Αρθρογραφία

Πόσο κοστίζει τελικά μια μακαρονάδα;

Στη νησιωτική Ελλάδα, όπου η εστίαση και ο τουρισμός αποτελούν βασικούς κλάδους της οικονομίας, η σωστή κοστολόγηση των πιάτων είναι μια διαδικασία ζωτικής σημασίας. Μια φαινομενικά απλή κοστολόγηση της συνταγής μιας μακαρονάδας, μπορεί να αποτελέσει μια τεράστια πρόκληση, αν ο επιχειρηματίας δεν υπολογίσει σωστά όλα τα κόστη. Σε αυτό το άρθρο, θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε σχετικά σύντομα πως γίνεται η κοστολόγηση , ποια είναι τα συχνότερα λάθη και πως τα παραπάνω επηρεάζουν την τιμολόγηση και κατά επέκταση τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Για να καθορίσουμε λοιπόν το κόστος μιας μακαρονάδας, πρέπει να υπολογίσουμε:Το Κόστος των άμεσων υλικών. Ας πάρουμε ως παράδειγμα μιακλασική μακαρονάδα με σάλτσα ντομάτας και τυρί. Τα βασικά υλικά είναι: Μακαρόνια , ντομάτα , κρεμμύδι ,σκόρδο , ελαιόλαδο , βασιλικός , τυρί ,αλάτι, πιπέρι , μπαχαρικά. Μια εκτίμηση για λόγους συντομίας θα ήταν 1,17 ευρώ. Αυτή είναι η βασική πρώτη ύλη, αλλά δεν είναι το τελικό κόστος. Ο επιχειρηματίας που βασίζει την τιμή του πιάτου μόνο στο κόστος των υλικών κάνει ένα τεράστιο λάθος. Υπάρχουν πολλά επιπλέον κόστη που πρέπει να υπολογιστούν όπως ενέργεια αφού το μαγείρεμα μιας μακαρονάδας απαιτείρεύμα ή υγραέριο , καθώς το ζέσταμα του νερού και η λειτουργία του εστιατορίου συμβάλλουν στο κόστος. Εκτίμηση:0,15€ ανά μερίδα. Εργατικά Κόστη καθώς o σεφ, ο βοηθός κουζίνας, ο σερβιτόρος , όλοι πρέπει να πληρωθούν. Αν ένα εστιατόριο παρασκευάζει 100 μακαρονάδες την ημέρα, το κόστος προσωπικού ανά πιάτο μπορεί να είναι1,00€ - 1,50€. Συνεχίζουμε με την Φθορά Εξοπλισμού και Υλικά Συσκευασίας. Τα μαχαιροπίρουνα, τα πιάτα και τα ποτήρια φθείρονται. Αν η μακαρονάδα είναι take-away, υπάρχει κόστος για το κουτί, τα μαχαιροπίρουνα, κτλ. (περίπου0,50€).Προσθέτουμε το Ενοίκιο και Πάγια Έξοδα.Σε νησιωτικές περιοχές, τα ενοίκια είναι πολύ υψηλά. Αν το ενοίκιο είναι 2.000€/μήνα και το εστιατόριο εξυπηρετεί 2.000 πελάτες, το ενοίκιο επιβαρύνειτουλάχιστον 1,00€ ανά πιάτο.Τέλος ΦΠΑ και Φορολογία.Ο ΦΠΑ στην εστίαση είναι9%, αλλά ο επιχειρηματίας πρέπει να τον αποδώσει. Αν η μακαρονάδα πωλείται 10€, το έσοδο του εστιατορίου (προ φόρων) είναι9,17€.Πόσο λοιπόν πρέπει να πωλείται η μακαρονάδα για να είναι κερδοφόρα;Αν αθροίσουμε όλα τα κόστη:Πρώτες Ύλες 1,17€Ενέργεια 0,15€Εργατικά 1,50€Συσκευασία / Φθορές 0,50€Ενοίκιο & Πάγια Έξοδα 1,00€Σύνολο 4,32€Για να έχει έναμικτό περιθώριο κέρδους 60%, η μακαρονάδα πρέπει να πωλείται τουλάχιστον10,80€ προ ΦΠΑ (ΤιμήΠώλησης= ΚόστοςΠροϊόντος / 1−Μικτό ΠεριθώριοΚέρδους).Ποια είναι τα συχνότερα λάθη που κάνουν οι επιχειρηματίες στην κοστολόγηση και την τιμολόγηση;Ένα σύνηθες λάθος στο food cost είναι η εκτίμηση κόστους “στο περίπου” αντί για χρήση πραγματικών δεδομένων. Για παράδειγμα, ένας επιχειρηματίας μπορεί να βασίζεται σε παλιές τιμές υλικών ή σε γενικές εκτιμήσεις, χωρίς να ενημερώνει το κόστος συνταγών με τις τρέχουσες τιμές αγοράς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μικρές αποκλίσεις (π.χ. λίγα λεπτά του ευρώ ανά μερίδα) που συσσωρεύονται και συρρικνώνουν τα περιθώρια κέρδους με την πάροδο του χρόνου. Επίσης, παραλείπονται απώλειες από φύρα και απόβλητα: δεν χρησιμοποιείται το 100% κάθε πρώτης ύλης σε ένα πιάτο. Αν δεν ληφθούν υπόψη τέτοιες απώλειες, το food cost υπολογίζεται λανθασμένα και το πιάτο τιμολογείται χαμηλότερα από όσο πρέπει, ροκανίζοντας το κέρδος. Στο προηγούμενο παράδειγμα ο επιχειρηματίας υπολόγισε ότι μια μακαρονάδα κοστίζει 1,17 € σε πρώτες ύλες, όμως δεν συνυπολόγισε ότι το 10% των ζυμαρικών απορρίπτεται ως φύρα κατά το βράσιμο και ότι η τιμή της παρμεζάνας αυξήθηκε πρόσφατα , οπότε στην πραγματικότητα έχει πολύ μικρότερο περιθώριο κέρδους από το αναμενόμενο.Προτεινόμενες Λύσεις: Αναλυτική καταγραφή της “συνταγή κόστους” κάθε πιάτου με τις ακριβείς ποσότητες και τρέχουσες τιμές υλικών , ώστε να αποφευχθούν οι πρόχειρες εκτιμήσεις. Υπολογισμός φύρας ώστε να καλυφθούν φθορές, φύρα και λοιπά ανεπαίσθητα κόστη. Έλεγχος ποσοτικών αποδόσεων , δηλαδή την πραγματική απόδοση των βασικών ακριβών υλικών. Αν από ένα κιλό κρέας αξιοποιούνται 700 γραμμάρια καθαρού προϊόντος, ο υπολογισμός του κόστους πρέπει να γίνει με βάση αυτό το καθαρό βάρος αντί για το ακατέργαστο βάρος.