Ο τουρισμός στην Κω, όπως και σε ολόκληρη την Ελλάδα, αποτελεί τον κινητήριο μοχλό της τοπικής οικονομίας. Παρά τις παγκόσμιες δυσκολίες και την αβεβαιότητα που επικρατεί τα τελευταία χρόνια, τα τουριστικά νούμερα κάθε χρόνο βελτιώνονται. Ειδικά από την Ευρώπη, παρατηρείται μια σταθερή αύξηση της τουριστικής ροής προς την Ελλάδα. Ωστόσο, πίσω από την επιφάνεια αυτής της αισιοδοξίας, κρύβεται ένα μεγάλο στοίχημα: το στοίχημα της ισορροπίας ανάμεσα στην τιμή και την ποιότητα.
Η αλήθεια είναι πως πλέον και στις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης η οικονομική πίεση στη τσέπη του πολίτη είναι έντονη. Έτσι ο Ευρωπαίος πολίτης έχει εκπαιδευτεί να αναζητά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με το χαμηλότερο κόστος. Γι’ αυτό και το «valueformoney» δεν είναι πια ένα τουριστικό κλισέ, είναι ανάγκη. Όποιος επαγγελματίας του τουρισμού δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, αργά ή γρήγορα θα το πληρώσει.
Ο «φτηνός» τουρίστας δεν είναι εχθρός – Είναι η βάση της οικονομίας μας
Δυστυχώς, στην Κω και αλλού, υπάρχουν φωνές που λένε: «τι να τον κάνουμε τον φτηνό τουρίστα;», «δεν μας ενδιαφέρουν τα νούμερα των αφίξεων αν δεν αφήνουν λεφτά», ή ακόμα χειρότερα, «να έρθει λιγότερος αλλά καλύτερος κόσμος». Αυτές οι αντιλήψεις είναι όχι μόνο ατυχείς, αλλά και επικίνδυνες. Από τον τουρίστα, ακόμα και τον πιο οικονομικό, ζει η τοπική κοινωνία στο σύνολό της. Από τον ξενοδόχο μέχρι τον ψαρά, από τον υδραυλικό και τον ηλεκτρολόγο μέχρι τον δημοτικό υπάλληλο και τον οδηγό ταξί. Και όπως λέει ένα σοφό ρητό: «Ακόμα και η σκόνη του τουρίστα έχει αξία».
Δεν μπορεί να βάζουμε υψηλότερες τιμές, όταν το προϊόν παραμένει στάσιμο και να απαιτούμε ο επισκέπτης να ψωνίσει. Δεν μπορεί 20 καταστήματα το ένα δίπλα στο άλλο να πουλάνε τα ίδια ακριβώς προϊόντα και να διαμαρτύρονται γιατί δεν αγοράζει ο κόσμος. Ο τουρίστας του 2025 δεν ταξιδεύει για να αγοράσει φτηνά σουβενίρ. Τα έχει δει όλα ξανά και ξανά στα ταξίδια του. Ψάχνει εμπειρία, ψάχνει γεύσεις, ψάχνει ποιότητα αλλά και λογικές τιμές. Πηγαίνει 3-4 φορές τον χρόνο διακοπές και έχει μάθει να ξεχωρίζει το αυθεντικό από το ψεύτικο.
Δεν είμαστε Μύκονος – και αυτό είναι πλεονέκτημα
Η Κως δεν είναι, και ούτε πρόκειται να γίνει Μύκονος, Σαντορίνη ή Ντουμπάι. Δεν ήταν ποτέ. Και δεν χρειάζεται να γίνει. Η δύναμή μας είναι το «valueformoney», η αυθεντική φιλοξενία, η ασφάλεια, το καλό φαγητό, η καθαριότητα και η ευγένεια. Αυτά μας καθιέρωσαν. Αν θέλουμε να προσεγγίσουμε ποιοτικότερο κοινό και να αυξήσουμε τα έσοδά μας, τότε οφείλουμε να επενδύσουμε σε καλύτερα υλικά, σε καλύτερη εξυπηρέτηση, σε ωραιότερους χώρους, σε επαγγελματισμό και αυθεντικότητα.
Η ακρίβεια που παρατηρείται τελευταία σε ορισμένες επιχειρήσεις του νησιού μας, ειδικά σε εστιατόρια, cafe και beachbar, δεν αντανακλά την ποιότητα. Όταν ζητάς 5 ευρώ για έναν καφέ ή 25 ευρώ για μια απλή μακαρονάδα, χωρίς να προσφέρεις τίποτα περισσότερο από ότι πέρσι, απλά φέτος “την είδες” ιδιοκτήτης του NAMMOS, τότε δεν φταίει ο τουρίστας αν δεν ξαναπατήσει. Και δεν φταίει ο ανταγωνισμός. Φταίμε εμείς.
