Την ώρα που στην Κω οι σχολικές δομές κρίνονται από τους ειδικούς ανεπαρκείς, κτήρια που θα μπορούσαν να ενοικιαστούν, να αγορασθούν ή να επαναλειτουργήσουν παραμένουν αχρησιμοποίητα…
Οι 32 αίθουσες ΠΡΟΚΑΤ μαρτυρούν την σημερινή κατάσταση. Ένα κτήριo που θα μπορούσε να λειτουργήσει και να δώσει λύση (έστω και προσωρινή αν δεν πληροί τις προϋποθέσεις και χρειάζεται παρεμβάσεις) λειτουργώντας ως σχολική δομή, είναι το κτήριο της Ιερού Λόχου που παραμένει κλειστό.
Από την άλλη η δημιουργία του 3ΟΥ Γυμνασίου (έγιναν και τα εγκαίνια προσφάτως) είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό, με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν κτηριακές υποδομές. Τον Σεπτέμβρη θα προστεθεί και νέα πρώτη Γυμνασίου και τα υπάρχοντα 4 τμήματα θα γίνουν Β’ τάξεις. Άραγε, πού θα στεγαστού; Έχει προβλεφθεί κάτι; Ή θα προστεθούν και άλλες αίθουσες ΠΡΟΚΑΤ και πού;
Υπάρχουν παιδιά που μέχρι την πρώτη γυμνασίου ίσως να μην διδάχτηκαν ποτέ σε σχολική αίθουσα, όπως νοείται φυσικός χώρος για κάθε μαθητή και όπως αρμόζει στα παιδιά της σύγχρονης Ελλάδας, της σύγχρονης Κω…
Στο νησί υπάρχουν και «ειδικές» σχολικές δομές με σημαντικό το έργο των εκπαιδευτικών και των δασκάλων, σε χώρους που δεν ανταποκρίνονται για τις ανάγκες αυτών των παιδιών. Ποιά λύση έχει παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια που να ωφέλησε αυτή την ιδιαίτερη και ευαίσθητη ομάδα μαθητών;
Μία από αυτές τις δομές είναι και αυτή του Πλατανίου όπου το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στην επικαιρότητα.
Μέσα από τις υπάρχουσες κτηριακές εγκαταστάσεις του και τον τρόπο λειτουργίας του σήμερα, παρέχει αποτελεσματικά τις διδακτικές και μορφωτικές εμπειρίες προς όλους τους μαθητές, ώστε να ανταποκρίνεται στις εκπαιδευτικές ανάγκες τους; Αλλά τι να λέμε τώρα, «ψύλλοι στ’ άχυρα»… εδώ χρησιμοποιούν λινάτσες για σκίαση…
Υπάρχει τελικά πλάνο της εκάστοτε δημοτικής αρχής για το μέλλον των νέων παιδιών και την παιδεία στο νησί;
Φτάνουμε να λέμε εύγε, που μετά τον σεισμό επιδιορθώθηκαν δύο παλαιά σχολεία και τουλάχιστον σήμερα είναι σε μία αξιοπρεπή και ασφαλή κατάσταση. Αυτό αξίζουν οι μαθητές του νησιού;
Πώς σχεδιάζουμε το μέλλον αυτών των παιδιών; Ποιες παροχές για σωστή εκπαίδευση τους δίνουμε; Πώς ενισχύουμε την εκπαιδευτική κοινότητα δίνοντας της αυτά που χρειάζεται για να γίνει ένα σύγχρονο και διαδραστικό μάθημα σε μια αίθουσα και όχι σε ένα «θερμοκήπιο»;
Ποιά ήταν η τελευταία χρονιά που εγκαινιάσαμε, σαν πόλη, μια νέα σύγχρονη σχολική δομή; Θυμάται κανείς; Πόσα σχολεία αντιστοιχούν άραγε στον πληθυσμό του νησιού; Σε ποιες βαθμίδες και σε ποιες περιοχές θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα;
Υπάρχει μελέτη και πρόβλεψη γι’ αυτό;
Αλλά τώρα βρήκαμε την απάντηση, ο κορωνοϊός μας άφησε πίσω, ο σεισμός του 2017, το μεταναστευτικό του 2015 … Όχι κύριοι-ιες, δεν μπορεί να είναι το άλλοθι μας για τα επόμενα 100 χρόνια!