Οι επιχειρηματίες υποτιμούν τα κρυφά κόστη , αφού πολλοί επιχειρηματίες θεωρούν ότι το κόστος ενός πιάτου είναιμόνο οι πρώτες ύλες, αγνοώντας πάγια και λειτουργικά έξοδα όπως: λογαριασμοί ενέργειας (ρεύμα, φυσικό αέριο), ενοίκιο και δημοτικά τέλη, μισθοί και εισφορές προσωπικού, φθορές εξοπλισμού και αποσβέσεις, έξοδα καθαρισμού/απολύμανσης, λογιστικές και νομικές υπηρεσίες, διαφήμιση κ.ά. Τα έξοδα αυτά δεν “μετριούνται” εύκολα ανά μερίδα, αλλά υπάρχουν και πρέπει να καλυφθούν. Αν δεν επιμεριστούν σωστά στις τιμές, τότε η επιχείρηση μπορεί να πουλάει πιάτα χωρίς στην πραγματικότητα να καλύπτει το πλήρες κόστος τους.Προτεινόμενες Λύσεις: Καταγραφή όλων των λειτουργικών δαπανών: (ενοίκιο, ρεύμα, μισθοδοσία, ασφάλειες, συντήρηση εξοπλισμού, καθαρισμός, διοικητικά έξοδα κ.λπ.) , επιμερισμός δαπανών ανά προϊόν με ένα κόστος εξυπηρέτησης ανά πελάτη: π.χ. αν τα συνολικά σταθερά έξοδα του μήνα είναι 10.000€ και η επισκεψιμότητα είναι 5.000 πελάτες, τότε τουλάχιστον 2€ από την απόδειξη κάθε πελάτη πρέπει να καλύπτουν τα πάγια. Πολύ σημαντική είναι η αναγνώριση ποια κόστη είναι σταθερά (δεν αλλάζουν με τον όγκο πελατών, π.χ. ενοίκιο) και ποια μεταβλητά (αυξομειώνονται ανάλογα με τις πωλήσεις, π.χ. πρώτες ύλες). Αυτό θα βοηθήσει στην κατανόηση πόσο επηρεάζουν τα έξοδα τη μονάδα προϊόντος όταν πέφτουν οι πωλήσεις.Συχνό λάθος είναι οι επιχειρηματίες είτε να αντιγράφουν τιμές ανταγωνιστών χωρίς σκέψη, είτε να θέτουν αυθαίρετα υψηλά ή χαμηλά περιθώρια κέρδους. Η τυφλή αντιγραφή του ανταγωνισμού είναι ιδιαίτερα προβληματική, καθώς κάθε επιχείρηση έχει διαφορετική οικονομική δομή που πρέπει να λαμβάνεται. Προτεινόμενες λύσεις: Απαιτείται μια ισορροπημένη, εξατομικευμένη στρατηγική τιμολόγησης , καθώς οι τιμές του ανταγωνισμού είναι μόνο ενδεικτικές. Κάθε επιχείρηση πρέπει να χτίζει τις δικές τις τιμές με βάση τα πραγματικά κόστη και την αξία που προσφέρει. Η λογική του πολέμου τιμών δεν οδηγεί πουθενά. Η επιχείρηση οφείλει να βελτιώσει την αξίας της (π.χ. ποιότητα, εξυπηρέτηση, μοναδικότητα εμπειρίας) έτσι ώστε ο πελάτης να θεωρεί δίκαιη την τιμή , ακόμα κι αν είναι λίγο υψηλότερη. Εν τέλει, η σωστή τιμολόγηση είναι μια στρατηγική απόφαση: πρέπει να ισορροπεί μεταξύ κόστους, αξίας προϊόντος και αγοραστικής δύναμης/ανταγωνισμού. Πρέπει να αποφεύγονται σπασμωδικές κινήσεις (πολύ υψηλά ή χαμηλά markup) και να υιοθετηθεί μια μεθοδική, βασισμένη στα δεδομένα προσέγγιση.Οι επιχειρηματίες δεν λαμβάνουν υπόψη τον ΦΠΑ , αφού ο ΦΠΑδεν είναι κέρδοςγια τον επιχειρηματία, αλλά υποχρέωση που πρέπει να αποδοθεί. Πολλοί νέοι επιχειρηματίες κάνουν το λάθος να μην ενσωματώνουν σωστά τον ΦΠΑ στις τιμές πώλησης αφού υπολογίζουν τις τιμές τους χωρίς να συνυπολογίσουν ότι το κράτος θα κρατήσει 9% ή 17% από αυτές, με αποτέλεσμα το καθαρό έσοδο να είναι μικρότερο από όσο νομίζουν. Προτεινόμενες Λύσεις: Η ορθή διαχείριση του ΦΠΑ στην τιμολόγηση απαιτεί συνείδηση του ρόλου του φόρου στις τιμές: Κάθε φορά που ορίζεται μια τιμή, πρέπει να υπολογίζεται η καθαρή αξία που αντιστοιχεί χωρίς τον ΦΠΑ. Εν ολίγοις, ο ΦΠΑ δεν είναι “ξένο” στοιχείο – είναι μέρος της τιμής. Η επιχείρηση λειτουργεί ως εισπράκτορας αυτού του φόρου για λογαριασμό του κράτους, άρα πρέπει να τιμολογεί με πλήρη επίγνωση του τι ανήκει στην ίδια (καθαρή τιμή) και τι στο κράτος (φόρος). Η αγορά της εστίασης είναι δυναμική: το κόστος των υλικών αλλάζει, η ζήτηση των πελατών αυξομειώνεται με τις εποχές, ο πληθωρισμός επηρεάζει το κοινό, και οι ανταγωνιστές προσαρμόζουν τις προσφορές τους. Οι επιχειρηματίες επίσης συχνά αποτυγχάνουν να προσαρμόζουν τις τιμές στις αυξήσεις κόστους , αφού όταν αυξάνονται τα ενοίκια ή το ρεύμα, δεν κάνουν έγκαιρα αναπροσαρμογή τιμών. Καταλήγουν λοιπόν να έχουν εξωφρενικά χαμηλές τιμές για να είναι ελκυστικοί και καταφεύγουν συχνά στην παραοικονομία για να είναι βιώσιμοι. Αρά σε μια δυναμική αγορά , υπάρχει στατική τιμολόγηση. Αυτό οδηγεί σε διαβρωμένα περιθώρια κέρδους με το χρόνο, δηλαδή η επιχείρηση χάνει σταδιακά περιθώριο κέρδους χωρίς καν να το καταλάβει. Προτεινόμενες Λύσεις: Η επιχείρηση πρέπει να εφαρμόζει δυναμική τιμολογιακή πολιτική με βάση δεδομένα και στρατηγική με τακτικές αναπροσαρμογές βάσει κόστους ,εποχικές προσαρμογές & μενού. Η δυναμική τιμολόγηση δεν σημαίνει ότι αλλάζουν οι τιμές κάθε μέρα, αλλά ότι υπάρχει ευελιξία να προσαρμογής όταν αλλάζουν οι συνθήκες.