Αναλαμβάνει υπηρεσιακός Πρωθυπουργός ο Κώος Ιωάννης Σαρμάς - Συναντήθηκε με την ΠτΔ

Τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου Ιωάννη Σαρμά κάλεσε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, σήμερα  στο Προεδρικό Μέγαρο τον, για να του αναθέσει τον σχηματισμό κυβέρνησης, όσο το δυνατόν ευρύτερης αποδοχής, για να διενεργήσει εκλογές. Είχε προηγηθεί η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό την κ. Σακελλαροπούλου, η οποία διήρκεσε μισή ώρα περίπου.

Ο κ. Σαρμάς προσήλθε στο Προεδρικό Μέγαρο στη 1 μετά το μεσημέρι προκειμένου μαζί με την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, να συναποφασίσουν τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν την υπηρεσιακή κυβέρνηση μετά την τυπική σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών όπου διαπιστώθηκε για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.

Στον διάλογο που είχαν η κυρία Σακελλαροπούλου καλοσώρισε τον κ. Σαρμά στο γραφείο του λέγοντας του ότι «σας κάλεσα γιατί όπως γνωρίζετε στο σημερινό συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών διαπιστώθηκε και τυπικά μη δυνατότητας σχηματισμού κυβέρνησης όπως προβλέπει άρθρου 37 και έτσι φτάσαμε στην τελευταία πρόβλεψη του Συντάγματος και η λύση της υπηρεσιακής κυβέρνησης. Ανακοίνωσα ήδη στους πολιτικούς αρχηγούς ότι θα προτείνω εσάς για τη θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού».

 «Κυρία Πρόεδρε ευχαριστώ για τη μεγάλη τιμη, είναι συνταγματική υποχρέωση να δεχθώ και συγχρόνως καθήκον μου ως πολίτη, σας ευχαριστώ πολύ» απάντησε από την πλευρά του ο κ. Σαρμάς με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να κλείνει το σύντομο διάλογο με τη φράση «εύχομαι να πάνε όλα καλά».

Ο Ιωάννης Σαρμάς υπηρέτησε ως δικαστής του Συμβουλίου της Επικρατείας από το 1987 έως το 1993 και στη συνέχεια βρέθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο υπηρετεί από τη θέση του προέδρου από το 2019.

Γεννημένος στην Κω το 1957 και πατέρας δύο παιδιών, ο Ιωάννης Σαρμάς ξεκίνησε τη φοιτητική του ζωή στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφοιτώντας με άριστα.

Ο επόμενος «κύκλος» της ζωής του τον βρίσκει στη Γαλλία, όπου με υποτροφίες από τη γαλλική κυβέρνηση και το Ιδρυμα Κρατικών Υποτροφιών ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris ΙΙ στο ποινικό δίκαιο (1980-1981), το δημόσιο δίκαιο (1982-1983) και τα δημόσια οικονομικά (1983-1985).

Συνέχισε να σπουδάζει στη Γαλλία, εκπονώντας διδακτορική διατριβή, και επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στην Πολεμική Αεροπορία ως δόκιμος αξιωματικός. Χαράσσοντας τη διαδρομή του εκτός από το ΣτΕ, όπου έκανε τα πρώτα του βήματα και το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπου έφτασε μέχρι την κορυφαία θέση του προέδρου, έχει διατελέσει μέλος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου, ενώ έχει διδάξει και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στην Εθνική Σχολή Δικαστών.

«Δίκαιος και αποτελεσματικός»

Στα χρόνια της προεδρίας του Ιωάννη Σαρμά ψηφίστηκαν από τη Βουλή -με ευρεία πλειοψηφία- οι νόμοι 4700/2020 (Δικονομία του Ελεγκτικού Συνεδρίου) και 4820/2021 (Οργανικός Νόμος του Ελεγκτικού Συνεδρίου).

Συνάδελφοι του κ. Σαρμά τον χαρακτηρίζουν ως έναν δικαστικό ιδιαίτερα οργανωτικό και μεθοδικό. Με αυτά τα χαρακτηριστικά κατάφερε άλλωστε να περιορίσει σε σημαντικό βαθμό τις εκκρεμείς υποθέσεις που υπήρχαν στο Γ’ Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όταν ήταν στην προεδρία του, από 30.000 σε λιγότερες από 8.000 υποθέσεις.

Μάλιστα, όπως είχε αναφέρει ο ίδιος απευθυνόμενος προς τους νέους συναδέλφους του στη διάρκεια της ορκωμοσίας των νεοεισαχθέντων σπουδαστών της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών, δεν αρκεί ένας δικαστής να είναι δίκαιος, πρέπει επίσης να είναι και αποτελεσματικός.

