1.ΤΟ ΜΕΓΑ ΠΛΗΘΟΣ: Όλα έδειχναν ότι η συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθέριας θα ήταν πρωτοφανής για τα δεδομένα του νησιού μας. Αυτό όμως που έγινε ξεπερνούσε το αναμενόμενο. Η πλατεία Ελευθερίας γεμάτη με τονκόσμο να έχει κατακλίσει την Ιπποκράτους μέχρι την Λ. Βύρωνος, την Β. Παύλου μέχρι τα φανάρια της Ε. Βενιζέλου, τους δρόμους που περιβάλλουν το Μουσείο και τμήμα της 25ηςΜαρτίου μέχρι το Δημοτικό πάρκο! (Αλήθεια γιατί ο Δήμος επιτρέπει την περίφραξη τμήματος της πλατείας Ελευθερίας και την παραμονή σιδηροκατασκευών την στιγμή που τα καταστήματα είναι κλειστά; Η εκτίμηση του πλήθους είναι χρήσιμη γιατί οδηγεί σε κοινωνικά και πολιτικά συμπεράσματα.
2.ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΟΘΕΝΤΩΝ. Είναι εύκολο να κάνουμε μια χονδρική
εκτίμηση. Περπατήσαμε τον χώρο που καταλάμβαναν οι συγκεντρωθέντες, μετρούμε την επιφάνεια των κοινοχρήστων χώρων, θεωρούμε μια μέση επιφάνεια (1,5μ2)ανά παρευρισκόμενο και προκύπτει ένα πλήθος συγκεντροθέντων 4.000 πολίτες. Στο διαδίκτυο μάλιστα υπαρχει εφαρμογή που άμεσης εκτίμησης συγκεντρωμένου πλήθους (ιστοσελίδα slpressmapchecking, crowdcountingtool, μέθοδος Jacobs) η οποία μας έδωσε το ίδιο αποτέλεσμα.
Το συγκινητικό ήταν η παρουσία στην συγκέντρωση οικογενειακά με παρέες-παρέες, με πολλούς νέους. Η πυκνότητα των συγκεντροθέντων και η μεγάλη συμμετοχή τους στην πορεία που ακολούθησε. Καμία από τις μέχρι τώρα συγκεντρώσεις δεν συγκίνησε και δεν πλησίασε αυτό το πλήθος. Οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έχουν γίνει αφορούν δημοτικές εκλογές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις χωρίς όμως να πλησιάζουν αυτό που έγινε στις 28.2.2025.
Το θεμα των Τεμπών συγκίνησε και συγκινεί γιατί θέτει ένα τεράστιο θεμα: υπαρχει κράτος και κυβέρνηση που προβλέπει και προστατεύει την κοινωνία μας;Δυστυχώς ΟΧΙ. Μετα από μια τέτοια καταστροφή έπρεπε να ακολουθηθεί μια πολύ διαφορετική κυβερνητική πολιτική από αυτή που παραπέμπει σε συγκάλυψη ημέτερων και ανυπαρξία πολιτικής για αλλαγές στην διαχείριση των κοινών. Φθάνουμε μετά 2 χρόνια στην παραίτηση ενός υφυπουργού και την ελεγχόμενη δίωξη του μέσω προανακριτικής της Βουλής (βλέπε …απαλλαγή!
3.ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ:Η Συγκέντρωση απέδειξε ότι υπαρχει μια μεγάλη κοινωνική διαθεσιμότητα για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες.
Απέδειξε ότι η πλατεία Ελευθερίας είναι μικρή για καλά προετοιμασμένες κινητοποιήσεις συνδικαλιστικού είτε πολιτικού περιεχομένου όπως αυτή της 28.2.25. Ήταν συμβολικά επιτυχές το ότι δεν υπήρχε εξέδρα ομιλιών και οι ομιλητές ήταν σαν κάποιοι ισότιμοι από το πλήθος των συγκεντροθέντων. Προφανής όμως αδυναμία ήταν η μικρή ηχητική εγκατάσταση που είχε εγκαταστήσει το Εργατικό κέντρο.
Πολλοί αναρωτήθηκαν: γιατί ο Δήμος που έχει ηχητική εγκατάσταση σε όλο το ΄΄εμπορικό κέντρο΄΄ δεν συντονίστηκε με τα Εργ. Σωματεία; (την επόμενη μέρα, το σύστημα αυτό μετέδιδε αποκριάτικη μουσική Λατινικής Αμερικής).
Βασικό πρόβλημα σε όλη την κινητοποίηση ήταν η απουσία του Δημου η οποία οδήγησε στο δεύτερο πρόβλημα της συγκέντρωσης που ήταν το περιεχόμενο των ομιλιών σε σχεση με τις διαθέσεις των παρευρισκόμενων. Σε αυτό επικράτησε ο συνήθης συνδικαλιστικός λόγος ο οποίος όμως, κατά την γνώμη μας, δεν ταυτιζόταν με τα ζητούμενα των συγκεντρώσεων, των συγκεντροθέντων και του κινήματος των συγγενών των θυμάτων.
Σε μια πάνδημη συγκέντρωση πολιτών ο πολιτικός λόγος πρέπει να έχει πλατύτητα και αρτιότητα ώστε να ικανοποιεί το μέγιστο των παρευρισκόμενων, πηγαίνοντας τους ένα βήμα παραπέρα και χωρίς να παραλείπει το κεντρικό ζητούμενο. Οι ομιλίες έθεταν ως κεντρικό σύνθημα της συγκέντρωσης ‘’οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους’ και δευτερεύοντος την ‘’Δικαίωση’’.
Όμως το πρόβλημα και το σύνθημα της μέρας (που πολλοί παρομοίασαν με την Μ. Παρασκευή) ήταν η απελπισία που εκπέμπει το ‘’δεν έχω οξυγόνο’’! Θα ήταν ποιο αποδοτικό οι ομιλητές να έχουν μελετήσει αυτά που έχουν πει οι συγγενείς των θυμάτων και να προσαρμόσουν τον κλασσικό συνδικαλιστικό τους λόγο με τα νέα προστάγματα που ξεπερνούν το συνδικαλιστικό περιεχόμενο.
4.ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ και μείς:Παρακολουθήσαμε την ομιλία της μητέρας Καρυστινού στο Σύνταγμα: λιτός, μικρός, κάθε λέξη και μια μαχαιριά στο κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα της Πατρίδας μας. Δυστυχώς η κεκτημένη ταχύτητα και η αντίληψη ότι ‘’πρέπει να δοθεί σαφές πολιτικό μνήμα που να εντάσσει την πλατιά τοπική κινητοποιήσεις σε κεντρικούς πολιτικούς στόχους’’ δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Αν ο Δήμος μας συμμετείχε ισότιμα στην διοργάνωση και στην υλοποίηση τα μηνύματα θα ήταν ισορροπημένα και όχι κάτ ανάγκη διαφορετικά. Η μεγάλη συγκέντρωση και στην Κω ήταν έκφραση της γενικευμένης αγωνίας του κόσμου για την πορεία των πράγματων στην χώρα μας .
Ν. Μυλωνάς