Κομβικό λάθος είναι η έλλειψη ανάλυσης σε επίπεδο προϊόντος. Πολλοί επιχειρηματίες κοιτούν τον συνολικό τζίρο και κόστος και αν βγαίνει κάποιο κέρδος θεωρούν ότι όλα πάνε καλά. Όμως, χωρίς ανάλυση ανά προϊόν, μπορεί ορισμένα πιάτα να επιβαρύνουν υπερβολικά την επιχείρηση ή να μην αποδίδουν όσα θα μπορούσαν. Η τεχνική του menu engineering διδάσκει ότι πρέπει να αξιολογούμε κάθε είδος με βάση δύο κριτήρια: τη δημοτικότητά του (πόσο πουλάει) και το περιθώριο κέρδους του (κέρδος ανά πιάτο). Η απουσία αυτής της ανάλυσης οδηγεί σε λάθη όπως: διατήρηση προϊόντων που είναι ζημιογόνα ή ελάχιστα κερδοφόρα απλώς επειδή “πουλάνε” (ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να ρίχνουν το συνολικό αποτέλεσμα), μη κατανόηση του ποια πιάτα είναι οι «ατμομηχανές» του κέρδους και τιμολογιακή πολιτική επίπεδη για όλα τα είδη χωρίς στρατηγική. Επιπλέον, η έλλειψη ανάλυσης ανά προϊόν σημαίνει ότι δεν παρακολουθούνται οι τάσεις: ίσως για κάποιο πιάτο αυξάνεται το κόστος υλικών του δραστικά και πλέον πρέπει να ανέβει τιμή ή να βγει από το μενού, αλλά εάν κοιτάτε μόνο το σύνολο του μαγαζιού δεν θα το δείτε.Προτεινόμενες Λύσεις: Εφαρμογή menu engineering – δηλαδή μεθοδική ανάλυση και βελτιστοποίηση του μενού: Χρησιμοποιώντας τα ακριβή κόστη ,εύρεση κέρδους ανά προϊόν. Υπολογισμός και τυχόν διαφορές σε κόστος εργασίας αν κάποια πιάτα είναι πιο χρονοβόρα. Είναι επιτακτικό να γνωρίζει ο επιχειρηματίας το κόστος ανά μερίδα και το περιθώριο συμβολής κάθε είδους. Άντληση δεδομένων πωλήσεων: Από το POS ή τις χειρόγραφες σημειώσεις, ανίχνευση πόσες πωλήσεις έκανε κάθε πιάτο σε ένα εύλογο διάστημα (π.χ. τον τελευταίο μήνα ή τρίμηνο).Κατηγοριοποίηση προϊόντων: Συνδυάζοντας τη δημοφιλία και το περιθώριο κέρδους, κατάταξη των ειδών σε 4 κατηγορίες (σύμφωνα με την κλασική τεχνική menu engineering):Stars (Αστέρια): Υψηλή δημοφιλία, υψηλό κέρδος ανά τεμάχιο. Αυτά είναι τα πιάτα-πρωταγωνιστές που φέρνουν χρήματα. Προωθήστε τα ακόμα περισσότερο (π.χ. σε καλύτερο σημείο στο μενού, ως special προτάσεις).Cash Cows / Work Horses (Αγελάδες/Άλογα εργασίας): Υψηλή δημοφιλία, αλλά χαμηλότερο περιθώριο κέρδους. Αυτά φέρνουν τζίρο, αλλά ίσως μπορείτε να βελτιώσετε την κερδοφορία τους ελαφρώς – π.χ. ελαφρά αύξηση τιμής ή μείωση κόστους μέσω εναλλακτικών υλικών, χωρίς να μειώσετε την ποιότητα που τα κάνει δημοφιλή.Puzzles (Γρίφοι): Χαμηλή δημοφιλία, υψηλό κέρδος. Αυτά μπορεί να είναι υποτιμημένα “διαμαντάκια” – δείτε αν μπορείτε με καλύτερο marketing ή θέση στο μενού να τα κάνετε πιο δημοφιλή, γιατί κάθε πώλησή τους είναι προσοδοφόρα. Αν δεν μπορούν να γίνουν δημοφιλή (π.χ. είναι πολύ εξειδικευμένες γεύσεις), εξετάστε το ενδεχόμενο να τα αποσύρετε, διότι πιάνουν χώρο/πόρους.Dogs (Σκύλοι): Χαμηλή δημοφιλία και χαμηλό κέρδος. Αυτά μάλλον δεν αξίζουν να βρίσκονται στο μενού. Προκαλούν περιττή πολυπλοκότητα, δεσμεύουν απόθεμα υλικών και ίσως μπερδεύουν τον πελάτη. Εκτός αν έχουν κάποιον στρατηγικό ρόλο (π.χ. είναι απαραίτητα για λίγους αλλά σημαντικούς πελάτες), συνήθως πρέπει να καταργηθούν ή να αντικατασταθούν.Αναπροσαρμογή μενού: Με βάση τα παραπάνω, προβείτε σε αλλαγές. Αυξήστε τιμές σε πιάτα που το “σηκώνουν” (αν έχουν πιστούς φαν και χαμηλή τιμή τώρα), μειώστε κόστη όπου γίνεται, προωθήστε τα σωστά προϊόντα και ανανεώστε/περικόψτε τα αδύναμα. Ο στόχος είναι κάθε στοιχείο του μενού είτε να συμβάλλει ικανοποιητικά στο κέρδος είτε να έχει στρατηγικό λόγο ύπαρξης. Κάθε πιάτο πρέπει να “δικαιολογεί τη θέση του” στον κατάλογο.Κάνετε αυτή την ανάλυση περιοδικά (π.χ. ανά τρίμηνο ή εξάμηνο) ή όταν αλλάζουν οι συνθήκες (τιμές προμηθευτών, μόδες της αγοράς, νέα προϊόντα). Η μηχανική του μενού δεν είναι one-off, αλλά συνεχής βελτιστοποίηση.Εν κατακλείδι , η κοστολόγηση μιας μακαρονάδας, ενός βασικού πιάτου που προσφέρεται από σχεδόν όλες τις επιχειρήσεις εστίασης , δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται. Ο επιχειρηματίας πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλα τα κόστη, να υπολογίζει σωστά τα περιθώρια κέρδους και να αποφεύγει τα κλασικά λάθη στην τιμολόγηση. Το σωστό εστιατόριοδεν είναι αυτό που έχει τις χαμηλότερες τιμές, αλλά αυτό που μπορεί να δικαιολογήσει την αξία του προϊόντος του. Μια μακαρονάδα των 12€ μπορεί να θεωρηθεί ακριβή ή φθηνή, ανάλογα με την εμπειρία που προσφέρει το εστιατόριο. Η μαγειρική είναι τέχνη, αλλά η κοστολόγηση είναι επιστήμη. Και στην επιχειρηματικότητα, όποιος δεν μετράει σωστά, χάνει χρήματα. Γιατί τελικά , μια μακαρονάδα , είναι πολλά περισσότερο από μακαρόνια.*Για την σύνταξη και διόρθωση του παρόντος, έγινε χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης.Πηγές: upmeal.com , fnb-pro.gr , chefsyndicate.gr , bluecart.com*Ο Βασίλης Βογιατζής MSc , είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης , ιδρυτής της Λογιστικής εταιρείας VoyiatzisGroup , με έδρα την Κω.

