Απογοήτευση και εγκατάλειψη… με αυτές τις δύο λέξεις μπορεί κανείς να περιγράψει την κατάσταση που βρίσκονται σήμερα οι υδροβιότοποι στην Κω.
Ένα μικρό ταξίδι μέσα στην Πόλη της Κω, που οδηγεί σε ένα επίγειο παράδεισο. Στην καθημερινή μας βιοπάλη, είναι δώρο Κυρίου ότι έχουμε περιοχές απολύτου προστασίας (υδροβιότοπους). Ο μεν πρώτος και πολύ μεγάλος, είναι η Αλυκή Τιγκακίου, η οποία είναι από τις πλουσιότερες σε χλωρίδα και πανίδα όλου του Ν.Α. Αιγαίου και ο δεύτερος είναι αυτός στο Ψαλίδι. Είναι δύο περιοχές που μπορείς να δεις και να νιώσεις το μεγαλείο της φύσης. Επισκεφτήκαμε για λόγους ξεκούρασης λοιπόν την λίμνη Ψαλιδίου στις 4/12/22 το μεσημέρι και προς έκπληξή μας είδαμε ότι έλειπε εντελώς η μπάρα – πόρτα της εισόδου της λίμνης, με αποτέλεσμα να βλέπεις στο χώμα ίχνη από τροχοφόρα αμάξια κτλ., τα οποία προφανώς ασυνείδητοι οδηγούν μέσα στη ζώνη Α’ (απολύτου προστασίας περιοχή), στον χώρο όπου επωάζουν και κουρνιάζουν τα αποδημητικά πουλιά. Αυτή την εποχή η λίμνη είναι γεμάτη από πάπιες, χαλκοκουρούνες, ερωδίους και για 1η φορά υπάρχουν περισσότερα από 200-250 φλαμίνγκο, άσπρα + ροζ που συνθέτουν ένα ονειρικό θέαμα, μαζί με εκατοντάδες ασπόνδυλα μαλάκια, νεροχελώνες, σαλαμάνδρες, βατράχια και φρίνοι, πλατσουρίζουν δημιουργώντας ένα τοπίο αισθησιακό με την μυρωδιά των βοτάνων (θυμάρι, δεντρολίβανο κτλ της σπάνιας φυτικής χλωρίδας. Οι δε ευκάλυπτοι που υπάρχουν στην είσοδο και σε μήκος περίπου 50 μ. (αγκαλιάζονται μεταξύ τους και αλληλοστηρίζονται με τα κλαδιά τους μπλεγμένα, σαν να είναι τα μαλλιά της μέδουσας της αρχαίας μυθολογίας. Ζουν τόσα πολλά ξεχωριστά είδη σε μία τέλεια αρμονία. Όταν όμως φθάσαμε στο παρατηρητήριο των πουλιών μας κατέλαβε θλίψη και αγανάκτηση, καθώς ήταν σπασμένα τα ξύλα που είναι ο χώρος όπου ο επισκέπτης κρατούσε διακριτικά επαφή μεταξύ των παρατηρητηρίων πέριξ της λίμνης, ώστε να μην διαταράσσεται η ησυχία.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα φλαμίγκο, οι πάπιες κτλ να βλέπουν την ανθρώπινη παρουσία, να φοβούνται και με κραυγές να απομακρύνονται στο βάθος και τέρμα της λίμνης. Αισθανόμαστε ότι με αυτή την κατάσταση υποβαθμίζεται η φυσική και πολιτισμική κληρονομιά που μας άφησαν οι αξιοσέβαστοι κύριοι και προκάτοχοι μας:
Ο αείμνηστος και υπέροχος αυτός άνθρωπος με την Δύναμη ψυχής, ο Αριστοτέλης Παυλίδης και ο αξιότιμος Κώστας Καϊσερλης, καθώς και οι δύο αγωνίσθηκαν πολύ σκληρά κόντρα σε οικονομικά συμφέροντα και μέσα από δαιδαλώδεις διαδικασίες κατάφεραν το θαύμα να έχουμε σήμερα 2 υδροβιότοπους ως χώρους ανάπαυσης, ξεκούρασης και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ενημέρωσης για μαθητές.
Επίσης, σημαντική ήταν όλα αυτά τα χρόνια, η συνεισφορά περιβαλλοντολόγων που ξόδεψαν ατελείωτες ώρες εργασίας για την ανάδειξη και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, όπως ο Φίλιππος Παπανικολάου και η Μαρία, η Εύα Δημητρίου, ο Νίκος Κανταρζής, ο Κώστας Κωστογλάκης και τόσοι άλλοι. Έτσι οι νέοι αποκτούν σεβασμό και ήθος για την φυσική μας κληρονομιά.
Κύριε Δήμαρχε, κύριοι λοιποί του Δημοτικού Συμβουλίου και κάθε ευαίσθητο πολίτη, σας παρακαλούμε όπως παρέμβετε άμεσα με την τοποθέτηση δύο μπαρών στις εισόδους και των δύο υδροβιότοπων για την αποτροπή της εισόδου τροχοφόρων οχημάτων, καθώς και την διακριτική τοποθέτηση πινακίδων που να αναδεικνύουν την προστασία των ευαίσθητων αυτών περιοχών.
Μετά τιμής
Ευάγγελος Τρακόσσας
Πρόεδρος ΖΟΕΚ