Όπως είχε σημειώσει ο κ. Σαρμάς ο δικαστικός λειτουργός θα πρέπει να διαχειρίζεται τον χρόνο ενασχόλησής του με κάθε υπόθεση, ώστε η δικαιοσύνη να απονέμεται σε εύλογη προθεσμία, όπως απαιτείται από τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.

Αναλυτικά το βιογραφικό του όπως έχει αναρτηθεί στη σελίδα του Ελεγκτικού Συνεδρίου

Έτος γέννησης 1957. Έγγαμος (1987), δύο παιδιά (1989,1990).

Νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1975-1979), βαθμός άριστα, πρώτος στη σειρά αποφοιτησάντων.

Υποτροφίες από τη γαλλική Κυβέρνηση και το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών για μεταπτυχιακές σπουδές.

Διπλώματα μεταπτυχιακών σπουδών (DEA) από το Πανεπιστήμιο Paris ΙΙ στο ποινικό δίκαιο (1980-1981), το δημόσιο δίκαιο (1982-1983) και τα δημόσια οικονομικά (1983-1985).

Διδακτορική διατριβή στο δίκαιο των ατομικών δικαιωμάτων από το Πανεπιστήμιο Paris ΙΙ (1981-1985, βαθμός très honorable).

Στρατιωτική θητεία στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία ως δόκιμος αξιωματικός (1984-1986).

Συμμετοχή στους διαγωνισμούς επιλογής δικαστικών λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας και της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης (έτος 1986 και οι δύο, υψηλότερη βαθμολογία μεταξύ των υποψηφίων και στους δύο διαγωνισμούς).

Δικαστής του Συμβουλίου της Επικρατείας (1987-1993).

Δικαστής του Ελεγκτικού Συνεδρίου (1993 και εφεξής).

Επίτιμος Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. ΕΠΑΙΝΟΣ Καθηγητή Νομικής Σχολής ΑΠΘ και τ. Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Ευάγγελου Βενιζέλου (Μάιος 2022).

ΟΜΙΛΙΑ τ.Προέδρου του ΣτΕ, Χρίστου Γεραρή κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Ι.Σαρμά «Η Ένωση Δικαίου» (Οκτώβριος 2022).

Επίτιμος Διδάκτωρ του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Επιστημών Οικονομίας και Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου. ΕΠΑΙΝΟΣ Καθηγητή Παντείου Πανεπιστημίου και Προέδρου του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου, Ξενοφώντος Κοντιάδη (Νοέμβριος 2022).

Επίτιμος Διδάκτωρ της Σχολής Ανθρωπιστικών, Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας (Μάρτιος 2023).

2014-2019

• Πρόεδρος του ΙΙΙου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου (αγωγές και προσφυγές συνταξιούχων στρατιωτικών). Παρέλαβε το Τμήμα στις 2.1.2014 με εκκρεμότητα άνω των 30.000 υποθέσεων, από τις οποίες περί τις 7.000 εκκρεμούσαν από το 2006 και περί τις 10.000 από το 2007. Σε αυτές προστέθηκαν και άλλες 6.000 περίπου στα μεσολαβήσαντα έτη. Κατηγοριοποιώντας και συνεκδικάζοντας τις όμοιες υποθέσεις, και χρησιμοποιώντας τη διαδικασία εν συμβουλίω και την “πιλοτική” δίκη, οι εκκρεμούσες δικογραφίες έχουν περιορισθεί σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γραμματείας, σε λιγότερες από 8.500.
• Πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την εκπόνηση της Δικονομίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με εντατική εργασία, η Επιτροπή υπό την προεδρία του, εκπόνησε εντός 5 μηνών – όση προθεσμία είχε τάξει η σχετική υπουργική απόφαση – ένα πλήρες, ολοκληρωμένο σχέδιο. Πολλές τέτοιες προσπάθειες είχαν γίνει χωρίς αποτέλεσμα τα τελευταία 30 έτη. Η Δικονομία ψηφίστηκε με τον ν. 4700/2020.
• Πρόεδρος της Ομάδας εργασίας για την εκπόνηση του ελεγκτικού και διοικητικού Κανονισμού του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η Ομάδα αυτή λειτούργησε από τον Σεπτέμβριο μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2018, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, και εκπόνησε το σχέδιο Κανονισμού, που στη συνέχεια υιοθέτησε η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με την εφαρμογή του Κανονισμού, το Συνέδριο μεταβλήθηκε σε έναν από τους πλέον σύγχρονους ελεγκτικούς θεσμούς.