Κιθαρίστας ή ντράμερ - Να επενδύσω ή όχι;

Το 2025, οι επιχειρηματικές και επενδυτικές αποφάσεις είναι πιο κρίσιμες από ποτέ, ειδικά σε ένα περιβάλλον που αλλάζει συνεχώς. Πολλοί αντιμετωπίζουν το δίλημμα: «Να επενδύσω ή όχι; Και αν ναι, σε ποια επιλογή;». Ειδικά στις τοπικές αγορές, όπου οι πόροι είναι περιορισμένοι, μια λάθος επενδυτική απόφαση μπορεί να κοστίσει ακριβά, όχι μόνο σε χρήματα, αλλά και σε χρόνο και κόπο. Πώς μπορούμε λοιπόν να πάρουμε τη σωστή απόφαση;Σε αυτό το άρθρο θα παρουσιάσουμε όσο πιο απλά γίνεται, μια σειρά βημάτων που μπορεί να σας βοηθήσει να αξιολογήσετε και να συγκρίνετε επενδυτικές επιλογές. Ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για μια επένδυση σε μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα, ακίνητα ή εξοπλισμό, τα παρακάτω βήματα μπορούν να φανούν χρήσιμα.Πόσο Κοστίζει η Επένδυση;Το πρώτο βήμα είναι να υπολογίσουμε το συνολικό κόστος. Δεν μιλάμε μόνο για το αρχικό κεφάλαιο που θα χρειαστείτε για να ξεκινήσετε, αλλά και για τα συνεχιζόμενα έξοδα που θα προκύψουν στην πορεία. Για παράδειγμα, αν σκοπεύετε να ανοίξετε μια καφετέρια, εκτός από τον εξοπλισμό και την ανακαίνιση του χώρου, θα πρέπει να λάβετε υπόψη και τα λειτουργικά έξοδα, όπως ενοίκια, προμήθειες και μισθούς προσωπικού. Έχοντας μια πλήρη εικόνα του κόστους, μπορείτε να δείτε αν μπορείτε να ανταποκριθείτε ή αν θα χρειαστείτε εξωτερική χρηματοδότηση. Επίσης, αυτό θα σας βοηθήσει να συγκρίνετε τις εναλλακτικές επενδύσεις πιο αντικειμενικά.Πόσα Μπορεί να Μου Αποφέρει;Ο επόμενος στόχος είναι να εκτιμήσετε την απόδοση της επένδυσής σας, δηλαδή τα πιθανά κέρδη. Εδώ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την έννοια της Απόδοσης Επένδυσης (ROI). Ο ROI (Return on Investment) σας δείχνει πόσο αποδοτική είναι η επένδυση σε σχέση με το κόστος της. Για παράδειγμα, αν επενδύσετε 100.000 ευρώ σε μια νέα επιχείρηση και μετά από ένα έτος έχετε καθαρά κέρδη 20.000 ευρώ, τότε o ROI σας είναι 20%. Αυτό είναι ένας (σχετικά) γρήγορος τρόπος να συγκρίνετε διαφορετικές επιλογές, ώστε να δείτε ποια προσφέρει την καλύτερη απόδοση για το κεφάλαιό σας.Ποια Είναι η Μακροπρόθεσμη Αξία της Επένδυσης;Η Καθαρή Παρούσα Αξία (NPV) είναι ένα εργαλείο που βοηθά να υπολογιστεί η πραγματική αξία μιας επένδυσης μελλοντικά. Με απλά λόγια, λαμβάνει υπόψη τον χρόνο και το ρίσκο, φέρνοντας όλες τις μελλοντικές χρηματοροές σε σημερινές τιμές , κάνοντας βέβαια κάποιες υποθέσεις. Για παράδειγμα, αν σκέφτεστε να αγοράσετε ένα ακίνητο για ενοικίαση, η NPV μπορεί να σας δείξει αν τα μελλοντικά ενοίκια αξίζουν το αρχικό κεφάλαιο που θα δώσετε σήμερα. Αν η NPV είναι θετική, τότε η επένδυση θεωρείται κερδοφόρα. Ακούγεται σύνθετο ,αλλά δεν είναι τόσο. Η NPV είναι μια από τις πιο διαδεδομένες μεθόδους αξιολόγησης επενδύσεων , αλλά για μια ολοκληρωμένη απόφαση πρέπει να συνδυάζεται και με άλλες μεθόδους.Τι Κίνδυνοι Υπάρχουν;Καμία επένδυση δεν είναι χωρίς ρίσκο. Ακόμα και οι φαινομενικά ασφαλείς επιλογές, όπως η αγορά ακινήτων, μπορούν να επηρεαστούν από απρόβλεπτα γεγονότα, όπως μια οικονομική κρίση , αλλαγές στη νομοθεσία , γεωπολιτικούς ή φυσικούς κινδύνους. Πρέπει λοιπόν να εκτιμήσετε τους πιθανούς κινδύνους και να σκεφτείτε αν είστε διατεθειμένοι να τους αναλάβετε. Άλλο να επενδύσω σε προϊόντα τεχνολογίας , άλλο σε ακίνητα , άλλο ανοίγοντας μια επιχείρηση σε μια σεισμογενή περιοχή στα σύνορα της Ελλάδας.Πόσο Γρήγορα Θα Αποσβεστεί η Επένδυση;Η περίοδος απόσβεσης δείχνει πόσος χρόνος χρειάζεται για να καλυφθεί το αρχικό κόστος της επένδυσης από τα κέρδη. Για παράδειγμα, αν ανοίξετε μια επιχείρηση και χρειαστείτε τρία χρόνια για να επιστρέψετε το αρχικό κεφάλαιο, τότε η περίοδος απόσβεσης είναι τρία χρόνια. Μια μικρότερη περίοδος απόσβεσης σημαίνει ότι η επένδυση είναι πιο ασφαλής, αφού θα καλυφθεί πιο γρήγορα το ρίσκο του αρχικού κεφαλαίου. Θεωρητικά βέβαια και τα κέρδη θα είναι μικρότερα.Στρατηγική και Μακροπρόθεσμοι ΣτόχοιΠέρα από τα οικονομικά στοιχεία, πρέπει να αξιολογήσετε και πώς η επένδυση ταιριάζει με τους μακροπρόθεσμους στόχους σας. Για παράδειγμα, αν θέλετε να επεκταθείτε στον τουριστικό τομέα, μια επένδυση σε ενοικιαζόμενα δωμάτια μπορεί να έχει στρατηγικό νόημα. Αντίθετα, μια επένδυση σε κάτι άσχετο μπορεί να αποπροσανατολίσει την επιχείρησή σας.Ευαισθησία σε ΜεταβολέςΚανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον με ακρίβεια, αλλά μπορείτε να δοκιμάσετε διαφορετικά σενάρια για να δείτε πώς θα επηρεαστούν τα κέρδη σας. Για παράδειγμα, τι θα συμβεί αν οι τιμές των πρώτων υλών αυξηθούν ή αν μειωθεί η ζήτηση για το προϊόν σας; Αυτή η ανάλυση (ευασιθησίας) θα σας προετοιμάσει καλύτερα για τις μελλοντικές προκλήσεις.Παράδειγμα Ας υποθέσουμε ότι εξετάζετε δύο επιλογές: να ανοίξετε ένα επισιτιστικό κατάστημα ή να επενδύσετε σε ομόλογα. Με βάση τα παραπάνω κριτήρια, μπορείτε να δημιουργήσετε έναν πίνακα σύγκρισης:Ανάλογα με τις προτεραιότητές σας, μπορείτε να επιλέξετε την επένδυση που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες σας.Η λήψη επενδυτικών αποφάσεων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ωστόσο, αν ακολουθήσετε μια δομημένη προσέγγιση, μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε τα ρίσκα και να αυξήσετε τις πιθανότητες επιτυχίας. Αξιολογήστε προσεκτικά τις επιλογές σας, συγκρίνετε τα δεδομένα και μην παραλείψετε να συμβουλευτείτε ειδικούς. Να έχετε υπόψη , ότι το μέλλον δεν το γνωρίζει κανείς. Υπάρχουν ριψοκίνδυνοι επενδυτές καθώς και πιο μετριοπαθείς. Δεν μπορεί κάποιος να προσβλέπει σε υψηλά κέρδη σε χαμηλού ρίσκου περιβάλλοντα. Η δημιουργία παθητικών ροών εισοδήματος ( ακίνητα , μερίσματα , αμοιβαία κεφάλαια) είναι μια εξαιρετική στρατηγική επένδυσης , καθώς μπορεί να προσφέρει οικονομική σταθερότητα σε βάθος χρόνου βέβαια. Ο κάθε επιχειρηματίας επιλέγει αυτό που ταιριάζει στις ανάγκες του.*Για την σύνταξη και διόρθωση του παρόντος, έγινε χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης.*Ο Βασίλης Βογιατζής MSc , είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης , ιδρυτής της Λογιστικής εταιρείας VoyiatzisGroup , με έδρα την Κω.

