Παρουσία πλήθος κόσμου και χοροστατούντος του Μητροπολίτη μας κ. Ναθαναήλ, τελέστηκε απόψε ο εσπερινός για την εορτή του Αγ. Νεκταρίου στην Κω.
Ξεχωριστή η γιορτή του Αγίου Νεκταρίου. Ταπεινή σαν την Μοναστική και γεμάτη Χριστιανική Αγάπη, του Επισκόπου Πενταπόλεως και Αιγίνης.
Τα σήμαντρα χτυπούν, σκορπώντας την ιερή αίσθηση των μοναστικών προσευχών, και των αρετών, όπως της αγάπης, της αγνότητας, της ταπείνωσης, της ακτημοσύνης, της υπακοής, της πίστης και της αφοσίωσης.
Με Χριστιανική αδελφική αγάπη, οι μοναχές υποδέθηκαν τους ευλαβείς προσκυνητές, στον φερώνυμο Ιερό Ναό, για τη χάρη του Αγίου Νεκταρίου. Με συγκινητική κατάνυξη άνοιξε η θύρα, για την η γιορτή του Αγίου Νεκταρίου στο ομώνυμο γυναικείο Μοναστήρι. Την παραμονή της γιορτής πλήθος πιστών παρακολουθούν τον μέγα Αρχιερατικό Εσπερινό, όπου χοροστατεί ο Μητροπολίτης κ. κ. Ναθαναήλ, μαζί με τον κλήρο.
Κάτω από το ταπεινό φως των κανδήλων και των κεριών, πλήθος ευλαβών προσκυνητών, προσευχήθηκε και προσκύνησε την Ιερά Εικόνα και τμήμα των Αγίων Λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου. Την επομένη τελείται η Θεία Αρχιερατική Λειτουργία, καθώς και η καθιερωμένη λιτανεία, που καταλήγει πάντα στον τάφο του ιδρυτή της Ιεράς Μονής το 1968, του μακαριστού Μητροπολίτου Ναθαναήλ Α’ Δικαίου. Τα εγκαίνια της γυναικείας Ιεράς Μονής έγιναν το 1971. Στον Ιερό χώρο της Ιεράς Μονής του Αγίου Νεκταρίου, στεγάζονται άλλα δυο Παρεκκλήσια, ο Ιερός Ναός της Άγιας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου (1982) και ο Ιερός Ναός Της Αναστάσεως του Χριστού και των Αγίου Ραφαήλ, Αγίου Νικόλαου και Αγίας Ειρήνης (1992).
Μετά την Θεία Λειτουργία οι Μοναχές και η Ηγουμένη, φιλοξενούν τον Μητροπολίτη κ. κ. Ναθαναήλ Β’, τους Ιερείς, τους ψαλμωδούς και τους ευλαβείς προσκυνητές, προσφέροντας πρωινό στην παρακείμενη αίθουσα. Ο Όσιος βίος και το πλούσιο Χριστιανικό έργο του Αγίου Νεκταρίου, όπως μας τον παραθέτουν οι Εκκλησιαστικοί χρονογράφοι και ιστορικοί δεν ήταν στρωμένος με δάφνες.
Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε στην Σηλυβρία της Θράκης την 1η Οκτωβρίου του 1846. Λεγόταν κατά κόσμο Αναστάσιος Κεφαλάς και αποτελούσε το πέμπτο παιδί μιας εξαμελούς οικογένειας. Έφυγε 12 ετών για την Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν σκληρά και ακολούθως σπούδαζε. Διορίστηκε σε ηλικία 20 χρονών διδάσκαλος στην Χίο, αλλά ως ανήσυχος νους αναχώρησε για την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Δίπλα στον Πατριάρχη Σωφρόνιο, συμπλήρωσε τις Θεολογικές του σπουδές και το 1889 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Πενταπόλεως στην Λιβύη, στην θέση του τότε εκδιμήσαντος επίσκοπου Νείλου.
Προβλήματα, ίντριγκες, συκοφαντίες και φθονερές ύπουλες κινήσεις, δυστυχώς από το περιβάλλον του κλήρου, τον αδίκησαν και επέστρεψε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε στην Χαλκίδα ως ιεροκήρυκας. Ακολούθως ανέλαβε διευθυντής στην Ριζάριο Εκκλησιαστική Σχολή ως το 1897. Κατά την παραμονή του εκεί έγγραψε πλήθος Θεολογικών βιβλίων. Μετέβη για λίγο στο Άγιο Όρος και το 1904 πήγε στην Αίγινα και ξαναζωντάνεψε την Ιερά γυναικεία Μονή Αιγίνης, ως το 1908. Παρέμεινε στήριγμα της Ιεράς Μονής, αλλά δεν ολοκλήρωσε το έργο του, αφού έγινε για άλλη μια φορά θύμα εσωτερικών ερίδων των ανωτάτων κληρικών. (δυστυχώς υπάρχει και αυτή η απογοητευτική όψη του κλήρου).
Το 1920, την 8η Νοεμβρίου σε ηλικία 74 ετών κοιμήθηκε εν ειρήνη στο Αρεταίειο Νοσοκομείο, μετά από σκληρή μάχη με την ανίατη νόσο. Ανακηρύχθηκε ο Άγιος του εικοστού αιώνα, αφού έκανε θαύματα κατά τον λιτό του βίο, βοηθώντας παντοιοτρόπως ανιδιοτελώς όλους τους ανθρώπους. Αν και αδικήθηκε, δικαιώθηκε από τον Κύριο και ποτέ δεν εκδικήθηκε τους συκοφάντες του. Ήταν πράος και καλοσυνάτος και μέχρι σήμερα συνεχίζει να είναι ο νεοφανής και θαυματουργός Άγιος, όχι μόνο στην Αίγινα, όπου συρρέουν πλήθη πιστών για να προσκυνήσουν τα Άγια Λείψανα του αλλά και σε όλη την Ελλάδα.
Χρόνια Πολλά γεμάτα ευλογία, στους εορτάζοντες Νεκτάριο και Νεκταρία.
Ξανθίππη Αγρέλλη
