Χριστούγεννα, γιορτή της αγάπης, της αδελφοσύνης, του αλτρουισμού. Γιορτή των δώρων από καρδιάς. Αλήθεια εμείς που βαδίζουμε; Για ένα σκοπό γεννήθηκε, ο Πράος και Ειρηνιστής Χριστός. Για να φέρει την Ειρήνη, μέσω της Αγάπης, προς τον πλησίον.
Για να τιθασεύσει την ανθρώπινη θηριωδία, συμπληρώνοντας την Νέα εντολή της Αγάπης. Όπως και τώρα, τότε ο Χριστός ζούσε ένα πόλεμο, μια Ρωμαϊκή κατοχή, της πατρίδας του λαού του Ισραήλ.
Ο Χριστός τότε, θέλησε να προσφέρει Ειρήνη και Ελευθερία στον κόσμο. Σήμερα σε τι κόσμο ζούμε;
Όλα είναι ρευστά και μπερδεμένα, στην διαρκή αμφισβήτηση, στην καχυποψία, στην παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης και στα δίχτυα του μίσους και της κακίας.
Ο Κόσμος μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών, φαίνεται να έγινε μικρότερος. Ένας μικρόκοσμος, όλη η Γη ένα χωριό.
Η επιστήμη προχωρεί με άλματα και ανακαλύπτει νέα φάρμακα, νέα όπλα, νέες τεχνολογικές εξελίξεις. Η τεχνητή νοημοσύνη, πολλούς τους τρομάζει, όπως η ανακάλυψη της ραδιενέργειας.
Παρόλα αυτά, οι σχέσεις των ανθρώπων, έγιναν ακόμη πιο δύσκολες. Παγιδευμένοι μέσα στη δυσπιστία, στα οικονομικά, οικογενειακά, προσωπικά και κοινωνικά προβλήματα, οι άνθρωποι αδυνατούν να διαχειριστούν την οργή τους και να ελέγξουν τα πάθη τους.
Κάθε μέρα, επιτίθενται με την παραμικρή αφορμή, ο ένας στον άλλο και αλληλοσκοτώνονται. Η ανθρώπινη θηριωδία, είναι πια αχαλίνωτη.
Εκδηλώνεται σε φρικτά σκηνικά πολεμικών συγκρούσεων, εμφυλίων και μη, σε δυσανάλογες αναμετρήσεις, που την πληρώνουν οι άμαχοι, γυναίκες και αθώα παιδιά. Εγκληματικές και τρομοκρατικές ενέργειες, με τα όπλα να βρίσκονται στις πόλεις και ένα αδυσώπητο πόλεμο, με πυροβολισμούς ανυποψίαστων πολιτών. Απεχθείς βιασμοί γυναικών, κακοποιήσεις παιδιών, εμπόριο βρεφών και ανθρωπίνων οργάνων, με το κακό να κυριαρχεί παντού.
Η συνοχή της κοινωνίας ξηλώνεται σταδιακά, οι διαπροσωπικές σχέσεις, έγιναν προβληματικές και περίπλοκες. Η οικογένεια ως θεμέλιο της κοινωνίας, κλυδωνίζεται και απαξιώνεται διαρκώς, με συχνούς επώδυνους χωρισμούς. Επεισοδιακά διαζύγια, που συνοδεύονται και από εγκλήματα.
Έχουμε τελευταία μπερδέματα και παρερμηνείες, στην σημασία και την ύπαρξη ανδρός και γυναικός στη φύση. Βλέπουμε την συνεχή προβολή της ομοφυλοφιλίας, σε μια προσπάθεια να μας πείσουν πως το αφύσικο είναι φυσιολογικό.
Ακολουθεί η απεχθέστατη αγοραπωλησία βρεφών, σε παράνομες και μη υιοθεσίες και με τις παρένθετες μητέρες, τέρατα, που ενοικιάζουν το σώμα τους, κυοφορούν το παιδί και ξεπουλούν το σπλάχνο τους.
Όλα είναι ρευστά, ενώ κάθε φορά νέοι νόμοι, που εξυπηρετούν τους λίγους και βολεύουν την ανηθικότητα και την εκπόρνευση της κοινωνίας, προσπαθούν προκλητικά να εδραιώσουν την ανωμαλία ως ομαλότητα. Η ανταλλαγή συντρόφων ανάμεσα σε ζευγάρια, αποτελεί την χυδαία έκφραση της μοιχείας. Ο Γυμνισμός η απόλυτη καταισχύνη του ανθρώπου, που τον κάνει όμοιο με τα ζώα. Παράλληλα η διαρκής καταστροφή της φύσης από ανθρώπινα χέρια, μας επιστρέφεται με άνοδο της θερμοκρασίας, καύσωνες, ξηρασία, πυρκαγιές, συχνούς σεισμούς, με ανεξέλικτες πλημμύρες και παγετό. Επίσης με την εμφάνιση θανατηφόρων πανδημιών και ανίατων ασθενειών, όπως οι κακοήθεις νεοπλασίες.