ΑΓΟΡΑ ή LEASING ΟΧΗΜΑΤΟΣ;

Η απόφαση μεταξύ αγοράς και leasing (λειτουργικής μίσθωσης) ενός οχήματος αποτελεί καθημερινό αντικείμενο συζήτησής μεταξύ των Ελλήνων επιχειρηματιών. Το όχημα μπορεί να εξυπηρετεί διάφορες ανάγκες, όπως μεταφορές εμπορευμάτων, εξυπηρέτηση πελατών ή την ενίσχυση του εταιρικού προφίλ. Ωστόσο, η επιλογή αυτή συνδέεται με οικονομικές, φορολογικές και λειτουργικές παραμέτρους που πρέπει να αξιολογηθούν προσεκτικά. Σε αυτό το άρθρο προσπαθούμε συνοπτικά να αναλύσουμε τα κριτήρια που πρέπει να εξετάσει ο επιχειρηματίας πριν λάβει την τελική απόφαση.Η αγορά οχήματος συνεπάγεται την πλήρη ιδιοκτησία του, κάτι που συνοδεύεται από συγκεκριμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.Ο επιχειρηματίας έχει πλήρη κυριότητα του οχήματος και μπορεί να το χρησιμοποιεί όπως επιθυμεί. Δεν υπάρχουν περιορισμοί στη χιλιομετρική απόσταση ή τροποποιήσεις μετά την μεταβίβαση της κυριότητας. Παρότι το αρχικό κόστος είναι υψηλό, η χρήση του οχήματος για πολλά χρόνια οδηγεί σε σταδιακή απόσβεση. Μετά από κάποιο διάστημα, το κόστος μειώνεται, καθώς το όχημα συνεχίζει να χρησιμοποιείται χωρίς μεγάλες επιπλέον επενδύσεις. Ακόμα και αν το όχημα αποσβεστεί πλήρως, διατηρεί κάποια αξία μεταπώλησης. Αυτή η αξία μπορεί να μειώσει το συνολικό κόστος ιδιοκτησίας.Στον αντίποδα:Η αγορά απαιτεί άμεση εκταμίευση μεγάλου ποσού ή δανειοδότηση γεγονός που μπορεί να πιέσει την ταμειακή ροή της επιχείρησης. Παράλληλα ο επιχειρηματίας αναλαμβάνει πλήρως τα κόστη συντήρησης, αλλαγής ελαστικών, ασφάλισης και επισκευών ενώ με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα κόστη ενδέχεται να αυξηθούν λόγω φθοράς του οχήματος με αποτέλεσμα τα οχήματα να χάνουν την αξία τους με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η απαξίωση πρέπει να ληφθεί υπόψη, ειδικά αν ο επιχειρηματίας σκοπεύει να πουλήσει το όχημα στο μέλλον.Leasing Οχήματος: Πλεονεκτήματα και ΜειονεκτήματαΗ μακροχρόνια λειτουργική μίσθωση οχημάτων είναι η ενοικίαση ενός ή περισσοτέρων οχημάτων για περίοδο 3 έως 5 ετών, όπου ο μισθωτής (ελεύθερος επαγγελματίας, εταιρεία) καταβάλει ένα σταθερό μηνιαίο μίσθωμα, είναι μια εναλλακτική λύση που προσφέρει ευελιξία αλλά συνοδεύεται από συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Δεν πρέπει να συγχέεται με την χρηματοδοτική μίσθωση , που λειτουργεί διαφορετικά τόσο από άποψη συμφωνίας , όσο και στην λογιστική αντιμετώπιση. Συνοπτικά:Βασικές διαφορές:Πλεονεκτήματα LeasingΜειωμένο αρχικό κόστος , αφού δεν απαιτείται υψηλό κεφάλαιο για την απόκτηση του οχήματος. Η επιχείρηση πληρώνει μηνιαίες δόσεις, διευκολύνοντας την ταμειακή ροή. Συνήθως περιλαμβάνει κόστη όπως συντήρηση, ασφάλιση και αλλαγή ελαστικών. Έτσι, ο επιχειρηματίας γνωρίζει εκ των προτέρων τα συνολικά έξοδα. Στο τέλος της σύμβασης, η επιχείρηση μπορεί να αποκτήσει νέο όχημα μέσω ανανέωσης του leasing. Αυτό εξασφαλίζει πάντα σύγχρονα και ασφαλή μέσα μεταφοράς. Οι δόσεις του leasing θεωρούνται λειτουργικά έξοδα και εκπίπτουν από τα έσοδα της επιχείρησης, μειώνοντας έτσι τη φορολογική βάση.Μειονεκτήματα LeasingΟι συμβάσεις leasing έχουν προκαθορισμένη διάρκεια (συνήθως 3-5 χρόνια) και είναι δύσκολο να διακοπούν χωρίς πρόστιμα ή ρήτρες. Συνήθως υπάρχουν όρια στη χιλιομετρική απόσταση ή απαγορεύσεις σε συγκεκριμένες τροποποιήσεις ,ενώ όταν δεν υπάρχουν το μηνιαίο μίσθωμα είναι αισθητά υψηλότερο. Στο τέλος της σύμβασης, η επιχείρηση δεν έχει καμία κυριότητα στο όχημα και δεν μπορεί να το πουλήσει για να ανακτήσει μέρος του κόστους , εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά , με όρο στο συμβόλαιο.Για να επιλέξει μεταξύ αγοράς και leasing, ο επιχειρηματίας πρέπει να αξιολογήσει τα εξής:Αν η επιχείρηση διαθέτει περιορισμένα κεφάλαια και πρέπει να διατηρήσει ρευστότητα, το leasing αποτελεί πιο ελκυστική επιλογή. Αντίθετα, αν υπάρχει διαθέσιμο κεφάλαιο, η αγορά μπορεί να είναι συμφέρουσα μακροπρόθεσμα. Στην Ελλάδα, τα λειτουργικά έξοδα (όπως οι δόσεις leasing) εκπίπτουν από τα έσοδα της επιχείρησης. Αν η επιχείρηση έχει υψηλή φορολογική επιβάρυνση, το leasing μπορεί να προσφέρει σημαντική φορολογική ελάφρυνση. Αν η επιχείρηση σκοπεύει να χρησιμοποιεί το όχημα για πολλά χρόνια, η αγορά είναι πιο συμφέρουσα. Αντίθετα, αν υπάρχει ανάγκη για συχνή ανανέωση του οχήματος, το leasing παρέχει ευελιξία. Στην περίπτωση αγοράς, ο επιχειρηματίας πρέπει να υπολογίσει τα κόστη συντήρησης και την απαξίωση του οχήματος. Αν θέλει να αποφύγει αυτά τα έξοδα, το leasing προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια συγκράτησης του κόστους. Αν το όχημα είναι ειδικού τύπου (π.χ. φορτηγό ή όχημα ψυγείο), η αγορά μπορεί να είναι προτιμότερη, καθώς τέτοια οχήματα είναι ακριβότερα στο leasing. Για τυπικά επιβατικά ή επαγγελματικά οχήματα, το leasing είναι πιο διαδεδομένο. Ο επιχειρηματίας πρέπει να συγκρίνει το συνολικό κόστος (αγοράς ή leasing) σε βάθος χρόνου. Πρέπει να λάβει υπόψη τις μηνιαίες δόσεις, τα λειτουργικά έξοδα και την υπολειμματική αξία του οχήματος.