Με τις ελλείψεις ανθρώπινου δυναμικού να αυξάνονται, οι εργοδότες αναζητούν νέο προσωπικό όπου μπορούν. Και ποιο είναι καλύτερο μέρος για να αναζητήσουν ταλέντα, από τα εκατομμύρια ικανών και έμπειρων συνταξιούχων.
Η έννοια της συνταξιοδότησης όπως την ξέρουμε έχει αρχίζει να αλλάζει εδώ και πολύ καιρό. Ο αριθμός εκείνων που εργάζονται μετά την ηλικία συνταξιοδότησής τους έχει αυξηθεί σημαντικά από τη δεκαετία του 1990.
Το αυξανόμενο κόστος ζωής και η επιθυμία για σύνδεση φέρνουν τους συνταξιούχους πίσω στην εργασία, είτε πρόκειται για μερική απασχόληση, πλήρη ή παράλληλη εργασία.
Τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, με εργασιακή εμπειρία ζωής, που είναι πρόθυμα και ικανά να συνεισφέρουν επαγγελματικά, πρέπει να επανεκπαιδευτούν ώστε να μπορούν να αξιοποιηθούν καλύτερα από τους εργοδότες τους.
Μάλιστα σύμφωνα με τον δημογράφο Joseph Chamie «οι άνθρωποι που συνεχίζουν να εργάζονται περισσότερο, εξασφαλίζουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Η κοινωνική τους ενσωμάτωση συμβάλλει στη μακροζωία τους».
Ηλικία και παραγωγικότητα
Ωστόσο μόλις το 19% των διευθυντών προσλήψεων επιδιώκουν ενεργά να προσλάβουν συνταξιούχους που επιθυμούν να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας, καθώς η άνοδος της ηλικίας μπορεί να έχει και αρνητικές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα, καθώς:
Τα άτομα που γνωρίζουν ότι δεν έχουν μεγάλο εργασιακό χρονικό ορίζοντα μπροστά τους δεν προσπαθούν να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους και έχουν χαμηλότερη ροπή προς καινοτομία και
Απουσιάζουν συχνότερα από την εργασία τους λόγω προβλημάτων υγείας.
Η άνοδος της μέσης ηλικίας των απασχολούμενων συνιστά πρόκληση για τις επιχειρήσεις, σύμφωνα με έρευνα του ΙΟΒΕ, καθώς:
Αυξάνεται το μισθολογικό κόστος για τις επιχειρήσεις, εφόσον οι μισθοί συνδέονται με την προϋπηρεσία. Αν βέβαια η προσφορά ατόμων με περισσότερη εμπειρία αυξηθεί, ενδεχομένως η προσαύξηση για εμπειρία δεν θα είναι το ίδιο μεγάλη.
Μειώνεται η κινητικότητα των απασχολούμενων. Αν τα συστήματα αμοιβών εντός των επιχειρήσεων αμείβουν την προϋπηρεσία εντός της ίδιας της επιχείρησης ενώ και τα συστήματα ασφάλισης/συνταξιοδότησης δεν εξασφαλίζουν την ομαλή και γρήγορη συνταξιοδότηση ατόμων που έχουν αλλάξει θέση εργασίας, είναι αρκετά πιθανόν τα άτομα όσο μεγαλώνουν σε ηλικία να μετακινούνται λιγότερο από ό,τι θα ήταν επιθυμητό για τη βέλτιστη κατανομή των πόρων.
Παγκόσμια έλλειψη εργαζομένων
Σύμφωνα με έρευνες, έως το 2030 θα σημειωθεί παγκόσμια έλλειψη εργαζομένων της τάξεως των 85 εκατομμυρίων, περίπου ισοδύναμη με τον συνολικό πληθυσμό της Γερμανίας.
Όταν χτύπησε η πανδημία, οι τάσεις στον εργασιακό τομέα ανατράπηκαν. Αρχικά σημειώθηκε μαζική έξοδος μεγαλύτερων σε ηλικία επαγγελματιών από την αγορά εργασίας.
Ήδη μέσα στην πανδημία 3,2 εκατομμύρια Αμερικανοί εργαζόμενοι συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα και 10.000 εργαζόμενοι θα συνταξιοδοτούνται καθημερινά μέχρι το 2029.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο αποχώρησαν τουλάχιστον 250.000 άτομα ηλικίας 50-64 ετών πλέον του μέσου όρου.
Καθώς όμως ο πληθωρισμός «δείχνει τα δόντια του» διεθνώς, αυξάνεται και ο αριθμός των συνταξιούχων που επιστρέφουν σιγά-σιγά στην αγορά εργασίας.
Στις ΗΠΑ, η ιστοσελίδα ευρέσεως εργασίας Indeed αναφέρει πως τα ποσοστά «επιστροφής από τη συνταξιοδότηση» ανέρχονται σε 3,3%. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, από τα άτομα 50 έως 70 ετών που εγκατέλειψαν την αγορά εργασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, το 69% θέλει να επιστρέψει με μια θέση μερικής απασχόλησης.
Σύμφωνα με την Γκέιλ Μπλέικ, διευθυντικό στέλεχος της εταιρείας ευρέσεως προσωπικού Hays, «αυτή είναι η απαρχή ενός φαινομένου κατά το οποίο ο κόσμος πιέζεται οικονομικά, με αποτέλεσμα να επιστρέφει στην εργασία». Είτε πρόκειται για μερική ή πλήρη απασχόληση, είτε για παράλληλη, θα έχουμε όλο και περισσότερο την ανάγκη να εργαστούμε μετά την καθιερωμένη ηλικία συνταξιοδότησης».
Πηγή insider.gr
