Η συζήτηση για τη βιώσιμη μετακίνηση στα νησιά συνήθως ξεκινά από την ανάγκη και καταλήγει στην ευχή. Στην περίπτωση των Δωδεκανήσων όμως, το κείμενο της διοικητικής απόφασης δίνει μια πιο χειροπιαστή εικόνα, με αριθμούς, ημερομηνίες και δεσμεύσεις που μετατρέπουν την πολιτική στόχευση σε συγκεκριμένη πράξη. Στο επίκεντρο βρίσκεται η ένταξη της πράξης «Βιώσιμη μικροκινητικότητα μέσω συστήματος κοινόχρηστων ποδηλάτων σε Δήμους της Χώρας (εκτός Δήμων Μητροπολιτικών Κέντρων) Β’ ΦΑΣΗ» στο πρόγραμμα «Περιβάλλον και Κλιματική Αλλαγή 2021-2027».
Η απόφαση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία για τους δήμους των Δωδεκανήσων που περιλαμβάνονται στους δικαιούχους, γιατί βάζει στο τραπέζι όχι μόνο τη χρηματοδότηση αλλά και τους κανόνες λειτουργίας, τις υποχρεώσεις και τους κινδύνους που συνοδεύουν ένα έργο που θα κριθεί στην καθημερινή του εφαρμογή.
Το συνολικό κόστος της πράξης αποτυπώνεται με ακρίβεια, με συνολική δημόσια δαπάνη 35.277.664,68 και ιδιωτική συμμετοχή 0,00, κάτι που μεταφράζεται σε πλήρη κάλυψη από δημόσιους και ευρωπαϊκούς πόρους, με την πράξη να εγγράφεται στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Στην καρδιά του σχεδιασμού βρίσκεται ένα σχήμα που απλώνεται σε 118 δήμους, με 233 υποέργα συνολικά, καθώς κάθε δήμος συμμετέχει υποχρεωτικά με τουλάχιστον 1 υποέργο για την υλοποίηση της δράσης, ενώ υπάρχει και δυνατότητα πρόσθετου υποέργου για συμβουλευτική υποστήριξη.
Οι δήμοι των Δωδεκανήσων που περιλαμβάνονται και τα ποσά που τους αντιστοιχούν
Στο κομμάτι που αφορά στα Δωδεκάνησα, η απόφαση καταγράφει 4 δήμους ως δικαιούχους με συγκεκριμένη κατανομή δημόσιας δαπάνης ανά δήμο. Πρόκειται για μια εικόνα που ξεφεύγει από το γενικόλογο επίπεδο και δίνει μέτρο σύγκρισης ανά νησί.
Για τον Δήμο Ρόδου προβλέπεται δημόσια δαπάνη 441.996,28 ευρώ.
Για τον Δήμο Κω προβλέπεται δημόσια δαπάνη 317.930,56 ευρώ.
Για τον Δήμο Καλυμνίων προβλέπεται δημόσια δαπάνη 255.931,80 ευρώ.
Για τον Δήμο Λέρου προβλέπεται δημόσια δαπάνη 241.900,55 ευρώ.
Οι όροι λειτουργίας που κάνουν τη διαφορά για τα νησιά
Το πιο κρίσιμο σημείο σε τέτοιες παρεμβάσεις είναι αν το σύστημα θα είναι πραγματικά δημόσιο αγαθό ή αν θα λειτουργήσει ως περιορισμένη υπηρεσία. Η απόφαση βάζει καθαρό κανόνα, τα ποδήλατα πρέπει να διατίθενται στους πολίτες δωρεάν, ανοιχτά, με διαφάνεια και χωρίς διακρίσεις έως το πέρας της οικονομικής ζωής του εξοπλισμού, και αυτό πρέπει να αποτυπώνεται ρητά στον Κανονισμό Λειτουργίας του Συστήματος Κοινόχρηστων Ποδηλάτων κάθε δήμου.
Αυτός ο όρος έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στα νησιά των Δωδεκανήσων, όπου οι μετακινήσεις επηρεάζονται από εποχικότητα, τουρισμό, στενούς οδικούς άξονες και υψηλή πίεση στο κέντρο των πόλεων κατά τους μήνες αιχμής. Η δωρεάν διάθεση, όταν εφαρμόζεται με σωστή οργάνωση, μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο αποσυμφόρησης για μικρές διαδρομές, ειδικά σε περιοχές όπου η στάθμευση είναι περιορισμένη και η κυκλοφορία βαριά.
Παράλληλα, το έργο προβλέπει ολοκληρωμένες ψηφιακές εφαρμογές χρήσης και πληροφόρησης πολιτών, καθώς και πλατφόρμα διαχείρισης υπηρεσιών και δεδομένων μικροκινητικότητας, μαζί με τον αναγκαίο εξοπλισμό software και hardware. Αυτή η διάσταση είναι καθοριστική, γιατί στα νησιά η αξιοπιστία ενός συστήματος κοινόχρηστων ποδηλάτων κρίνεται στο αν ο χρήστης βρίσκει διαθέσιμο ποδήλατο, αν γνωρίζει πού να το παραλάβει και πού να το επιστρέψει, αν η εφαρμογή λειτουργεί σταθερά και αν υπάρχει τεχνική υποστήριξη όταν προκύπτει πρόβλημα.
Πηγή:www.dimokratiki.gr