Ας δούμε ένα απλό παράδειγμαΜια επιχείρηση διανομών στην Κω χρειάζεται ένα όχημα για καθημερινές παραδόσεις. Αν η επιχείρηση έχει ρευστότητα και σκοπεύει να χρησιμοποιεί το όχημα για τουλάχιστον 8 χρόνια, η αγορά ίσως είναι πιο συμφέρουσα. Το όχημα θα αποσβεστεί σταδιακά και θα έχει ακόμα κάποια αξία μεταπώλησης. Αν όμως η επιχείρηση αντιμετωπίζει πιέσεις στη ρευστότητα και θέλει να έχει πάντα ένα σύγχρονο όχημα, το leasing αποτελεί μια καλύτερη επιλογή. Θα διατηρήσει σταθερά και προβλέψιμα έξοδα, χωρίς να επιβαρυνθεί με κόστη συντήρησης και επισκευών.Η επιλογή μεταξύ αγοράς και leasing οχήματος είναι μια σύνθετη απόφαση που εξαρτάται από τις ανάγκες, τη ρευστότητα, τα φορολογικά δεδομένα και τη στρατηγική της επιχείρησης. Ο σωστός προγραμματισμός και η ανάλυση όλων των παραμέτρων μπορούν να εξασφαλίσουν την καλύτερη δυνατή απόφαση, βοηθώντας την επιχείρηση να μειώσει τα κόστη και να αυξήσει την αποδοτικότητά της. Για να γίνει μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση, είναι σημαντικό ο επιχειρηματίας να συμβουλευτεί τον λογιστή ή τον οικονομικό του σύμβουλο, ώστε να διαμορφώσει τη βέλτιστη στρατηγική για την επιχείρησή του. Δεν υπάρχουν γενικές λύσεις ,αλλά κάθε επιχειρηματίας πρέπει να βρίσκει εξατομικευμένες λύσεις στις ανάγκες του.*Για την σύνταξη και διόρθωση του παρόντος, έγινε χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης.*Ο Βασίλης Βογιατζής MSc , είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης , ιδρυτής της Λογιστικής εταιρείας VoyiatzisGroup , με έδρα την Κω.

Γιατί είναι δύσκολη η ανεύρεση προσωπικού στον Κλάδο του Τουρισμού

Η τουριστική βιομηχανία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τομείς της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο και το 2025, οι επιχειρήσεις στον τουρισμό βρίσκονται αντιμέτωπες με μια σοβαρή πρόκληση: την έλλειψη προσωπικού. Παρά την αυξημένη ζήτηση για τουριστικές υπηρεσίες, οι επιχειρήσεις δυσκολεύονται να καλύψουν βασικές θέσεις, επηρεάζοντας την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και την ανταγωνιστικότητά τους. Το πρόβλημα αυτό είναι πολυδιάστατο και έχει βαθιές ρίζες σε οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς παράγοντες.Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων, το 2023 καταγράφηκαν 53.229 κενές θέσεις εργασίας από τις συνολικά 265.782 προβλεπόμενες, δηλαδή ένα ποσοστό έλλειψης 20%. Αξιοσημείωτο είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ελλείψεων παρατηρήθηκε στα ξενοδοχεία 3 αστέρων (24%), ενώ το μικρότερο στα ξενοδοχεία 5 αστέρων (14%). Επιπλέον, το 2023, εκτιμήθηκε ότι υπήρχαν πάνω από 50.000 κενές θέσεις στον τουρισμό και 33.000 ελλείψεις στις επιχειρήσεις εστίασης. Από το σύνολο των 83.000 θέσεων, εγκρίθηκαν περίπου 11.000 μετακλήσεις ανειδίκευτων εργαζομένων από τρίτες χώρες, όπως η Αίγυπτος, το Μπαγκλαντές και η Σρι Λάνκα. Το 2024, οι εκτιμήσεις ανέφεραν πάνω από 50.000 κενές θέσεις στον τουριστικό τομέα, με τον κλάδο να λειτουργεί με 25% έως 30% λιγότερο προσωπικό, λόγω της μειωμένης επαναπρόσληψης. Σύμφωνα με την Έρευνα Έλλειψης Ταλέντου του ομίλου ManpowerGroup για το 2025, η δυσκολία εύρεσης κατάλληλων υποψηφίων παραμένει μια σοβαρή πρόκληση για τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, το 80% των εργοδοτών δήλωσε ότι αντιμετωπίζει δυσκολία στην κάλυψη θέσεων εργασίας, με το 57% να αναφέρει "κάποια δυσκολία" και το 23% "αρκετή δυσκολία", ενώ μόλις το 19% κατέθεσε ότι δεν αντιμετωπίζει καμία δυσκολία.Η πανδημία COVID-19 έφερε ριζικές αλλαγές στην αγορά εργασίας. Οι εργαζόμενοι συνειδητοποίησαν την ανάγκη για καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Το φαινόμενο έχει ονομαστεί η Μεγάλη Παραίτηση (Big Quit). Σε όλο τον κόσμο, εκατομμύρια άνθρωποι αναθεώρησαν το πόσο είναι διατεθειμένοι να εργάζονται με εξοντωτικούς ρυθμούς και αναζήτησαν τρόπους να εξισορροπήσουν δουλειά και προσωπική ζωή. Πολλοί επέλεξαν να εγκαταλείψουν τον τουριστικό κλάδο, ο οποίος χαρακτηρίζεται από ασταθείς συνθήκες, μακρές ώρες εργασίας και εποχικότητα. Οι εργαζόμενοι στράφηκαν σε κλάδους με μεγαλύτερη σταθερότητα, όπως η υγεία, η τεχνολογία και οι δημόσιες υπηρεσίες.Επιπλέον, η τηλεργασία, που υιοθετήθηκε ευρέως κατά την πανδημία, προσέφερε νέες ευκαιρίες στους εργαζομένους, αλλάζοντας τις προσδοκίες τους για την εργασία. Ο τουριστικός κλάδος, που βασίζεται σε φυσική παρουσία, δεν μπόρεσε να ανταγωνιστεί αυτή τη νέα πραγματικότητα, οδηγώντας σε μαζικές αποχωρήσεις.