Αφού φορτώσαμε τον πλανήτη μας με τόνους σκουπίδια, μολύναμε και την θάλασσα, τις λίμνες και τα ποτάμια, με κάθε είδους βιομηχανικά, χημικά και ραδιενεργά απόβλητα. Τώρα έχουμε τα αποτελέσματα, που είναι πολύ οδυνηρά. Η κατάσταση είναι πια μη αναστρέψιμη. Μπορούμε να καθηλώσουμε τα αεροπλάνα; τα πλοία; τα αυτοκίνητα; Μπορούμε να σταματήσουμε τα εργοστάσια; να ακινητοποιήσουμε τα πολεμικά όπλα;
Όχι. Λοιπόν το ζοφερό μέλλον του πλανήτη μας, είναι δυστυχώς προδιαγεγραμμένο. Η κλιματική αλλαγή είναι εμφανής και την πληρώνουν και τα άτυχα ζώα, πολλά είδη των οποίων δεν άντεξαν. Δεν προσαρμόστηκαν και εξαφανίστηκαν. Στο βωμό του κέρδους και στο όνομα του χρήματος, όλα γίνονται θυσία. Πάντα υπάρχει κρίση ανά τους αιώνες, με άνοδο και κάθοδο. Από την αίγλη του Βυζαντίου, στον όλεθρο και στον σκοταδισμό. Από την κραταιά Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στην υποδούλωση και στην παρακμή.
Όμως οι άνθρωποι έχασαν τα πιστεύω, τους υψηλούς στόχους και σκοπούς τους και την σωστή γραμμή πλεύσεως. Συχνά βλέπουμε ανθρώπινα ερείπια, όπως εξαρτημένους από ναρκωτικές ουσίες. Έχουμε άστεγους, φτώχια και εξαθλίωση με εξαρτήσεις από το αλκοόλ και τα τυχερά παιχνίδια και αύξηση των αυτοκτονιών. Έχουμε μετακίνηση των λαών και των πολιτισμών, με ανεξέλικτη μετανάστευση, για να ξεφύγουν από τον πόλεμο, την βία και την φτώχεια.
Όλοι και όλα περνούν κάποια κρίση, όπως η Θρησκευτική πίστη, οι πολιτικές ιδεολογίες η ηθική και γενικά η κοινωνία, με τα δυσάρεστα αποτελέσματα. Φτάσαμε να μην σεβόμαστε τίποτα. Ούτε τους νόμους της Πολιτείας, ούτε τους άγραφους νόμους της ηθικής, ούτε τους κανόνες της Θρησκείας μας. Αλλά ούτε την οικογένεια, τα παιδιά και γενικά την κοινωνία, που ζούμε ανάμεσά της.
Ακόμη και την ένδοξη Ελληνική Σημαία μας, το ιδιαίτερο Εθνικό μας ιερό σύμβολο, το βεβηλώσαμε. Η περήφανη γαλανόλευκη και μπροστάρισσα των αγώνων του έθνους μας, έγινε ροζ με μερικά κουρέλια, που τα ονόμασαν σύνθεση μοντέρνας τέχνης, για μια δίκαιη διαμαρτυρία. Μπορούσαν να διαμαρτυρηθούν με χίλιους δυο άλλους τρόπους, κατά της ενδοοικογενειακής βίας, της παρενόχλησης και της κακοποίησης των γυναικών.
Έτσι διαπιστώνουμε ότι ο άνθρωπος, μπήκε σε μια κατηφορική πορεία, γιατί έχασε τον σκοπό και τα πιστεύω του και δεν έχει να πιαστεί από πουθενά. Ποτέ δεν ικανοποιεί την απληστία του, τόση που οι λίγοι να έχουν τα πολλά και οι πολλοί να έχουν τα ολίγα. Ίσως η απόλυτη Δημοκρατική ελευθερία, να έγινε ασυδοσία και αντικείμενο εκμετάλλευσης. Ο φυλακές γεμίζουν τελευταία και από νέα παιδιά.
Ο Σχολικός εκφοβισμός, τα μαχαιρώματα και η βία μεταξύ των μαθητών ολόξενα και αυξάνονται. Παρόλα αυτά, επειδή δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον πλανήτη Γη, ζούμε στον Κόσμο τον απατηλό, με την ελπίδα ότι κάποτε όλα θα αλλάξουν. Αδύνατον να κατοικίσουμε μελλοντικά, στο Φεγγάρι ή στον μακρινό και αφιλόξενο Άρη. Αφού βέβαια καταστρέψαμε τον δικό μας πλανήτη, ας πάρουν σειρά και οι άλλοι. Καιρός να προσγειωθούμε και να βγάλουμε όλοι το θηρίο της κακίας, από μέσα μας και τη θέση του να πάρει, η χαρά των Χριστουγέννων, της Αγάπης και της Ειρήνης. Χρόνια Πολλά και Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα.