Μια ξεχωριστή αγαλλίαση χαράς, έδωσε στην μουντή περίοδο της φονικής πανδημίας και των περιορισμών, η γιορτινή ατμόσφαιρα της 25 Μαρτίου, για τα 200 χρόνια της Εθνεγερσίας του 21.
Μπορεί να μην γιορτάσαμε με τα καθιερωμένα πρότυπα, όπως με Δοξολογία, ομιλίες, καταθέσεις στεφάνων, παρελάσεις και Δημοτικούς χορούς, όμως γιορτάσαμε με την καρδιά μας.
Η συνήθης βόλτα μας στην νησιώτικη πόλη, μας γέμισε με περηφάνια, αφού όλοι οι δρόμοι ήταν στολισμένοι, με τα χρώματα της Ελληνικής Σημαίας και στα μαγαζιά και στα μπαλκόνια, κυμάτιζε η ένδοξη γαλανόλευκη. Τα βράδια η δοξασμένη Σημαία, χαράχτηκε στα Δημόσια κτήρια, όπως στο Δημαρχείο και στο Διοικητήριο, καθώς και στην ψυχή μας. Ακόμη και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα επικοινωνίας, τα λάμπρυνε η παρουσία της τιμημένης Ελληνικής Σημαίας. Τα χρώματα της οποίας θυμίζουν το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, που στοργικά αγκαλιάζει την στεριά της πατρίδας μας, με τον λαμπερό, Μεσογειακό ήλιο διάχυτο παντού.
Αυτός ο πηγαίος ενθουσιασμός για την πατρίδα και η αγάπη για την Σημαία, πήγαιναν μαζί με την λαμπερή γιορτή του Ευαγγελισμού της Παναγίας, φέρνοντας ιδιαίτερη συγκίνηση, όπως στα παλιά τα μαθητικά μας χρόνια, που με δέος λέγαμε τον Εθνικό Ύμνο.
Τότε που δεν ντρεπόμασταν, να πούμε είμαστε Έλληνες και Ζήτω η Ελλάδα, χωρίς να μας χαρακτηρίσουν φανατικούς εθνικιστές, ή ρατσιστές, οι σημερινοί μοντέρνοι τύποι.
Τότε που δεν ντρεπόμασταν ή δεν φοβόμασταν, να κάνουμε το Σταυρό μας μπροστά σε μια Εκκλησία, χωρίς να μας πουν φανατικούς, απηρχαιωμένους και μουχλιασμένους θρησκόληπτους, κάποιοι προοδευτικοί τύποι.
Τότε που με άνεση και περηφάνια, κρατούσαμε την Ελληνική Σημαία, για να την στερεώσουμε στο μπαλκόνι μας ή στο κατάστημα μας, χωρίς να μας ψιθυρίζουν ως φασίστες.
Όμως τα τελευταία χρόνια, όλα έγιναν διαφορετικά.
Η λανθασμένη ελευθερία της έκφρασης, κατάντησε ασυδοσία και πρυτανεύει η αναρχία, από την εισβολή διαφόρων έξω Ελληνικών στοιχείων, με ανθελληνικές προθέσεις.
Το να βεβηλώνουν το ιερότερο εθνικό μας σύμβολο, την Σημαία ή το να καθυβρίζουν τα όσια και τα ιερά της Θρησκείας και τους θεσμούς της πατρίδας μας, αυτό δεν είναι ελευθερία της έκφρασης, αλλά φαυλοκρατία, χυδαιότητα και ασέβεια, προς άλλες χώρες και λαούς.
