;
·γιατί δε μπορούσαν να επισπευτούν οι διαδικασίες δημιουργίας μονάδας επεξεργασίας απορριμμάτων στην Κάλυμνο, στηνέκταση 65 στρεμμάτων που παραχωρήθηκε στον ΦΟΔΣΑ υπό τα φώτα της δημοσιότητας;
·αν κατηγορείται ο Δήμαρχος Κω (και στη συνέχεια όποιος άλλος πάει κόντρα στις αποφάσεις του… «ΦΟΔΣΑ») ότι δε στήριξε την αρχική του ψήφο, τότε ας αναλογιστεί κανείς ότι τυπικά αυτή αφορούσε στο εκτιμώμενο χρονικό διάστημα 1/1/2022 μέχρι το 2023, ενώ τώρα διανύουμε τον 08/2024. Επιχειρηματολογία με δύο μέτρα και δύο σταθμά, όπως συνήθως.
·γιατί έπρεπε να δημουργηθεί αγώνας μπρα ντε φερ με μόνες πραγματικά ηττημένες τις κοινωνίες των νησιών μας; Συνεπώς, στόχος δεν ήταν να βρεθεί λύση για το καλό των όμορων Δήμων, αλλά να δημιουργηθεί διένεξη, να επιβληθεί η εξουσία, να γίνει αναμέτρηση δυνάμεων και να οδηγηθούν οι διαφωνούντες σε παραδειγματικό διασυρμό. Και ίσως υπάρχουν και άλλοι στόχοι που θα φανούν στη συνέχεια.
Κούφιες υποσχέσεις για τη στελέχωση των δημόσιων μονάδων υγείας. Ο αποφθεγματικός και «ηλιοκαμένος» υπουργός υγείας (λέγοντας ότι «το δημόσιο σύστημα υγείας δεν είναι μόνο το κρατικό, είναι όλος ο ιατρικός κόσμος, δημόσιος και ιδιωτικός») επισκέφτηκε Σύρο, Κω, Κάλυμνο και Ρόδο. Είναι πιστός και γνωστός για τη δράση του στο Υπουργείο Υγείας, έχοντας κλείσει τουλάχιστον 5 δημόσια νοσοκομεία, έχοντας απολύσει εκατοντάδες γιατρούς και έχονταςυπερηφανευτεί ότι δε μπορεί η ΤΡΟΙΚΑ να του πάρει τη δόξα για αυτές τις απολύσεις. Δεν ήταν όμως προετοιμασμένος για το ατέλειωτο «κατηγορώ» νοσηλευτών, γιατρών και πολιτών. Αντί να δημιουργήσει πραγματικούς διαύλους επικοινωνίας με τους υγειονομικούς, ώστε να βρεθούν τα ρεαλιστικά κίνητρα που θα οδηγήσουν σε γόνιμες προσλήψεις, ανακοίνωσε «προσλήψεις του αέρα» και παροδικές λύσεις συνεργασίας με ιδιώτες γιατρούς (π.χ. στην Κω). Αυτό που όμως εξόργισε τους εργαζόμενους στο Γενικό Νοσοκομείο της Ρόδου και τους πολίτες που τον «προϋπάντησαν» ήταν η ανακοίνωση μαζί με τον περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου για τη δημιουργία του νέου Ακτινοθεραπευτικού τμήματος, σε ένα κατά 50% υποστελεχωμένο νοσοκομείο, όπου οι εργαζόμενοι του δεν αντέχουν άλλο. Η «υπόσχεση» του ήταν ότι το Υπουργείο θα στελεχώσει πλήρως το νέο τμήμα (δια μαγείας !), άσχετα αν η υπόλοιπη δομή καταρρέει. Στο Νοσοκομείο της Σύρου «χάρισε» ελάχιστα κίνητρα που αφορούν στην κινητικότητα και όχι στη μονιμότητα, ενώ η ακρίβεια στη στέγη και στη διαβίωση, παράλληλα με την ίδια την υποστελέχωση αποτρέπουν γιατρούς από το να ανταποκρίνονται σε προκηρύξεις. Κάτι αντίστοιχο πρόκειται να διαπιστωθεί στην επίσκεψη του στο Κρατικό Θεραπευτήριο- Γενικό Νοσοκομείο- Κέντρο Υγείας Λέρου, όπως και στην επίσκεψη στελεχών της κυβέρνησης στο Κέντρο Υγείας Τήνου. Κάθε δημόσια δομή υγείας … και καημός.
