Με αφορμή δημοσιεύματα – επιστολές – σχόλια για τις επίμαχες αποφάσεις παραχώρησης δημοτικών ακινήτων σύμφωνα με το νόμο της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας αλλά και τις αναδρομικές διεκδικήσεις αποζημιώσεων στο όνομα της τιμής και της υπόληψης... αναδεικνύεται ένα εξόχως σοβαρό θέμα:
«Ο ρόλος και η αξιοπιστία της νομικής υπηρεσίας του δήμου Κω»
Η νομική υπηρεσία την δημοτική περίοδο 2011- 2014 υπερασπίστηκε με νομικά επιχειρήματα τις πολιτικές αποφάσεις που η τότε δημοτική αρχή έλαβε.
Κυρίως με τις γνωμοδοτήσεις και την νομική γραμμή απέναντι στις προσφυγές που κατέθεσε η τότε μείζονα μειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου κάλυψε πλήρως το θεσμικό και νομικό πλαίσιο των πολιτικών αποφάσεων που ελήφθησαν.
Η ίδια νομική υπηρεσία την δημοτική περίοδο 2014 – 2019 υπερασπίστηκε επίσης με νομικά επιχειρήματα τις επιλογές μιας άλλης δημοτικής αρχής που οδήγησε στα δικαστήρια εκείνους και εκείνες που έλαβαν αποφάσεις που έφεραν νομότυπο- έγκριση από την αποκεντρωμένη διοίκηση Αιγαίου και εγκρίθηκαν από το ελεγκτικό συνέδριο!
Σήμερα που το θέμα επανέρχεται (τύποις κατά την άποψη μου) τι ακριβώς θα επικαλεστεί η νομική μας υπηρεσία εκείνα που γνωμοδοτούσε την περίοδο 2011 – 2014 ή τα εκ διαμέτρου αντίθετα που επικαλείτο την περίοδο 2014 – 2019;
Θυμίζουμε ότι οι πολιτικές εκείνες αποφάσεις (ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί πολιτικά κάποιος με αυτές) σε όλες τις φάσεις της δικαιοσύνης που ελέγχθηκαν βρέθηκαν νόμιμες.
Και τότε έτσι και σήμερα στην αίθουσα του δικαστηρίου η νομική υπηρεσία του δήμου της Κω οφείλει να πάρει «θέση» και να υπερασπιστεί όχι την εκάστοτε δημοτική αρχή αλλά την αδιάβλητη αξιοπιστία της... άρα και τη χρησιμότητά της.
