Δεν μπορεί να συνεχιστεί το παράδοξο, να ζούμε σε έναν τόπο που παράγει σημαντικότατο πλούτο αλλά τα έσοδα του δήμου να βαίνουν μειούμενα, αναντίστοιχα με αυτά που παράγει η τοπική οικονομία και τα οποία διαρκώς αυξάνονται.
Να περηφανευόμαστε για την πολυτέλεια των ξενοδοχειακών υποδομών μας αλλά να ντρεπόμαστε για την αδυναμία να χρηματοδοτηθούν με επάρκεια αναγκαία έργα.
Πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό, το θεμελιώδες αξίωμα, ότι «τα χρήματα που εισπράττονται από οποιοδήποτε τέλος δεν είναι φορολογικά έσοδα του κράτους αλλά αποκλειστικά τοπικό έσοδο».
Είναι ανταποδοτικά, για αυτό πρέπει να επιστρέφουν, στο σύνολό τους,στον τόπο που παράγονται. Και ο μηχανισμός της είσπραξης τους, σαφώς μπορείκαι πρέπει,να ανήκει αποκλειστικά στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση, δηλαδή στους δήμους.
Ανταποδοτικότητα σημαίνει να γίνονται έργα και πολιτικές για τονσκοπό που εισπράττονται, δηλαδή για έργα υποδομής και κοινωνικής οργάνωσης, στηρίζοντας την τοπική οικονομία.
Για αυτό, η πρόσφατη απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, για τη διεκδίκηση του 75% του εισπραττόμενου από το Κράτος “Τέλους Ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση”, όπως μετονομάστηκε το Τέλος Διαμονής,αποτελείθετική εξέλιξη.
Εμείς λέμε επιπρόσθετα ότι, το σύνολο των εσόδων του Τέλους Ανθεκτικότητας μπορείνα περιέλθει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η δυνατότητα και ικανότητα της Κω ως τουριστικού προορισμού δημιουργεί αυτό το έσοδο και αυτή πρέπει να το καρπούται και να το αξιοποιεί.
Είμαστε το μόνο Κράτος ίσως, όπου ένας τοπικός φόρος δεν καταλήγει εξ΄ ολοκλήρου ως έσοδο στην τοπική αυτοδιοίκηση, δηλαδή στους δήμους.
Το τέλος διαμονής τουριστών στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, αποτελεί το ισχυρότερο όπλο για την υλοποίηση του αναπτυξιακού σχεδιασμού των τοπικών κοινωνιών.
Σήμερα, υπό τη δαμόκλειο σπάθη της αντισυνταγματικότητας, το τέλος διαμονής βαπτίστηκε “Tέλος Ανθεκτικότητας”. Για να δοθεί κατ΄ επίφαση η νομιμοποίηση σε μια εντελώς παράλογη και παράτυπη αφαίμαξη των τοπικών οικονομιών των τουριστικών δήμων.
Έγκαιρα είχα τοποθετηθεί στην ΠΕΔ, λέγοντας ότι, «…αυτή η μάχη πρέπει να είναι από τις μεγαλύτερες που θα δώσουμε το επόμενο διάστημα. Γιατί σε ότι αφορά τον τόπο που υπηρετεί ο καθένας από εμάς, και εγώ θα μιλήσω για το νησί μου την Κω, είναι αδιανόητο να είναι επαίτης η τοπική αυτοδιοίκηση, να ψάχνει να καλύψει τα μεγάλα κενά που δημιουργούνται από την έλλειψη πόρων την ίδια στιγμή που η τοπική οικονομία αποδίδει πακτωλό εκατομμυρίων ως παραγόμενο έσοδο στο κράτος.»
Ζήτησα επίσης έγκαιρα,με επιστολή μου,συνεργασία με την Ένωση Ξενοδόχων για τον ακριβή υπολογισμό του παραπάνω τέλους ως τοπικό έσοδο, αν και θεωρώ ότι από τη στιγμή που αυτό είναι ένα τέλος που αφορά στο σύνολο των δήμων, σε όλη την επικράτεια, είναι υποχρέωση της Πολιτείας να θέσει τα αριθμητικά δεδομένα υπόψη τους και θεσμική υποχρέωση της ΚΕΔΕ αλλά και των ΠΕΔ να απαιτήσουν να λάβουμε άμεσα γνώση .
Η συνεχής αφαίμαξη πόρων και η μείωση προσωπικού των Δήμων οδηγούν σε αδιέξοδα.
Οι τελευταίες αρνητικές εξελίξεις,όπως το πρόστιμο που επεβλήθη στους Δήμους ως Τέλος Ταφής απορριμμάτων,η παρακράτηση του Κράτους, από 1ης Ιανουαρίου, ποσοστού από τα Τέλη Παρεπιδημούντων και Ακαθαρίστων Εσόδων, τέλη που είναι θεσμοθετημένα από το 1976 ως αποκλειστικά έσοδα των Δήμων, και η συνεχής μείωση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) δημιουργούν πολλά επιπλέον προβλήματα.
Όταν χρειαζόμαστε πάνω από 30 εκατομμύρια ευρώ για σχολεία, πάνω από 50 εκατομμύρια ευρώ για την ολοκλήρωση των πολεοδομήσεων και την εφαρμογή τους, όταν οι υποδομές, όπως π.χ. το οδικό δίκτυο, πάσχουν, είναι μεγάλη αδικία για το νησί μας να μην αντιμετωπίζονται ζητήματα τη στιγμή που η Κως παράγει τεράστια έσοδα.
Όταν συζητούμε για σύγχρονη και αποτελεσματική τουριστική προβολή, πρέπει να είμαστε σε θέση να την υποστηρίξουμε, μέσα από τα έσοδα που παράγει το ίδιο το τουριστικό προϊόν. Μια αλληλοτροφοδότηση που πρέπει να αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη για τον σχεδιασμό της τουριστικής ανάπτυξης. Μια κουβέντα που γίνεται εδώ και τέσσερεις δεκαετίες, που όμως ουδέποτε η πολιτεία δέχθηκε να συζητήσει . Και τώρα που πήρε την απόφαση να θεσμοθετηθεί το τέλος διαμονής το οποίο το βάπτισε στη συνέχεια τέλος ανθεκτικότητας, επιθυμεί να το κρατήσει για τον εαυτό της.
Σαφώς λοιπόν και δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι.
Είναι σίγουρο ότι, ως αυτοδιοίκηση, πρέπει να δώσουμε συντεταγμένα τη μάχη για τη διεκδίκηση του συνόλου αυτών των τελών, σε όφελος των τοπικών κοινωνιών, αυτών που οι οικονομίες τους παράγουν το συγκεκριμένο έσοδο.
Η συστράτευση του συνόλου των Δήμων και της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, σίγουρα θα δυναμώσει τη φωνή της διεκδίκησης.
Σαφώς, σε αυτό τον αγώνα, πρέπει να προστεθεί το σύνολο των Δήμων και των Περιφερειών της Χώρας.
Σε αυτή την προσπάθεια, ο Δήμος Κω θα είναι δυναμικά μπροστά.