Ξύπνημα από μνήμες ενός χρόνου πριν, τουλάχιστον για τους κατοίκους της Ρόδου. Για 11 μέρες καιγόταν το νησί. Ένα χρόνο μετά, απλά αλλάζει το συγκεκριμένο σημείο πάνω στο χάρτη της Ελλάδας. Για 27 μέρες καίγεται το δάσος του Όρβηλου Σερρών (επιβεβαιώνοντας τον προβληματισμό του Άδωνι Γεωργιάδη «γιατί οι κάτοικοι να προτιμούν ένα παρθένο δάσος, από το συμφέρον τους να παίρνει ο δήμος τους 1.000.000 ευρώ και να έρχονται άνθρωποι... σε ένα πάρα πολύ όμορφο ξενοδοχείο…» καθώς και τα προφητικά λόγια του πρωθυπουργού ότι «κάποια στιγμή το δάσος ΘΑ καείκαι είμαι σίγουρος ότι κάνουμε το σωστό να το χτίζουμε»), με συνέπεια μια ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Το πιο ακραίο και πρωτοφανές όμως φέτος, είναι ότι η καταστροφική πυρκαγιά έπληξε τον οικιστικό ιστό. Φονική πυρκαγιά έφτασε μέχρι και το Χαλάνδρι της Αττικής, με υποστελεχωμένο πυροσβεστικό σώμα (και φέτος) και πυροσβέστες λιγοστούς, υπεράνθρωπους, εγκαταλελειμμένους χωρίς νερό και φαγητό! Με απαρχαιωμένο στόλο και εξοπλισμό. Με αναποτελεσματικό συντονισμό. Με εθελοντές, των οποίων η παρουσία δημιούργησε -όπως και πέρσι- το αίσθημα στήριξης που έπρεπε να παρέχει η πολιτεία. Με ψευδείς ανακοινώσεις ότι επιχειρούν 34 εναέρια μέσα πυρόσβεσης, αντί τα 5 που πραγματικά προσπαθούσαν να δαμάσουν τις φλόγες. Όπως και στη Ρόδο. Παρά τις ανακοινώσεις του τότε υφυπουργού ναυτιλίας, έφτασε η 7ημέρα, όπου η πυρκαγιά κατάκαψε πια τη Νότια Ρόδο, για να συστηματοποιηθεί η επιχείρηση από τα εναέρια μέσα, αφού τα επίγεια δεν ήταν επαρκή. Η ίδια αποποίηση ευθυνών των «υπευθύνων» και το αφήγημα ότι όλα λειτούργησαν τέλεια. Έργα πυροπροστασίας 145 εκ ευρώ που έχουν διατυμπανιστεί επανειλημμένα βρίσκονται ακόμα σε αξιολόγηση από το 2021. Τα πολυδιαφημιζόμενα ντρόουνς και οι κάμερες έγκαιρης ανίχνευσης καπνού δε λειτούργησαν. Πού είναι ο «πανέτοιμος κρατικός μηχανισμός»; Η περήφανη Πολιτική Προστασία και η κυβέρνηση στο σύνολο της «προσπαθώντας κάθε χρόνο να γίνουν καλύτεροι» όπως είπε ο πρωθυπουργός, του χρόνου μάλλον θα καταφέρουν η φωτιά να φτάσει στο Σύνταγμα.
Τέλος, ανάμεσα σε άλλα δωράκια ακρίβειας (όπως η ενέργεια, τα καύσιμα, τα είδη πρώτης ανάγκης), για τον Δεκαπενταύγουστο «χαρίζονται» τα απλησίαστα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Έχει επίσημα ανακοινωθεί ότι η Ελληνική ακτοπλοΐα έχει μετατραπεί σε μία ολιγοπωλιακή αγορά. Βέβαια, ειπώθηκε ότι οι Έλληνες δε χρειάζεται να οραματίζονται διακοπές σε νησί, αλλά στα χωριά τους - στην ενδοχώρα. Η κ. Βούλτεψη και οι υπόλοιποι της ανάλγητης πυραμίδας διακυβέρνησης της χώρας μας, ξεχνούν ότι πολλές νησιώτισσες και πολλοί νησιώτες έχουν τα χωριά τους σε διπλανά νησιά. Ίσως πάνε λοιπόν … κολυμπώντας, αφού πράγματι τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια είναι πολύ ακριβά για μια «μη-άριστη» οικογένεια. Το Μεταφορικό Ισοδύναμο δε σώζει την κατάσταση, αφού αυτή την περίοδο πάλι δεν αποδίδεται. Έτσι κι αλλιώς, «αποτελεί καθρεφτάκια για τους Ιθαγενείς» του Νότιου Αιγαίου. Λόγια δεν υπάρχουν επίσης για την ενδο-περιφερειακή επικοινωνία. Για να φτάσει κάποια/ος τον από την πρωτεύουσα του ενός νομού (Δωδεκανήσου) στην πρωτεύουσα του άλλου (Κυκλάδων), με στόχο τον Δεκαπενταύγουστο, θα χρειαστεί να ξεκινήσει τρεις μέρες πριν. Ασχολίαστο μένει ότι σε κάποια νησιά (π.χ. Φολέγανδρο, Σίκινο, Ανάφη, Κίμωλο) δεν υπάρχουν καν κατοχυρωμένες συμβάσεις σε ακτοπλοϊκές εταιρείες και οι γραμμές εκτελούνται με επαναλαμβανόμενες παρατάσεις έργου εδώ και 10 μήνες. Από τις 31/08 και μετά δε, που η τουριστική κίνηση είναι ακόμα υψηλή, τα ενδοκυκλαδικά δρομολόγια μειώνονται, όπως και η σύνδεση με Πειραιά.
Δυστυχώς ένα συμπέρασμα βγαίνει : άγονα νησιά ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Αυτά και οι Β’ κατηγορίας κάτοικοι τους έχουν χορτάσει από τέτοια δωράκια, όπως και από την προβεβλημένη και εξωραϊσμένη βιτρίνα τους. Και όσο αυτοί που διοικούν δεν αντιλαμβάνονται πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα των νησιωτισσών και των νησιωτών, τόσο θα υπάρχει «γκρίνια και μουρμούρα». Καμία ανοχή. Καμία σιωπή, λόγω εκφοβισμού!
Χρόνια πολλά σε όλες και σε όλους
Από το Γραφείο τύπου
14/8/24