Οι μισθοί στον κλάδο του τουρισμού παραμένουν ένα από τα βασικότερα εμπόδια για την προσέλκυση προσωπικού. Οι αμοιβές συχνά δεν αντανακλούν τον όγκο της εργασίας, ενώ όταν οι αμοιβές είναι υψηλές , οι υπερωρίες είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Πολλές θέσεις δεν προσφέρουν σταθερότητα, ασφάλιση ή άλλες παροχές, καθιστώντας τον κλάδο λιγότερο ελκυστικό για νέους και έμπειρους επαγγελματίες. Από την άλλη , αρκετά συχνά, σπανίζει ο επαγγελματισμός από την πλευρά των εργαζομένων. Οι συνθήκες εργασίας επηρεάζουν τόσο τους εργαζόμενους όσο και τους επιχειρηματίες. Και οι δύο πλευρές μοιράζονται την ευθύνη. Ένα μείγμα επιχειρηματικής άγνοιας, προσέλκυσης αδήλωτης εργασίας και παραπλανητικών υψηλών μισθών έχει οδηγήσει σε αδύναμες συμφωνίες εργασίας. Οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν δίνουν προτεραιότητα στην εταιρική κουλτούρα, θεωρώντας την ως περιττή. Οι επιχειρηματίες που επιδιώκουν να αποκομίσουν γρήγορα κέρδη , συχνά αγνοούν σημαντικές αρχές. Παραβλέπουν πώς να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά πόρους όπως το ανθρώπινο κεφάλαιο, τα υλικά και τον εξοπλισμό. Από την άλλη , αρκετοί εργαζόμενοι προσπαθούν συχνά σε διάστημα 6 μηνών να παράξουν το εισόδημα όλης της χρονιάς , ζητώντας από τους εργοδότες τους να εργάζονται περισσότερές από τις νόμιμες ώρες. Το χάσμα μεταξύ του τι προσδοκούν οι εργαζόμενοι και της πραγματικότητας του χώρου εργασίας, σε συνδυασμό με μια ανησυχητική ανοχή στις κακές συνθήκες, έχει οδηγήσει στις ελλείψεις στην κάλυψη των θέσεων.Η εποχικότητα αποτελεί εγγενές χαρακτηριστικό του τουριστικού κλάδου, δημιουργώντας αστάθεια τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους εργαζόμενους. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι απασχολούνται μόνο για μερικούς μήνες το χρόνο, με αποτέλεσμα να αναζητούν εναλλακτικές επιλογές για σταθερό εισόδημα. Επιπλέον, οι τουριστικές περιοχές συχνά βρίσκονται μακριά από αστικά κέντρα, καθιστώντας δύσκολη τη μετακίνηση και τη διαμονή των εργαζομένων. Χωρίς παροχές όπως δωρεάν στέγαση ή μεταφορά, πολλοί επιλέγουν να μην εργαστούν στον κλάδο, ακόμα και αν αυτό σημαίνει απώλεια ευκαιριών.Επιπρόσθετα , η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού είναι ένα άλλο κρίσιμο πρόβλημα. Παρότι η Ελλάδα είναι μία από τις μεγαλύτερες τουριστικές αγορές, οι εκπαιδευτικές δομές στον κλάδο δεν ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις της αγοράς. Οι επιχειρήσεις αναζητούν εργαζόμενους με δεξιότητες όπως η γνώση ξένων γλωσσών, η εξυπηρέτηση πελατών και η διαχείριση κρίσεων, ενώ παράλληλα αυξάνεται η ζήτηση για τεχνολογικές γνώσεις. Χωρίς την κατάλληλη κατάρτιση, οι νέοι δυσκολεύονται να ενταχθούν στον κλάδο, δημιουργώντας ένα κενό που δύσκολα καλύπτεται.Η μετανάστευση, ιδιαίτερα των νέων, αποτελεί έναν ακόμη λόγο για την έλλειψη προσωπικού. Πολλοί επιλέγουν να εργαστούν στο εξωτερικό, όπου οι συνθήκες εργασίας και οι αμοιβές είναι καλύτερες.Παράλληλα, οι δημογραφικές αλλαγές έχουν μειώσει το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό στις τουριστικές περιοχές. Η αστικοποίηση και η γήρανση του πληθυσμού έχουν επηρεάσει αρνητικά την προσφορά εργασίας στον κλάδο, ιδιαίτερα στα νησιά και τις απομακρυσμένες περιοχές.Η έλλειψη στρατηγικής από την πλευρά της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων εντείνει το πρόβλημα. Πολλές επιχειρήσεις δεν επενδύουν στη δημιουργία ελκυστικών θέσεων εργασίας, ενώ η απουσία κρατικών κινήτρων, όπως επιδοτήσεις ή φοροαπαλλαγές, επιβαρύνει την κατάσταση.Η ανεύρεση προσωπικού στον τουριστικό κλάδο το 2025 είναι ένα σύνθετο ζήτημα που απαιτεί συντονισμένες ενέργειες από την κυβέρνηση, τις επιχειρήσεις και τους φορείς εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει ενεργό ρόλο, δημιουργώντας προγράμματα εκπαίδευσης, παρέχοντας κίνητρα για την προσέλκυση εργαζομένων και βελτιώνοντας τις συνθήκες εργασίας. Η αύξηση των αμοιβών και η παροχή επιπλέον κινήτρων, όπως δωρεάν στέγαση ή μεταφορές, μπορούν να κάνουν τον κλάδο πιο ελκυστικό. Η τεχνολογία μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της έλλειψης προσωπικού. Η αυτοματοποίηση και η τεχνητή νοημοσύνη μπορούν να καλύψουν κενά σε εργασίες ρουτίνας, μειώνοντας την ανάγκη για ανθρώπινο δυναμικό. Επιπλέον, πλατφόρμες εύρεσης εργασίας και διαχείρισης προσωπικού μπορούν να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να προσελκύσουν προσωπικό πιο εύκολα, ενώ προγράμματα e-learning προσφέρουν την ευκαιρία για εκπαίδευση από απόσταση. Με σωστή στρατηγική και επένδυση στους εργαζομένους, ο ελληνικός τουρισμός μπορεί να διατηρήσει τη θέση του ως ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως, εξασφαλίζοντας όχι μόνο την ποιότητα των υπηρεσιών του αλλά και την ευημερία του εργατικού δυναμικού. «’Η θα βρούμε τον δρόμο , ή θα τον δημιουργήσουμε»**Αννίβας (προσπαθώντας να διασχίσει τις Άλπεις περίπου το 212 π.Χ)Πηγή: https://www.manpowergroup.gr/nea/elleipsi-talentou-2025-ereuna , https://www.epixeiro.gr/article/389766*Για την σύνταξη και διόρθωση του παρόντος, έγινε χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης.*Ο Βασίλης Βογιατζής MSc , είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης , ιδρυτής της Λογιστικής εταιρείας VoyiatzisGroup , με έδρα την Κω.