Το φαγητό και το ποτό, είναι κεφαλαιώδες στοιχείο του τουριστικού προϊόντος. Η ποιότητα των υλικών, η καθαριότητα, η παρουσίαση των πιάτων, το φιλικό σέρβις και πάνω απ’ όλα, η τιμολόγηση, αποτελούν καθρέφτη της φιλοσοφίας μας.
Προσοχή και στις ξενοδοχειακές τιμές
Είναι απολύτως κατανοητό ότι τα έξοδα λειτουργίας ενός ξενοδοχείου αυξάνονται κάθε χρόνο με γεωμετρική πρόοδο. Το κόστος της ενέργειας, των πρώτων υλών, της μισθοδοσίας, η φορολογία, ακόμη και οι ασφαλιστικές εισφορές, πιέζουν αφόρητα τις επιχειρήσεις. Δεν φταίει ο ξενοδόχος, φταίει το κράτος που επιμένει σε στρεβλές πολιτικές, που αντί να στηρίζουν τον τουρισμό, τον στραγγαλίζουν και….. αντί να βοηθά τον ξενοδόχο να κρατήσει σταθερές τιμές του προσθέτει ακόμα ένα τεράστιο βάρος, την είσπραξη του “παράλογου” Τέλους Ανθεκτικότητας που επιβαρύνει σαν χαράτσι τον πελάτη
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε κάθε χρόνο να μεταφέρουμε όλο αυτό το βάρος στον πελάτη. Ο επισκέπτης δεν ευθύνεται ούτε για τον πληθωρισμό, ούτε για τη φορολογική αφαίμαξη, ούτε για τις αυξήσεις στο προσωπικό. Όταν για το ίδιο προϊόν βλέπει από χρονιά σε χρονιά αυξήσεις της τάξης του 8%, 10% ή και 15%, χωρίς ουσιαστική διαφοροποίηση στην προσφερόμενη εμπειρία, τότε δημιουργείται δυσαρέσκεια – και ο κίνδυνος δυσφήμισης στα socialmedia είναι τεράστιος.
Ο κίνδυνος των Social Media
Ένα βίντεο στο TikTok με τίτλο «Πανάκριβο ξενοδοχείο στην Κω», ένα Instagramstoryμε παράπονα για τιμές που "δεν δικαιολογούνται σε ένα BeachBar", αρκούν για να πλήξουν την εικόνα ολόκληρου του προορισμού. Αν ακουστεί έστω και μία φορά ότι η Κως έγινε «ακριβή», το παιχνίδι τελείωσε. Δείτε τι συνέβηστη γειτονική Τουρκία, τι συνέβη στη Μύκονο και τη Σαντορίνη: προορισμοί που από στολίδια μετατράπηκαν σε παραδείγματα προς αποφυγή. Ή πιο πρόσφατα, την Πάρο, ένα νησί που φέτος «βουλιάζει» από επισκέπτες, αλλά ήδη αρχίζουν και εμφανίζονται στα socialmedia παράπονα ότι έχει γίνει υπερβολικά ακριβή.
Ο τουρίστας είναι πλέον υποψιασμένος
Κι εκεί που ήταν ένα νησί προσιτό για τον μέσο Έλληνα και ξένο τουρίστα, κινδυνεύει μέσα σε μία σεζόν να χάσει το πιο πολύτιμο πλεονέκτημά του: την ισορροπία ανάμεσα στην ποιότητα και την τιμή.Αν θέλουμε να αυξήσουμε τα έσοδά μας, ας αυξήσουμε την αξία του προϊόντος μας. Όχι την τιμή του ίδιου προϊόντος χωρίς αλλαγές. Ο τουρίστας δεν είναι χαζός. Και δεν συγχωράει εύκολα.
Η Κως είναι εδώ και πολλά χρόνια πρότυπο τουριστικού προορισμού «Valueformoney». Ας είμαστε υπερήφανοι για το προϊόν μας και ας το προστατεύσουμε από την αλαζονεία, την απληστία και την έλλειψη επαγγελματισμού.
Η Κως είναι το στολίδι του Αιγαίου και μία από τις ναυαρχίδες του τουρισμού! Ας την κρατήσουμε έτσι. Όχι μόνο για εμάς, αλλά για τα παιδιά μας και για τις επόμενες γενιές.
