Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα στις 22 Νοεμβρίου 2024 τον ξαφνικό θάνατο από έμφραγμα του καλού φίλου και συνεργάτη στα συλλογικά, Σταμάτη Καραθωμά. Σίγουρα η Κωακή παροικία της Νέας Υόρκης έμεινε φτωχότερη από τον χαμό του Σταμάτη, ο οποίος επί δεκαετίες υπήρξε κύριο και δυναμικό στέλεχος του Παγκωακού Συλλόγου Νέας Υόρκης «Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ».
Ο Σταμάτης γεννήθηκε στο Πυλί της Κω, γιός του Γεωργίου και της Αργυρώς. Ήταν το τελευταίο παιδί της τετραμελούς οικογένειας αγροτών. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο δημοτικό σχολείο του χωριού του και κατόπιν φοίτησε για μερικά χρόνια στο Ιπποκράτειο Γυμνάσιο της πόλης.
Το 1959 μετανάστευσε στις ΗΠΑ, κατόπιν προσκλήσεως του αδελφού του Γαβριήλη και εγκαταστάθηκε στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή. Το 1964 νυμφεύθηκε την Χριστίνα Τρικοίλη, κόρη του Γεωργίου και της Ελένης, και απέκτησαν δύο γιούς, τον Γιώργο και τον Γαβριήλη, οι οποίοι τους χάρισαν τέσσερα εγγόνια.
Εργατικότατος σχετικά προς το ζην, για πολλά χρόνια δούλευε με τον αδελφό του Γαβριήλη επιδιορθώνοντας μηχανές ραψίματος της γούνας. Αργότερα, μαζί με την σύζυγόν του Χριστίνα (Ντίνα), άνοιξαν στενοκαθαριστήριο στην Αστόρια της Νέας Υόρκης διατηρώντας το μέχρι σήμερα.
Τον Σταμάτη τον γνώρισα προς τα μέσα της δεκαετίας του 1960 μέσω του Παγκωακού Συλλόγου. Μαζί με άλλους συμπατριώτες, όπως τον Γ. Φουρνάρη, Η. Μαραγκό, Ι. Βησσαρίτη, κ.α. αναβιώσαμε και αναδιοργανώσαμε τότε τον Σύλλογο. Μεταξύ άλλων, αναθεωρήσαμε και εκσυγχρονίσαμε το τότε καταστατικό του Συλλόγου, γράψαμε πολλά νέα μέλη, μαζί με άλλους Δωδεκανησιακούς συλλόγους αναβιώσαμε την Δωδεκανησιακή Ομοσπονδία Νέας Υόρκης, και το 1970 εορτάσαμε με μεγαλοπρέπεια τα εικοσιπεντάχρονα του Παγκωακού Συλλόγου Νέας Υόρκης «Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ», εκδίδοντας και ένα καλαίσθητο αναμνηστικό λεύκωμα.
Δεκαετίες ολόκληρες ο Σταμάτης υπηρέτησε τον Παγκωακό Σύλλογο από διάφορες θέσεις ως πιστό και αφοσιωμένο μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Μεταξύ άλλων υπήρξε Γραμματεύς, Ταμίας, Αντιπρόεδρος, και το 1977 με αντικατέστησε στην προεδρία του Συλλόγου όταν εγώ έφυγα λόγω εργασίας για την μακρινή Καλιφόρνια. Πάντα πρόθυμος να συμβάλει στο καθετί που είχε σχέση με την αγαπημένη του Κω, θα ήταν περιττόν να αναφέρω την προσφορά του σε κάθε είδους κοινωφελούς, οικονομικής και ατομικής αρωγής.
Άν και έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στο εξωτερικό, το Πυλί και η Κως ολόκληρη ζούσε μέσα στα σπλάχνα του Σταμάτη και όπως αναφέρει κάπου ο Κωστής Παλαμάς « δεν ζη χωρίς πατρίδα η ανθρώπινη ψυχή». Πράγματι, αυτό ήταν εκείνο που τον χαρακτήριζε μέσα στην ομογένεια.
Η σχεδόν εξήντα ετών φιλία μας θα παραμείνει ζωντανή στην μνήμη μου για πάντα, αγαπητέ φίλε και ένθερμε συμπατριώτη Σταμάτη Καραθωμά.
Ας είναι αιωνία σου η μνήμη!
Νικόλαος Γ. Ιτσινές, Πρόεδρος ΠΣΚΣΔ