Αγαπητοί συμπατριώτες
Το απόγευμα της Τετάρτης βρισκόμουν στη Ζιά, όταν ξαφνικά χτυπάει το κινητό μου, ακούγοντας στην απέναντι πλευρά, οικείο πρόσωπο να μου λέει, εάν γνωρίζω για την συγκέντρωση για το Εργ. Κέντρο για το νοσ/μείο. Απάντησα όχι. Στην κυριολεξία πέταξα και όντως πρόλαβα να ακούσω την ομιλία του εργατικού κέντρου, καθώς και την υπεύθυνη των εργαζομένων Γ. Καρανάσιου. Συγχαρητήρια για ακόμα μία φορά από την πλευρά μου, για τον μεγάλο, άνισο και τεράστιο αγώνα που δίνει το νοσηλευτικό προσωπικό.
Πραγματικά μας κάνει περήφανους.
Θα μπω στο ρεζουμέ της υπόθεσης. Ο γράφων ουκ και ολίγε φορές έχει αναφερθεί στο πολύπαθο θέμα της Υγείας, του νοσοκομείου και του Κ.Υ. Αντιμάχειας και μάλιστα λίγο πρόσφατα το ανέδειξαν πανελλαδικά. Επιτρέψτε μου, θυμωμένος και οργισμένος, όπως είμαι εγώ αλλά και κάποιο ποσοστό της Κωακής κοινωνίας, δεν αρκεί αυτό. Και όταν λέω ποσοστό, δυστυχώς και την Τετάρτη, βρεθήκαμε πάλι στο ίδιο έργο θεατές.
30, 40 άντε βάλε 50 συμπατριώτες συγκεντρώθηκαν μόνο. Λυπάμαι. Δυστυχώς δεν έχουν καταλάβει οι υπόλοιποι, ότι εδώ πρέπει να δώσουμε μάχες, πολλές και δύσκολες να πέσουν κορμιά (φυσικά με την καλή έννοια του όρου). Πιστεύω ότι υπήρχαν πολλές φορές οι ευκαιρίες να δώσουμε ένα καλό μάθημα σε όλους αυτούς τους ξεφτίλες, που τόσα χρόνια μας κυβερνάνε, αλλά η Ελληνική μας νοοτροπία και η παιδεία δεν μας αφήνουν. Να λοιπόν τώρα, είναι ένα μέτρο πίεσης οι εθνικές εκλογές της 25ης Ιουνίου. Να κλείσει το νησί απ άκρη σ’ άκρη, να μη ψηφίσει κανείς. Είμαστε έλληνες πατριώτες; αγαπάμε τον τόπο μας; θα το τολμήσουμε αυτό το μεγάλο εγχείρημα; Είμαστε όντως τοπικιστές σαν τους Καλύμνιους ή κότες και θα καθίσουμε όμορφα και ήσυχα στο κοτέτσι μας, να βγάλουμε τα ωραία μας αυγουλάκια;
Ο αείμνηστο Αρ. Παυλίδης σε κάποια τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε στο παρελθόν αναφορικά για το νοσοκομείο, μου έλεγε, τα «Κωτάκια τι κάνουν». Ας κοιτάξουν λοιπόν οι αγαπητοί συμπατριώτες μου, σύμφωνα με την πιο πάνω αναγραφόμενη φράση την έννοια του αείμνηστου Παυλίδη. Επίσης εδώ να ξανασταθώ ότι το να το συζητάμε ή να βγαίνουμε στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση να το λέμε, για μένα είναι ανώφελο, όταν εμείς δεν έχουμε το θάρρος να πάρουμε πολύ δραστικά μέτρα και να κατεβούμε όλοι μαζί, σύσσωμοι σαν μια γροθιά στο δρόμο και πέρα από τα πολιτικά πιστεύω του καθενός μας. Εδώ παίζονται οι ζωές όλων μας και φυσικά να αναδείξουμε το νησί μας την Ιπποκρατική Κω, διότι δυστυχώς, χρόνια τώρα τρίζουν τα κόκκαλα του Ιπποκράτη. Πιστέψτε με , είναι λυπηρό να ανακράζουμε «ω του Ιπποκράτη χώρα, τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα»…
Εδώ θα χρησιμοποιήσω την ποδοσφαιρική φράση ντρίμπλα στην πολιτική. Στο «ΒτΚ στις 7//6/23 :
1. Κάποιος από τη Ζιμπάμπουε γράφει για «τριτοκοσμική η κατάσταση της υγείας στα νησιά μας κ. Μητσοτάκη»
2. Κάποιος άλλο προφανώς από το Κατάρ «γύμνια και αναλγησία του επιτελικού κράτους, Πόσο αποτιμάται η ανθρώπινη ζωή;»
3. Κάποιος άλλος από κάποιο μακρινό γαλαξία, αναφέρει «είναι αδιανότηο να χάνονται έτσι ανθρώπινες ζωές»
4. Κάποιος άλλος από τη Γουινέα, «πότε θα σταματήσουν να πεθαίνουν αβοήθητοι οι συμπολίτες μας σε καρότσες;»
5. Και ένας από την Αλάσκα, «επικίνδυνη υποστελέχωση των δημοσίων δομών υγείας».
Εδώ έχουμε να κάνουμε με πολιτικούς φορείς ο ένας χειρότερος
από τον άλλο.
Υ.Γ1.: Για εμένα τεράστιες ευθύνες έχουμε όσοι πέρασαν από το δημαρχιακό θώκο μέχρι σήμερα, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Αν πραγματικά φοράν παντελόνια να βγουν μπροστά στην Κωακή κοινωνία, έχουν υποχρέωση να τα πράξουν και όχι να κάθονται στην καρέκλα και να βουτάνε το δάχτυλο στο μέλι και να αντιμετωπίζουν τα μεγάλα προβλήματα αυτού του τόπου. Διαφορετικά ας μας το πουν ή ας καθίσουν στα σπίτια τους κάνοντας καμία ομελέτα κακό δεν είναι.
ΥΓ 2: Έμαθα ότι κάποιο καλό παιδί που πρόσκειται στο σάπιο πολιτικό χώρο που έκανε λόγο ότι η σημαία είναι ένα πανί που το σκόρπισε ο άνεμος, έχει το περίσσιο θράσος να βγει στο MEGA και να πει άκουσον άκουσον, ότι επί του κόμματός του, που κυβερνούσε αυτή την έρημη και χιλιοματωμένη, προδομένη χώρα για αρκετά χρόνια, ήταν καλύτερα τα πράγματα στο χώρο της υγείας. Εγώ θα του έλεγα, έλα ρε μεγάλε, σπινάρει η κατσίκα στην τροφή;
ΥΓ3: θα ήθελα και γω να εκφράσω τα συλλυπητήριά μου για τον χαμό της 63χρονης συμπατριώτισσάς μας.