Πόσο θα επηρεάσει η κάρτα εργασίας τις επιχειρήσεις του τουρισμού;

Η κάρτα εργασίας, ένα μέτρο που έχει ως στόχο τη βελτίωση της διαφάνειας και της τήρησης της εργατικής νομοθεσίας, που εφαρμόζεται ήδη εδώ και μερικούς μήνες στην χώρα μας σε ορισμένους κλάδους , αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά τον τομέα του τουρισμού στην Ελλάδα, ο οποίος αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους εργοδότες στη χώρα. Από την 1η Μαρτίου 2025 θα αρχίσει να υλοποιείται πλήρως σε ενάμισι εκατομμύριο εργαζόμενους που δουλεύουν σε επισιτισμό, τουρισμό και εστίαση. Ο κλάδος αυτός χαρακτηρίζεται από υψηλά ποσοστά εποχικής απασχόλησης, ευέλικτα ωράρια και δυστυχώς, πολλές φορές μη καταγεγραμμένη εργασία. Η εφαρμογή της κάρτας εργασίας φέρνει αλλαγές τόσο για τους εργοδότες όσο και για τους εργαζομένους.Τι επιπτώσεις όμως μπορεί να έχει η κάρτα εργασίας στις τουριστικές επιχειρήσεις;Θετικές ΕπιπτώσειςΗ κάρτα εργασίας λειτουργεί ως εργαλείο παρακολούθησης του πραγματικού ωραρίου εργασίας, περιορίζοντας τα φαινόμενα αδήλωτης ή υποδηλωμένης εργασίας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πιο διαφανείς συνθήκες απασχόλησης και να αποκαταστήσει τον υγιή ανταγωνισμό στον κλάδο. Η εφαρμογή της κάρτας διασφαλίζει ότι οι ώρες εργασίας που δηλώνονται στις αρμόδιες αρχές ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αυτό μπορεί να προστατεύσει τις επιχειρήσεις από πιθανές εργατικές διαφορές ή πρόστιμα, εφόσον τηρούν τη νομοθεσία. Οι εργαζόμενοι , θεωρητικά πάντα, θα αισθάνονται πιο ασφαλείς, γνωρίζοντας ότι το πραγματικό τους ωράριο και οι υπερωρίες καταγράφονται με ακρίβεια, γεγονός που ενισχύει τη δέσμευση και την αποδοτικότητά τους. Παράλληλα, η τήρηση της κάρτας εργασίας μπορεί να μειώσει σημαντικά τα πρόστιμα που επιβάλλονται από τις αρμόδιες αρχές για παραβάσεις εργατικής νομοθεσίας, καθώς θα λειτουργεί προληπτικά.Αρνητικές Επιπτώσεις και ΠροκλήσειςΟι εργοδότες που ενδεχομένως απασχολούσαν εργαζομένους χωρίς πλήρη καταγραφή των ωρών τους θα δουν αύξηση στο μισθολογικό κόστος, καθώς θα πρέπει να δηλώνουν όλες τις ώρες εργασίας και τις υπερωρίες. Την ίδια στιγμή η υιοθέτηση της κάρτας εργασίας συνεπάγεται την ανάγκη προσαρμογής των διαδικασιών στις επιχειρήσεις. Οι επιχειρηματίες της εστίασης, ιδίως οι μικρότερες επιχειρήσεις, θα πρέπει να εξοικειωθούν με νέα ψηφιακά εργαλεία και συστήματα, γεγονός που μπορεί να απαιτήσει χρόνο και πόρους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπορεί να αντιδράσουν, ιδιαίτερα αν προτιμούν ευελιξία στην καταγραφή των ωρών τους για να λαμβάνουν μέρος του μισθού τους “μαύρα”. Στον κλάδο της εστίασης, όπου οι ώρες εργασίας μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με την εποχή, τη ζήτηση και τα γεγονότα (π.χ., τουριστική περίοδος, αργίες), η τήρηση της κάρτας εργασίας θα απαιτήσει ευελιξία και ακριβή προγραμματισμό. Ακόμη , εάν δεν επιτευχθεί αποτελεσματική και καθολική εφαρμογή του μέτρου, οι επιχειρήσεις που τηρούν τη νομοθεσία μπορεί να βρεθούν σε μειονεκτική θέση σε σχέση με εκείνες που συνεχίζουν να παραβιάζουν τους κανονισμούς.Προτάσεις για Ομαλή ΜετάβασηΕίναι κρίσιμο οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι να εκπαιδευτούν σχετικά με τη χρήση της κάρτας εργασίας, καθώς και τα οφέλη της. Οι εργοδότες πρέπει να κατανοήσουν πλήρως τις υποχρεώσεις τους και τις δυνατότητες του συστήματος και να μην περιμένουν την 01.03.2025 για να εφαρμόσουν την κάρτα εργασίας. Η αξιοποίηση ψηφιακών λύσεων, όπως εφαρμογές διαχείρισης ωραρίων και μισθοδοσίας, επιβάλλεται , ώστε να διευκολύνει την καταγραφή και την τήρηση των απαιτήσεων. Οι επιχειρήσεις πρέπει να οργανώνουν καλύτερα τα προγράμματα των εργαζομένων τους, ώστε να τηρούνται οι κανόνες περί ωραρίου και υπερωριών, χωρίς να επηρεάζεται η λειτουργικότητα της επιχείρησης. Οι λογιστές και οι σύμβουλοι εργασιακών θεμάτων μπορούν να προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια, εξασφαλίζοντας ότι η επιχείρηση συμμορφώνεται πλήρως με τις απαιτήσεις της νομοθεσίας. Τέλος , η επικοινωνία με τους εργαζομένους είναι απαραίτητη, ώστε να κατανοήσουν τη σημασία της κάρτας εργασίας και να αποφευχθούν εντάσεις ή παρεξηγήσεις.Η κάρτα εργασίας φέρνει ένα νέο πλαίσιο διαφάνειας και συμμόρφωσης για τις ελληνικές επιχειρήσεις επισιτισμού και τουρισμού. Παρά τις προκλήσεις που μπορεί να προκαλέσει, ειδικά σε έναν κλάδο με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως ο τουρισμός, αποτελεί ένα βήμα προς τη διασφάλιση δίκαιων εργασιακών συνθηκών και την προώθηση υγιούς ανταγωνισμού. Οι επιχειρήσεις που θα υιοθετήσουν εγκαίρως τα νέα δεδομένα και θα προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του μέτρου έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά, να μειώσουν τα ρίσκα παραβάσεων και να ενισχύσουν τη φήμη τους ως εργοδότες , ειδικά σε μια περίοδο που η προσέλκυση εργαζομένων διαφαίνεται ιδιαίτερα επίπονη.Μια φιλική συμβουλή προς τους εργοδότες , μην περιμένετε την 01.03.2025 για να εξοικειωθείτε με την νέα υποχρέωση , επικοινωνήστε άμεσα με τον λογιστή / λογίστρια σας και ξεκινήστε άμεσα την εφαρμογή της κάρτα εργασίας ,όσο δεν υπάρχουν κυρώσεις , ώστε να αποφύγετε ανεπιθύμητες συνέπειες στο μέλλον.* Για την σύνταξη και διόρθωση του παρόντος, έγινε χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης.* Ο Βασίλης Βογιατζής MSc , είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης , ιδρυτής της Λογιστικής εταιρείας VoyiatzisGroup , με έδρα την Κω.