Το βιβλίο του Μάνου Ν. Χατζηδάκη «Ανοίγουμε τον φάκελο της Κύπρου 1950-1974 – Πώς φτάσαμε στον Αττίλα» έχει σκοπό να ρίξει ''άπλετο φώς" στα γεγονότα των ετών 1950 - 1974. Το Β' Μέρος ασχολείται με το πώς εξελίχθηκε το Κυπριακό κατά την περίοδο 1968 - 1974. Με σεβασμό στην ιστορική αλήθεια ο αναγνώστης του ανά χείρας έργου θα απαντήσει και εδώ σε ερωτήματα που επί έτη, ταλανίζουν τους ερευνητές του Κυπριακού. Ο συγγραφέας εκτιμά ότι το παρόν έργο συμβάλει στην αποκατάσταση της ιστορικής αληθείας και αποτελεί πολύτιμο βοήθημα για τις μελλοντικές γενεές που κληρονομούν όχι μόνο την απελευθέρωση, αλλά και την πολυπόθητη ενσωμάτωση της Κύπρου στον εθνικό κορμό που, αργά ή γρήγορα, θα γίνει...
Διαβάστε ένα μικρό απόσπασμα του βιβλίου:
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Όπως είναι σαφές, η περίοδος 1968-1973 υπήρξε η τελευταία μεγάλη ευκαιρία του Κυπριακού:
- Το εθνικό ζήτημα έβαινε προς τη λύση του με ένα νέο Σύνταγμα που οικοδομούσε μία αδιαίρετη «Ελλάδα του Νότου», χωρίς «θύλακες», χωρίς «πράσινη γραμμή», χωρίς δικαιώματα τουρκικού «βέτο» και «μονομερούς επεμβάσεως». Και με ανοικτή την θύρα για την μελλοντική ένωση με την Ελλάδα.
- Η ανατροπή του Γ. Παπαδόπουλου και της πολιτικής του, υπήρξε η απαρχή του δράματος και της προδοσίας της Κύπρου. Διότι χωρίς αυτήν:
* Το «πραξικόπημα» κατά του Μακαρίου δεν θα είχε γίνει ποτέ.
* Η Τουρκία δεν θα αποτολμούσε ποτέ την εισβολή. Αλλά και αν την αποτολμούσε, η αεροναυτική υπεροπλία της Ελλάδας και η πιστή εφαρμογή του ΣΑΚ «Αφροδίτη ‘73» θα την είχαν συντρίψει.
* Η Ελλάς θα είχε τηρήσει τα σχέδια κυρήττωντας μία επιστράτευση 5 έως 10 ηλικιών για τη συμπλήρωση των ενεργών μονάδων στο 100%, έτοιμη για μία πιθανή ευρύτερη σύρραξη για την οποία ήταν πανέτοιμη, σε όλα τα μέτωπα για πρώτη φορά…