2002-2013

• Μέλος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου. Κατά τη 12ετή θητεία του, μεταξύ των άλλων, εισήχθη με πρωτοβουλία, εισήγηση και προσωπική του εργασία το κεφάλαιο “GETTING RESULTS” της Ετήσιας Έκθεσης του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπου το Συνέδριο προσεγγίζει την όλη ενωσιακή διαχείριση υπό το πρίσμα στόχων, μέσων και μετρήσιμων αποτελεσμάτων. Απόπειρες εισαγωγής ενός τέτοιου κεφαλαίου είχαν γίνει ανεπιτυχώς στο παρελθόν. Προηγουμένως, είχε οργανώσει και εκτελέσει τον έλεγχο για την Ειδική Έκθεση με τίτλο “GETTING RESULTS” σχετικά με τους Οργανισμούς της Ένωσης.
• Πρόεδρος Τμήματος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου. Διοίκησε και πρόηδρευσε στο ΙVο (ενωσιακές Τράπεζες και Οργανισμοί, δαπάνες των Θεσμών) και το Ιο Τμήμα (αγροτικές δαπάνες) του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τα Τμήματα, εκτός από τα Μέλη τους, συγκροτούνται και από πολυάριθμο ελεγκτικό και διοικητικό προσωπικό. Εξελέγην Πρόεδρος Τμήματος δύο φορές με την ψήφο των συναδέλφων του.

1996-2001

• Εισηγητής στις υποθέσεις προσυμβατικού ελεγχου. Κατά τις απαρχές της άσκησης από το Ελεγκτικό Συνέδριο του προσυμβατικού ελέγχου (1996-1999), που τότε ήταν προαιρετικός για τη Διοίκηση, αφορούσε μόνο τις δημόσιες προμήθειες και διεξήγετο από ad hoc κλιμάκια, ο Πρόεδρος κ. Απ. Μπότσος τον όριζε σχεδόν αποκλειστικά ως εισηγητή. Εισήχθη τότε με πρωτοβουλία του η μέθοδος και η προσέγγιση του ελέγχου αυτού, που, βασιζόμενη στην ιδέα “ούτε τροχοπέδη, ούτε άλλοθι”, οδήγησε στην αναζήτηση μόνον ουσιωδών πλημμελειών. Η επιτυχία του ελέγχου ήταν τέτοια που στη συνέχεια κατέστη υποχρεωτικός, επεκτάθηκε στα δημόσια έργα και τις υπηρεσίες και εν τέλει, το 2001, “συνταγματικοποιήθηκε”.

Επιστημονική παρουσία και κοινωνική προσφορά

• Δημοσιεύσεις, μεταξύ των άλλων, των εξής βιβλίων: “Η Ένωση δικαίου” Η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εξελικτική και συνθετική μελέτη) Τα μεγάλα θέματα της Νομολογίας – τ. 2 (2022) .”Η δίκαιη ισορροπία – Η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου” (2018). “Εμείς ο Λαός – Η συνταγματική νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών” (2016). “Καλύτερο Κράτος: η σπατάλη η διαφθορά και ο σύγχρονος δημοσιονομικός έλεγχος” (2006), “Η συνταγματική και διοικητική νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας” (1990, 1994, 2003). The Fair Balance – Justice as an Equilibrium Setting Exercise (2015). Liberté d’expression et diffamation – Une étude de jurisprudence à partir des théories de la justice (δημοσίευση της διδακτορικής διατριβής, 2011).
• Ομιλίες στις εξής, μεταξύ των άλλων, διεθνείς συναντήσεις: European Court of Human Rights (Seminar on the occasion of the inauguration of the new judicial year, Strasbourg, 2013); Université de Paris ΙΙΙ (Symposium on 60 years of the European Convention on Human Rights, Paris, 2010); London School of Economics (Conference on the debt crisis in Greece, London, 2010); International Federation of Accountants (IFAC), (Seminar on accounting and the financial crisis, Berlin, 2011); Conseil de l’Europe (La protection des droits sociaux en Europe, Chypre, 2017); Judicial Power Project (Web symposium on Constitutional Rights and Constitutional Design; Oxford; 2018). Διαθέσιμα στο διαδίκτυο τα περισσότερα.
• Διδασκαλία στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, Μεθοδολογία του Δικαίου και Δημοσιονομικά (1989-1999) και στην Εθνική Σχολή Δικαστών την νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1997-2001).