Στα χέρια του ΣτΕ και πιο συγκεκριμένα στα πλήρη κείμενα των πέντε αποφάσεων που καίνε την εκτός σχεδίου δόμηση, βρίσκεται πλέον η μοίρα όλης της χώρας για να αποφευχθεί με τη βούλα του νόμου η άκρατη δόμηση.
Υπενθυμίζεται ότι το ΥΠΕΝ έχει προσπαθήσει να "ξεπαγώσει" άδειες που έχουν βγει από το 1985 έως και το 2003, προτείνοντας μεταξύ άλλων τη χρήση αεροφωτογραφιών του καθώς και επιβάλλοντας την πληρωμή ενός πράσινου τέλους με τα ποσά να διατίθενται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, και θα χρησιμοποιούνται μόνο για για έργα υποδομής και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.
Σημειώνεται ότι οι ρυθμίσεις αυτές έχουν μπει στον πάγο, καθώς το νομοσχέδιο του υπουργείου "πάγωσε", υπό το φόβο ότι το ΣτΕ θα το κρίνει ως αντισυνταγματικό. Στην παρούσα φάση το υπουργείο παραμένει σε στάση αναμονής, ώστε να έχει στα χέρια του την πλήρη νομολογία, και να προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές για να επαναφέρει το νομοσχέδιο.
Αναμένεται, επομένως, να φανεί εάν το υπουργείο θα έχει πάρει το μάθημά του από τις αποφάσεις του ΣτΕ ή εάν απλά κερδίζει χρόνο προκειμένου να βρει τρόπο να περάσει τις παραπάνω ρυθμίσεις χωρίς αυτές να κριθούν ως αντισυγματικές.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση η εκτός σχεδίου δόμηση έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων, ενώ εάν αυτή περάσει τότε είναι αρκετά πιθανό να ανεγερθούν και άλλα μεγαθήρια όχι μόνο σε αστικά κέντρα, αλλά και σε νησιά και στην ύπαιθρο. Με αποτέλεσμα να γίνεται λόγος για τσιμεντοποίηση της χώρας.
Γιατί προωθείται η εκτός σχεδίου δόμηση - Οι αποφάσεις του ΣτΕ που "έκαψαν" τις νέες ρυθμίσεις
Η εκτός σχεδίου δόμηση αποτελεί ένα πρόβλημα που υπάρχει εδώ και αρκετές δεκαετίες και η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε να δώσει μία προσωρινή λύση μέχρι τα τέλη του 2026, όταν θα ολοκληρωθούν τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια που "τρέχει" το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ).
Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι τα οικόπεδα έκτασης τεσσάρων στρεμμάτων πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αναγνωρισμένο κοινόχρηστο δημόσιο δρόμο. Εν τούτοις, αυτό είναι αρκετά δύσκολο, καθώς υπάρχει διαφορετική νομική και πολεοδομική ερμηνεία της κοινόχρηστης οδού.
Αυτό συμβαίνει, διότι νομικά ως υφιστάμενοι θεωρούνται οι παλιοί αγροτικοί δρόμοι, που υπήρχαν πριν 100 χρόνια (σ.σ. πριν το 1923).
Το ΣτΕ από το 2023 έχει ξεκινήσει να τίθεται κατά της προσπάθειας του υπουργείου Περιβάλλοντος να εκδώσει έστω και προσωρινά άδειες. Στα βασικότερα επιχειρήματά του εντάσσεται το γεγονός ότι δεν υπάρχει νομικός ορισμός του δημόσιου αναγνωρισμένου δρόμου, ενώ έχει τονιστεί πως όποια ρύθμιση και αν υπάρξει από το υπουργείο αυτή μπορεί να κριθεί ως αντισυγματική. Με αποτέλεσμα να ψηφιστεί ένας νόμος, ο οποίος όμως δε θα τεθεί σε εφαρμογή.
Πιο συγκεκριμένα, τον ασκό του Αιόλου άνοιξε η απόφαση του ΣτΕ για την Πάτμο τον Φεβρουάριο του 2023. Σε αυτή αναφερόταν ότι το ελάχιστο εμβαδόν των 4 στρεμμάτων ώστε κάποιος να έχει τη δυνατότητα να κτίσει εκτός σχεδίου, δεν αρκούσε και ότι έπρεπε να έχει "πρόσωπο" σε κοινόχρηστο δρόμο.
Η δεύτερη απόφαση , αφορούσε σε άδεια για αποθήκη στη Χαλκίδα και εξεδόθη τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Σε αυτή γινόταν λόγος για αντισυνταγματικότητα του υπό διαμόρφωση νομοσχεδίου, καθώς δε συμβαδίζει με τη νομοθεσία για το περιβάλλον, τη χωροταξία και τις αρχαιότητες, ενώ ζητούσε και επιστημονικές μελέτες επιπτώσεων.
Για την τρίτη απόφαση θα έπρεπε να περιμένουμε περίπου ένα χρόνο, καθώς βγήκε τον Απρίλιο του 2024 και είχε να κάνει με οικοδομική άδεια στην Άρτα δίνοντας ακόμα ένα επιπλέον επιχείρημα στη μάχη του ΣτΕ κατά των προτάσεων του υπουργείου.
Το υπουργείο εν τέλει πήρε πίσω το νομοσχέδιο, αλλά το ΣτΕ δε σταμάτησε εκεί καθώς το Σεπτέμβριο εξέδωσε νέα απόφαση για προσφυγή κατά άδειας που αφορούσε σε δόμηση εκτός σχεδίου έκταση στην Κρήτη. Το επιχείρημα του Ανώτατου Δικαστηρίου ήταν και σε αυτή την περίπτωση ότι η έκταση δεν είχε πρόσβαση σε δημόσιο δρόμο. Μάλιστα, αναφέρεται στν απόφαση ότι δεν αρκεί ο περιμετρικός δρόμος και η αγροτική οδός, ώστε η έκταση να θεωρείται οικοδομήσιμη.
thetoc.gr