‘Διότι εκεί που σταματά η ελευθερία και τα δικαιώματα του ενός, αρχίζει η ελευθερία και τα δικαιώματα του άλλου’. Πόσο κινδυνεύει σήμερα η ανεκτίμητη ελευθερία μας, από κακόβουλους γείτονες και από κακοποιά στοιχεία, που κρύφτηκαν μέσα στις ομάδες των παράνομων μεταναστών; Πόσα δήθεν φιλικά κράτη της χώρας μας, υποστηρίζουν όλη αυτή την ύπουλη τακτική;
Και όμως μετά από 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης του 21, έφτασε η κατάλληλη ώρα και ήρθε η πιο σωστή στιγμή. Έτσι όλοι μαζί οι Έλληνες, ξαναθυμηθήκαμε ότι είμαστε ομοεθνείς, ομοαίματοι, ομόθρησκοι και ομοϊδεάτες. Ότι η πατρίδα που μας παρέδωσαν με τόσες θυσίες, οι γενναίοι ήρωες της Παλιγγενεσίας, είναι η σημερινή ελεύθερη, σύγχρονη και δυνατή Ελλάδα, που ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες της σκλαβιάς των 400 χρόνων.
Ότι ως Έλληνες, έχουμε τα δικά μας ξεχωριστά ήθη και έθιμα, τις Θρησκευτικές και λαϊκές παραδόσεις, τον πολιτισμό, τις τέχνες και τη μουσική μας. Ότι έχουμε παραδοσιακές οικογένειες, την βάση της κοινωνίας μας, με τους δικούς της άγραφους νόμους και ιερούς κανόνες.
Ότι στην συντριπτική πλειοψηφία, ήμαστε Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι και παράλληλα με την Εθνική γιορτή, γιορτάζουμε και την Θρησκευτική του Ευαγγελισμού της Παναγίας μας. Για αυτό μετά την διπλή, λαμπερή μεγάλη Γιορτή, δεν πρέπει να αφεθούμε να ξεχάσουμε ό, τι γιορτάσαμε για τα 200 χρόνια της Εθνεγερσίας του 21. Αλλά να τιμάμε μέσα μας καθημερινά τους ήρωες, που τους οφείλουμε την λευτεριά της πατρίδας μας, χωρίς να φοβόμαστε αν θα μας πουν πολεμοχαρείς ή αιμοδιψείς. Πρέπει να τιμάμε την γαλανόλευκη Σημαία, ως ασπίδα προστασίας του Έθνους μας. Σύμφωνα με τον πιλότο της Πολεμικής Αεροπορία μας, που τον ακούσαμε στην υπέροχη Εθνική παρέλαση στο Σύνταγμα. Πάντα αδιαφορώντας αν μας πουν ότι δεν είμαστε μοντέρνοι, αλλά παλιομοδίτες κάποιοι αναρχικοί προοδευτικοί, απάτριδες και αντεξουσιαστές.
Ας μην φοβόμαστε, να μας χαρακτηρίσουν ως χουντικούς, αν τολμήσουμε να πούμε Ζήτω ‘οι θρυλικοί Εύζωνες, ο ένδοξος Στρατός, το Πεζικό, το Πολεμικό Ναυτικό, η Αεροπορία, το ιστορικό Ιππικό. Αυτοί είναι οι προμαχώνες, της δικής μας ασφάλειας. Οι πλειοψηφία αποτελείται από αληθινούς πατριώτες, που καμαρώσαμε τα νιάτα της πατρίδας μας. Όλοι είμαστε υπερήφανοι και κάθε μέρα γιορτάζουμε στην καρδιά μας, την επέτειο της 25 ης Μαρτίου. Κάθε μέρα, οφείλουμε να κρατάμε ζεστή στην Εθνική μας συνείδηση, τον πατριωτισμό και την αγάπη μας για την Ελλάδα και για τους Έλληνες. Έτσι θα μπορούμε να υπερασπιστούμε όλοι μαζί, την ακεραιότητα και την ελευθερία της χώρας μας, που τελευταία κινδυνεύει και η ειρήνη στην περιοχή μας είναι τόσο ευάλωτη.
‘Για να έχουμε μέλλον ως λαός, πρέπει να τιμάμε και να θυμόμαστε με σεβασμό, το γενναίο, ιστορικό παρελθόν μας’.
